Δημοσιεύουμε άρθρο που έστειλε στο site μας ο σ. Απόστολος Κόλτζος
Πολύς λόγος έγινε για την άρνηση του ΚΚΕ σε συμμετοχή στη κυβέρνηση της Αριστεράς που ο ΣΥΡΙΖΑ πρόσφατα συγκρότησε με την αμφιλεγόμενη συμμετοχή των ΑΝΕΛ σε αυτήν.
Ένας από τους λογούς για τους οποίους το ΚΚΕ δεν συμμετέχει σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς είναι ο φόβος της εξαφάνισης του κόμματος λόγω της κυβερνητικής φθοράς. Το πρόσφατο παρελθόν έχει πολλά τέτοια παραδείγματα να θυμίσει κυρίως στην Ευρώπη όπως το ΙΚΚ, το ΓΚΚ και το Ισπανικό ΚΚ, κόμματα τα οποία είτε συγκυβέρνησαν με Σοσιαλδημοκράτες, είτε ακόμη χειρότερα, συγκυβέρνησαν με τον "ταξικό εχθρό",τους Χριστιανοδημοκράτες, κάνοντας τον "Ιστορικό Συμβιβασμό" στην Ιταλία.
Η εξαφάνιση των ΚΚ οφείλεται κυρίως σε δικές τους κινήσεις και πολίτικες επιλογές. Ήταν η μη διακριτή θέση και στάση που θα έπρεπε να κρατήσουν, χωρίς αυτό να αποκλείει την συμμετοχή τους σε φιλολαϊκές και προοδευτικές κυβερνήσεις με θετικό ταξικό πρόσημο προς την Εργατική Τάξη. Ενώ αυτά τα κόμματα θα έπρεπε να αποτελούν το αντίβαρο και την προμετωπίδα της Ρήξης και της Ανατροπής εντός μιας Αριστερής κυβέρνησης, αυτά αρκέστηκαν στον κυβερνητισμό στην εσωστρέφεια και στην προσωπική εξέλιξη στελεχών.
Το σημερινό διακύβευμα δεν αποτελεί την ύπαρξη ή όχι ενός Ιστορικού κατά τα άλλα κόμματος όπως το ΚΚΕ, το οποίο μάλλον ούτε το ίδιο δεν μπορεί να αντιληφθεί την Ιστορικότητα του, μετατρεπόμενο συνειδητά από την ηγεσία του σε ένα ιδεολογικοπολιτικό σαρκοφάγο και ναό του Σεχταρισμού. Το σημερινό διακύβευμα αποτελεί τη συνέχιση ή μη της ύπαρξης της Κοινωνίας. Κινδυνεύουμε να αφανιστούμε πνευματικά και σωματικά. Ολοκληρωτικά. Γι’αυτό και μεις δεν θα περιμένουμε πότε "θα ωριμάσουν οι συνθήκες". Θα τις κάνουμε εμείς να ωριμάσουν. Με κάθε μέσο.
