Τις τελευταίες μέρες υπάρχει πολλή συζήτηση γύρω από το θέμα της ανέγερσης του γηπέδου της ΑΕΚ αλλά και τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ πάνω σε αυτό. Στις 3 Ιούνη συζητήθηκε στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής το νομοσχέδιο για τα Ρυθμιστικά Σχέδια Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Το άρθρο 81, το οποίο αφορούσε το γήπεδο της ΑΕΚ, υπερψηφίστηκε επί της αρχής και από το ΣΥΡΙΖΑ ενώ στις 10 Ιούνη θα γίνει νέα σύσκεψη της Επιτροπής με σκοπό να ενσωματωθούν οι τροποποιήσεις που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ και να οριστεί ημερομηνία συζήτησης του ν/σ στην Ολομέλεια [1].
Το θέμα είναι πολύ «χοντρό» για να περάσει χωρίς συζήτηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ συναινεί στην κατασκευή ενός γηπέδου ποδοσφαίρου προς όφελος ενός μεγαλοεπιχειρηματία, του Δημήτρη Μελισσανίδη, και μάλιστα με σκανδαλώδεις όρους! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.
Ποιοι είναι οι όροι για την κατασκευή του γηπέδου
Το 2003 ο τότε πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΚ Γιάννης Γρανίτσας γκρέμισε το γήπεδό της, «Νίκος Γκούμας», με σκοπό να φτιάξει καινούργιο. Γήπεδο βέβαια δεν έγινε. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι μέχρι που εμφανίστηκε ο «μεσσίας» Δημήτρης Μελισσανίδης, ο οποίος αφού ανέλαβε τις τύχες της ΑΕΚ, παρουσίασε στις αρχές του Οκτώβρη το σχέδιό του για την ανέγερση του νέου γηπέδου της ομάδας του και στα τέλη Γενάρη οι εργασίες ξεκίνησαν.
«Ωραία, ένας πρόεδρος φτιάχνει ένα γήπεδο, εσάς τι σας νοιάζει;» θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος. Δεν θα μας ένοιαζε αφενός αν στη μέση δεν έμπαιναν σκανδαλώδεις όροι χρηματοδότησης και παραχώρησης και αφετέρου αν σε αυτό το αλισβερίσι δεν εμπλεκόταν και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αρχικά, υπάρχει το ζήτημα της χρηματοδότησης του γηπέδου. Σύμφωνα με το σχέδιο χρηματοδότησης που ενέκρινε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, το συνολικό κόστος της ανέγερσής του θα φτάσει τα 80 εκατ. € (μαζί με το ΦΠΑ) από τα οποία τα 29 εκατ. € θα προκύψουν από την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της «Δικέφαλος 1924» (ιδιοκτησίας Μελισσανίδη) και τα 20 εκατ. € μέσω τραπεζικού δανεισμού. Το «ζουμί» της υπόθεσης όμως είναι ότι σύμφωνα με την απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής (20 Ιούνη με αριθμό 304/2013) θα χορηγηθούν 20,2 εκατ. € από την Περιφέρεια!! Η χρηματοδότηση αυτή θα χρησιμοποιηθεί κατά τη δεύτερη φάση κατασκευής του γηπέδου (Γενάρης – Ιούνης 2015) στην οποία περιλαμβάνονται αρχιτεκτονικές εργασίες κτιρίου, περιβάλλοντος χώρου, Η/Μ εγκαταστάσεις, αγωνιστικός χώρος κλπ [2].
Την ίδια στιγμή λοιπόν που χιλιάδες άνθρωποι μένουν άστεγοι, άνεργοι, που η κρίση χτυπάει σκληρά το βιοτικό επίπεδο των λαϊκών στρωμάτων τα οποία βλέπουν τα εισοδήματά τους να μειώνονται δραματικά, η Περιφέρεια Αττικής με επικεφαλής τον εκλεκτό της κυβέρνησης Γιάννη Σγουρό δίνει 20 εκατ. € για την κατασκευή ενός γηπέδου! Μίλησε κανείς για διαπλοκή και εξυπηρέτηση των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας;
Ας συνεχίσουμε όμως. Το 1934 είχαν παραχωρηθεί 26,6 στρέμματα στην ΑΕΚ για να κατασκευάσει γυμναστήριο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Σε αυτή την έκταση πρόκειται να χτιστεί και το νέο της γήπεδο. Όχι όμως μόνο σ’ αυτή. Στο άρθρο 81 του Ρυθμιστικού Σχεδίου προβλέπεται η παραχώρηση επιπλέον 6 στρεμμάτων από το Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας. Τα στρέμματα αυτά είχαν παραχωρηθεί στην ΑΕΚ από το κράτος ήδη από τα έτη 2002 (αρ. 19, νόμος 3044) και 2003 (αρ. 11, νόμος 3207) όμως ύστερα από προσφυγές κατοίκων ενάντια σε αυτό το δωράκι, το ΣτΕ με δύο του αποφάσεις (το 2005 και το 2008) έκρινε τους παραπάνω νόμους αντισυνταγματικούς! Κι αυτό γιατί το άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας, όπως και όλα τα άλση των πόλεων, θεωρούνται δασικές περιοχές. Όμως για την κυβέρνηση αυτά είναι λεπτομέρειες, ειδικά όταν στόχος είναι η τσιμεντοποίηση κάθε χώρου πρασίνου παντού, πράγμα που ονομάζει «ανάπτυξη». Με τις συνηθισμένες αντιδημοκρατικές αλχημείες, ακύρωσε τους δύο νόμους (οπότε δεν τίθεται θέμα αντισυνταγματικότητας) και στο νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο επαναφέρει τους ίδιους όρους παραχώρησης κομματιού του άλσους! Για να ακυρωθεί και ο νέος νόμος και να κριθεί εκ νέου αντισυνταγματικός, πρέπει να γίνουν νέες προσφυγές στο ΣτΕ, οι οποίες μέχρι να εκδικασθούν, το γήπεδο θα έχει γίνει και θα έχουν μικρή σημασία.
Εκτός όμως από τα 6 στρέμματα, στο σχέδιο νόμου (άρθρο 82) προβλέπεται η δυνατότητα να αποχαρακτηριστούν ως δασικά, ακόμα 24 στρέμματα του άλσους (δηλαδή το 5% της έκτασής του), πράγμα που φυσικά ισχύει για κάθε άλσος [3]. Έτσι, τα 6 αυτά στρέμματα αποτελούν μόνο την αρχή της εκμετάλλευσης ενός χώρου πρασίνου προς όφελος των οικονομικών συμφερόντων του κεφαλαίου.
Ας συνοψίσουμε: δίνουμε 20 εκατ. € για να φτιάξει ένας μεγαλοεπιχειρηματίας γήπεδο. Φτιάχνουμε ένα νόμο που καταργεί τους δύο προηγούμενους (οι οποίοι είχαν χαρακτηριστεί αντισυνταγματικοί) και στην ουσία λέει τα ίδια πράγματα με αυτούς καθώς παραχωρεί τις ακριβώς ίδιες εκτάσεις στο φίλο μας μεγαλοεπιχειρηματία. Αν θέλετε, πηγαίνετε ξανά στο ΣτΕ και όταν βγάλει την απόφασή του (σε 5-6 χρόνια) το γήπεδο θα έχει χτιστεί κι εσείς μπορείτε να πάτε να πνιγείτε. Στο νόμο αυτό, του δίνουμε και τη δυνατότητα στο μέλλον να χρησιμοποιήσει κι άλλα στρέμματα από το άλσος. Δώσε μας τσιμέντο (που βοηθάει το φίλο μας μεγαλοεπιχειρηματία να έχει τεράστια κέρδη) και πάρε μας την ψυχή…
Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ
Ενώ από την κυβέρνηση περιμέναμε αυτή τη στάση, η προσέγγιση του ζητήματος από το ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προβληματίσει πολλούς. Πριν τη συζήτηση στην επιτροπή της Βουλής ο Δημήτρης Μελισσανίδης συναντήθηκε τόσο με τον Αλέκο Φλαμπουράρη (σύμβουλο του Τσίπρα) όσο και με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Στρατούλη και Γιώργο Πάντζα. Μετά τις συναντήσεις αυτές, οι προηγούμενες ενστάσεις όσον αφορά τους όρους χρηματοδότησης και παραχώρησης μέρους του άλσους, αμβλύνθηκαν σε βαθμό παρεξήγησης. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ «Γ. Πάντζας, Ε. Αυλωνίτου και Δ. Στρατούλης έβγαλαν σχεδόν πύρινους λόγους στη Βουλή υπέρ του γηπέδου της ΑΕΚ, προτάσσοντας ασφαλώς κάποιες -μάλλον αυτονόητες- επιφυλάξεις για τα αντισταθμιστικά οφέλη και τα συμφέροντα της ερασιτεχνικής ΑΕΚ». Η στάση τους αυτή μάλιστα χαρακτηρίστηκε ως ιδιαίτερα θετική από τον πρόεδρο της Επιτροπής (και μέλος της ΝΔ), Γ. Βλάχο [4]!
Οι τροποποιήσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι μάλλον αστείες. Όπως διαβάζουμε στην ανακοίνωση του Αθλητικού του τμήματος τέθηκαν πέντε «βελτιωτικές» κινήσεις:
1) Προστασία και θωράκιση του δασικού χαρακτήρα του άλσους (;!;)
2) Το ισοζύγιο έκτασης άλσους που παραχωρείται στην ΑΕΚ, πέραν αυτού που της ανήκει, να αντιστοιχηθεί με εξαγορά ισόποσης έκτασης από την πλευρά της ΑΕΚ εντός Νέας Φιλαδέλφειας, η οποία να χαρακτηρισθεί ως κοινόχρηστη έκταση πρασίνου ή άλσος.
3) Να υποδειχθούν χώροι ιδιοκτησίας του δήμου για κατασκευή πάρκινγκ 250 θέσεων, με έξοδα της ΑΕΚ, με τον Δήμο να διατηρεί την ιδιοκτησία και την χρήση τους.
4) Να υπάρξει πρόβλεψη ώστε τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς να εξυπηρετούν την Νέα Φιλαδέλφεια και τη πρόσβαση στο γήπεδο.
5) Μείωση του ύψους του γηπέδου [5].
Δηλαδή: βάλτε ένα αστικό παραπάνω, βρείτε σαν ΑΕΚ αλλού (!!!) στη Νέα Φιλαδέλφεια κάποιο χώρο ως αντιστάθμισμα για τα 6 στρέμματα που θα σας παραχωρηθούν και κάντε τον κοινόχρηστο χώρο πρασίνου (!!!), χαμηλώστε λίγο το γήπεδο, μεγαλώστε το πάρκινγκ και συμφωνούμε. Τσιμουδιά για τα λεφτά της Περιφέρειας, κουβέντα για τον αποχαρακτηρισμό δασικής έκτασης. Γιατί μόνο ως αστείο μπορούμε να εκλάβουμε τη «συμφωνία» ότι η ΑΕΚ θα βρει κάπου αλλού (που άραγε και πότε;) χώρο για να το δώσει στο Δήμο ή τις άλλες «αντισταθμιστικές» κινήσεις, οι οποίες δεν αναιρούν την ουσία της υπόθεσης: τις σκανδαλώδεις ρυθμίσεις για να δοθεί ένας χώρος κερδοφορίας σε έναν καπιταλιστή. Στο Δημήτρη Μελισσανίδη, που πήρε «κοψοχρονιά» τον ΟΠΑΠ. Στο Δημήτρη Μελισσανίδη που κατηγορείται για λαθρεμπόριο ναυτιλιακού πετρελαίου. Στο Δημήτρη Μελισσανίδη, που του παραχωρήθηκε με φωτογραφικό διαγωνισμό, η παραλαβή των υγρών αποβλήτων του λιμανιού του Πειραιά. Στο Δημήτρη Μελισσανίδη που πριν τις εκλογές του Ιούνη του 2012 έλεγε στους εργαζόμενούς του ότι αν ψηφίσουν το ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει τις επιχειρήσεις του και θα φύγει.
Με αυτόν λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλά συμβιβάστηκε αλλά υποτάχθηκε στις απαιτήσεις του. Το θέμα είναι βαθιά πολιτικό και έχει να κάνει με την πολιτική γραμμή που επιλέγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα λαϊκά στρώματα τον στηρίζουν και τον ψηφίζουν όχι για να κάνει μια από τα ίδια, αλλά για να έρθει σε ρήξη με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Η ολοένα και μεγαλύτερη προσαρμογή του σε μετριοπαθέστερες θέσεις αλλά και το πρώτο του αποτυχημένο «τεστ» όσον αφορά τη σχέση του με το μεγάλο κεφάλαιο αντανακλά τη διάθεση που υπάρχει στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για πολιτική συνεννόησης με την άρχουσα τάξη. Μια τέτοια πολιτική μετατρέπει το ΣΥΡΙΖΑ δέσμιο των συμφερόντων της, πράγμα που δεν θα του επιτρέψει να προχωρήσει σε ριζικές ανατροπές προς όφελος των εργαζομένων.
Θέτουμε ξεκάθαρα τα ερωτήματα: θα δώσει η περιφερειάρχης του ΣΥΡΙΖΑ, Ρένα Δούρου, 20 εκατ. € για την κατασκευή του γηπέδου; Θα συναινέσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εκχώρηση κομματιού του άλσους για τον ίδιο σκοπό; Είναι αυτό αριστερή πολιτική; Έτσι βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ την προοπτική της μελλοντικής του κυβέρνησης; Υποτασσόμενος στα συμφέροντα των καπιταλιστών και του τυφλού οπαδισμού; Πως είναι δυνατόν, αν δεν μπορείς να συγκρουστείς γι’ αυτό το θέμα και με έναν μόνο καπιταλιστή, να «σκίσεις» τα Μνημόνια και να επιφέρεις ριζοσπαστικές αλλαγές στην πολιτική, την οικονομία και την κοινωνία, πράγμα που θα σε φέρει σε ακόμα σκληρότερη σύγκρουση με τα συμφέροντα και με την ευρωπαϊκή και ελληνική άρχουσα τάξη στο σύνολό τους;
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιλέξει, ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες. Και με τους δυο δεν γίνεται. Λοιπόν;
