Εικόνες από το μέλλον
Γαλλία 2006: Τα γαλλικά ΜΑΤ εισβάλλουν στη Σορβόννη. Ξυλοκοπούν, ψεκάζουν με χημικά και πετάνε έξω τους φοιτητές, που έχουν καταλάβει το πανεπιστήμιο στα πλαίσια του αγώνα τους ενάντια στο νόμο CPE (νόμος πρώτης πρόσληψης)
Ισπανία 2009: Η αστυνομία εισβάλλει στην Πρυτανεία της Βαρκελώνης και σπάει την κατάληψη. Οι φοιτητές που αγωνίζονται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας και τη Συνθήκη της Μπολόνιας ξυλοκοπούνται, ενώ πολλοί συλλαμβάνονται.
Αγγλία: Οι παραστάσεις διαμαρτυρίας των φοιτητών στις «αρχές» του πανεπιστημίου, συχνά καταλήγουν «άδοξα», με την αστυνομία να βγάζει σηκωτούς τους αγωνιστές φοιτητές από τη σχολή.
Στην Ευρώπη τα πανεπιστήμια δεν αποτελούν χώρους ασύλου…
Αυτές είναι λίγες εικόνες από το δικό μας μέλλον, αν η κυβέρνηση καταφέρει τελικά να «εξευρωπαίσει» το ελληνικό πανεπιστήμιο και να περιορίσει ή να καταργήσει το άσυλο.
Οι επιθέσεις ενάντια στο άσυλο
Τους τελευταίους μήνες η συζήτηση για το άσυλο είναι για τα καλά στο προσκήνιο. Καθημερινά πολιτικοί (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ), δημοσιογράφοι αλλά και πανεπιστημιακοί επιχειρηματολογούν ενάντια στο άσυλο. Κάποιοι ζητούν την εφαρμογή του «νόμου πλαίσιο», ο οποίος περιορίζει το άσυλο και διευκολύνει την άρση του και κάποιοι άλλοι ζητούν την πλήρη κατάργησή του. Το άσυλο κατηγορείται για τα πάντα. Από τα «μπάχαλα» και τα σπασίματα μέχρι… την υπερθέρμανση του πλανήτη…
Όσο για την κοινωνία, φαίνεται να είναι διχασμένη… Σε δημοσκόπηση που παρουσιάστηκε στην Καθημερινή στις 22/3/09, 49% των πολιτών φαίνεται να είναι υπέρ της κατάργησης του ασύλου, έναντι του 44% που είναι υπέρ της διατήρησής του.
Μέσα σε αυτό το κλίμα ήρθε και ο εισαγγελέας Σανιδάς να παραγγείλει την έρευνα και τον έλεγχο των καταλήψεων σε πανεπιστημιακά κτίρια από ομάδες αναρχικών. Προτείνει δηλαδή να μπει η αστυνομία στα πανεπιστήμια και να ελέγξει αυτές τις καταλήψεις. Παρότι διαφωνούμε με καταλήψεις πανεπιστημιακών χώρων οι οποίες δεν έχουν περάσει από γενικές συνελεύσεις του φοιτητικού κινήματος, καταγγέλλουμε απερίφραστα αυτή την κίνηση που αποτελεί ένα ακόμα βήμα προς τη «θεσμοποίηση» της δυνατότητας της αστυνομίας να μπαίνει στα πανεπιστήμια και την κατάργηση του ασύλου.
Γιατί θέλουν να καταργήσουν το άσυλο
Λένε ότι θέλουν να καταργήσουν το άσυλο για να μπορέσουν να συλλάβουν τους κουκουλοφόρους και για να μπορέσει να αποκατασταθεί η σωστή ακαδημαϊκή λειτουργία. Πρόκειται για υποκριτικές δηλώσεις.
Η δράση των κουκουλοφόρων, τα «μπάχαλα» και τα σπασίματα λειτουργούν κατά κανόνα ως μάννα εξ ουρανού για την κυβέρνηση. Οι εικόνες του πετροπόλεμου με τα ΜΑΤ, οι σπασμένες βιτρίνες κοκ χρησιμοποιούνται κάθε φορά από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ για να συκοφαντήσουν το φοιτητικό κίνημα και να τρομοκρατήσουν τον κόσμο. Τα αιτήματα του αγώνα και οι μαζικές κινητοποιήσεις «χάνονται» και διαστρεβλώνονται πίσω από τις εικόνες ενός φανταστικού «αντάρτικου πόλεων». Πίσω από ενέργειες που δεν έχουν αποφασιστεί μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες του κινήματος (συνελεύσεις, συντονιστικά, κοκ) και που δεν πραγματοποιούνται από το κίνημα, αλλά από μειοψηφίες αυτόκλητων σωτήρων του κινήματος.
Όσο για την εύρυθμη ακαδημαϊκή λειτουργία… Αν πραγματικά νοιαζόταν, θα έδιναν λεφτά για την παιδεία και όχι για τις τράπεζες, τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς και την αστυνομία.
Οι πολέμιοι του ασύλου χρησιμοποιώντας σαν άλλοθι τους «μπάχαλους», θέλουν να χτυπήσουν το φοιτητικό συνδικαλισμό και το φοιτητικό κίνημα. Θέλουν να νομιμοποιήσουν στα μάτια της κοινωνίας την είσοδο της αστυνομίας στα ιδρύματα, με το πρόσχημα των εγκληματικών πράξεων, έτσι ώστε όταν χρειαστεί να αντιμετωπίσουν ένα μαζικό κίνημα, να προσθέσουν στα χημικά και τα δακρυγόνα και το «σπάσιμο» των καταλήψεων με ανάλογες και πάντα «νόμιμες» δικαιολογίες.
Θέλουν να καταργήσουν το βασικό και πιο αποτελεσματικό όπλο που έχουν οι φοιτητές για να αμυνθούν ενάντια στις εκάστοτε αντιεκπαιδευτικές πολιτικές: την κατάληψη!
Θέλουν να απαλλάξουν το πανεπιστήμιο από ό,τι το «ενοχλητικό» έχει, για να μπορέσουν να το κάνουν πιο ελκυστικό στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Για να διεισδύσει το κεφάλαιο ακόμα πιο βαθιά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, πρέπει το πανεπιστήμιο να αποχτήσει την «εύρυθμή» λειτουργία που χαρακτηρίζει τον ιδιωτικό τομέα δηλαδή να απαλλαγεί από όλα όσα (καταλήψεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, πολιτικές εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις κάθε είδους) θα μπορούσαν να μειώσουν τα κέρδη του και να αμφισβητήσουν το ρόλο του.
Γιατί πρέπει να υπερασπιστούμε το άσυλο
Το άσυλο δεν χαρίστηκε στους φοιτητές, αλλά κατακτήθηκε μέσα από τους αγώνες του φοιτητικού και του λαϊκού κινήματος. Οι αγώνες είχαν στόχο να προστατέψουν αφενός την ελεύθερη διακίνηση ιδεών μέσα στο πανεπιστήμιο και, το κυριότερο, να εμποδίσουν την αστυνομία και τους εισαγγελείς να παρεμβαίνουν στις διαδικασίες και τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων. Να μην μπορεί κανένας κρατικός λειτουργός να «σπάσει» μια κατάληψη, όπως μπορεί να κάνει για παράδειγμα στα σχολεία.
Οποιαδήποτε ενέργεια ενάντια στο άσυλο, στρέφεται ενάντια στη δυνατότητα των φοιτητών να κινητοποιούνται και να επιλέγουν όποια μορφή πάλης θέλουν. Από την πιο απλή, μέχρι και την πιο δυναμική, που δεν είναι άλλη από την κατάληψη. Και αυτό είναι που φοβίζει τους διάφορους πολέμιους του ασύλου.
Αλήθεια θα μπορούσε να γιγαντωθεί «το φοιτητικό κίνημα του Μάη και του Ιούνη», αν δεν είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε συνελεύσεις, διαδηλώσεις, συντονιστικά αγώνα και κυρίως καταλήψεις; Θα είχαμε μπορέσει διαφορετικά να μπλοκάρουμε την αναγνώριση των ιδιωτικών πανεπιστημίων;
Όχι! Και γι αυτό δεν πρέπει με κανένα τρόπο να αφήσουμε να καταργηθεί ή να περιοριστεί το άσυλο. Γιατί μας παρέχει τα μόνα όπλα που έχουμε (συνελεύσεις, συντονιστικά, παραστάσεις διαμαρτυρίας και καταλήψεις) για να αγωνιστούμε ενάντια σε κάθε επίθεση που δέχεται το δημόσιο πανεπιστήμιο. Τα μόνα όπλα που έχουμε για να παλέψουμε για μια πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των φοιτητών και της κοινωνίας.
Ποιος μπορεί να υπερασπιστεί το άσυλο και πώς
Η υπεράσπιση του ασύλου δεν πρέπει να είναι θέμα της αστυνομίας. Είναι θέμα των φοιτητών, των καθηγητών και των εργαζομένων στα πανεπιστήμια. Αυτούς προστατεύει το άσυλο. Επομένως αυτοί πρέπει να προστατέψουν το άσυλο. Και πρέπει να το προστατέψουν και από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, αλλά και από ενέργειες όπως τα «μπάχαλα», που δεν έχουν σχέση με τους φοιτητικούς συλλόγους και που δημιουργούν τα απαραίτητα άλλοθι για την κατάργησή του ασύλου.
Δεν πρόκειται για πράγματα ανέφικτα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα γεγονότα στις Θεσ/νίκη στις 10/12/08, όταν φοιτητές και καθηγητές μαζί έδιωξαν από το ΑΠΘ και τους γύρω δρόμους τους κουκουλοφόρους και την αστυνομία και σταμάτησαν τις πέτρες, τις μολότοφ και τα δακρυγόνα. Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις, πχ Αθήνα 09/01/09 όπου σε συνεννόηση φοιτητές και καθηγητές περιφρούρησαν το άσυλο έτσι ώστε να μην υπάρξει ο γνωστός κλεφτοπόλεμος μπάχαλων-ΜΑΤ, αλλά για λόγους χώρου δεν μπορούμε να τα αναφέρουμε όλα.
Τέτοια παραδείγματα πρέπει να ακολουθήσει το φοιτητικό κίνημα από εδώ και μπρος για να υπερασπιστεί το άσυλο απέναντι στους πολέμιους του, στην αστυνομική βία, αλλά και σε όλους όσους το δυσφημούν με τις ενέργειές του.
Γι΄ αυτό προτείνουμε:
1. Κάθε φορά που υπάρχει κινητοποίηση (πορεία, κατάληψη, απεργία κλπ) να εκλέγονται επιτροπές περιφρούρησης από τις ΓΣ φοιτητών, καθηγητών, εργαζομένων.
2. Υπεράσπιση του ασύλου στην πράξη. Όποτε αμφισβητείται το άσυλο αυτός που να παρεμβαίνει να είναι οι επιτροπές περιφρούρησης και όχι τα ΜΑΤ! (προφανώς δεν εννοούμε το να «δίνουμε» τους «μπάχαλους» στα ΜΑΤ)
3. Όταν υπάρχουν διαρκείς κινητοποιήσεις, τα πανεπιστήμια να μην ερημώνουν, αλλά να είναι ζωντανοί χώροι συζήτησης, δράσης, αγώνα με μαζική παρουσία φοιτητών, καθηγητών. Με αυτό τον τρόπο οι σχολές θα είναι πραγματικά ανοιχτές και στην κοινωνία και το άσυλο θα είναι «για όλο το λαό».
Παιδεία Μάχης
