Εντός του καλοκαιριού θα ψηφιστεί όπως φαίνεται το νομοσχέδιο για την «διασφάλιση της ποιότητας» στην ανωτάτη εκπαίδευση, ή το νομοσχέδιο για την αξιολόγηση όπως είναι πιο γνωστό, ενώ ήδη έχει ψηφιστεί το νομοσχέδιο για την «ισοτίμηση» των πτυχίων, όπως και αυτό για τα ΙΔΒΕ. Μετά από χρόνια συζητήσεων και αλλαγών, το νομοσχέδιο φαίνεται πλέον έτοιμο. Σίγουρα όμως δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για την κατάσταση του φοιτητικού κινήματος, που εδώ και καιρό θα έπρεπε φυσιολογικά να συντονίζει και να οργανώνει τη δράση του, να οργανώνει κινητοποιήσεις ενάντια στην συνεχιζόμενη επίθεση του υπουργείου παιδείας.
Αντί γι αυτό, κατά τη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε είδαμε μια σειρά από προσπάθειες, που δεν κατάφεραν να συσπειρώσουν το σύνολο του φοιτητικού κινήματος
.
Από τη μια η ΠΚΣ και το «Συντονιστικό» των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, που στην ουσία αποτελούσε σφραγίδα της ΚΝΕ, που κανείς δεν είχε εκλέξει και κανείς δεν ήξερε από ποιους αποτελείται, πότε και που συνεδριάζει, πως παίρνει αποφάσεις κλπ. Με τον τρόπο αυτό η ΚΝΕ κατάφερε μεν να ελέγξει σε μεγάλο βαθμό τις κινητοποιήσεις ενάντια στον «εθνικό διάλογο» κυρίως στις αρχές της χρονιάς, κατάφερε όμως επίσης να απομακρύνει με τις αντιδημοκρατικές μεθόδους της το σύνολο των φοιτητών από τις διαδηλώσεις, τις συνελεύσεις, τις διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος.
Από την άλλη τα ΕΑΑΚ που ως επί το πλείστον αρκέστηκαν σε επαναστατικές κραυγές και αδιέξοδες συγκρούσεις με την αστυνομία, χωρίς ουσιαστικές προτάσεις, ούτε για την εκπαίδευση συνολικά αλλά ούτε και για το πώς θα μπορούσαν να πετύχουν οι κινητοποιήσεις, δεν κατάφεραν να εκφράσουν τη διάθεση μερίδας των φοιτητών για δράση ενάντια στην επίθεση που δέχεται συνολικά η ανώτατη εκπαίδευση.
Έτσι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μπροστά σε μια από τις μεγαλύτερες αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση εδώ και χρόνια, αλλαγές που αν περάσουν θα οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της, στην είσοδο των εταιριών στο χώρο των πανεπιστημίων, στην παραπέρα μείωση της χρηματοδότησης των σχολών.
Αυτό που μένει πλέον είναι να ανατραπούν τα μέτρα της κυβέρνησης στην πράξη τη χρονιά που έρχεται, με πραγματικό και δημοκρατικό συντονισμό μεταξύ των σχολών αλλά και όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, με μαχητικές κινητοποιήσεις, αλλά πρώτα από όλα με ουσιαστική ενημέρωση όλων των φοιτητών για το τι είναι και τι σκοπούς έχει η αξιολόγηση, ώστε η ανατροπή της να μην βρίσκεται απλά στα πανό και τις αφίσες της φοιτητικής αριστεράς, αλλά να γίνει πραγματική υπόθεση του φοιτητικού κινήματος.
Ηλέκτρα Κλείτσα, φιλοσοφική Αθήνας
