Οι παρευρισκόμενοι στην τελετή ανάληψης των καθηκόντων των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου στο Σιάτλ, στις 6 του Γενάρη άκουσαν λόγια που είχαν να ακουστούν στην πόλη, πάνω από έναν αιώνα. Η ομιλία της Κσάμα Σαγουάντ απευθυνόταν στους εργαζόμενους και τη νεολαία, και μιλούσε γι’ αγώνες όχι μόνο για την πόλη του Σιάτλ αλλά για ολόκληρες τις ΗΠΑ, ενάντια στον καπιταλισμό και για μια σοσιαλιστική κοινωνία. Δημοσιεύουμε στην συνέχεια το κείμενο της ομιλίας της. Επιμέλεια: Ηλέκτρα Κλείτσα
Η Κσάμα Σαγουάντ, μέλος της Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής, αδελφής οργάνωσης του «Ξ» στις ΗΠΑ, εκλέχτηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο του Σιάτλ με 93.682 ψήφους που αντιστοιχούν στο 51% των ψηφισάντων.
Αδέρφια μου, σας ευχαριστώ για τη σημερινή σας παρουσία εδώ!
Σε αυτή την πόλη έχουν δημιουργηθεί τεράστιες περιουσίες για τους πλούσιους και τις μεγάλες επιχειρήσεις, που κυριαρχούν στο τοπίο του Σιάτλ. Την ίδια ώρα, οι ζωές των εργαζομένων, των ανέργων και των φτωχών γίνονται καθημερινά όλο και πιο δύσκολες. Το κόστος της στέγασης έχει εκτιναχθεί στα ύψη, ενώ η Υγεία και η Παιδεία έχουν μετατραπεί σε είδη πολυτελείας.
Αυτό δε συμβαίνει μόνο στο Σιάτλ. Είναι ντροπή, αλλά στην πλουσιότερη χώρα της ανθρώπινης ιστορίας, πενήντα εκατομμύρια άνθρωποι, το ένα έκτο του πληθυσμού, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας! Σε ολόκληρο τον κόσμο, δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και τη στοιχειώδη υγιεινή, ενώ παιδιά πεθαίνουν καθημερινά από υποσιτισμό.
Αυτή είναι η πραγματικότητα του παγκόσμιου καπιταλισμού. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του γιγάντιου καζίνο της κερδοσκοπίας που δημιούργησαν οι ληστές της Γουόλ Στριτ. Σε αυτό το σύστημα, «θεός» είναι η αγορά και τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους. Ο καπιταλισμός λειτουργεί ενάντια στο 99% της κοινωνίας, και μόνο υπέρ της ελίτ του 1%.
Παρά τις πρόσφατες συζητήσεις περί οικονομικής μεγέθυνσης, στην πραγματικότητα πρόκειται απλά για βελτίωση των οικονομικών συνθηκών του 1% της κοινωνίας, ενώ όλοι οι υπόλοιποι βυθίζονται όλο και περισσότερο στη φτώχεια.
Στη χώρα μας, οι πολιτικοί των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων, υπηρετούν με τον ίδιο τρόπο τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων. Το Κογκρέσο καταφέρνει να συμφωνήσει σε ένα πράγμα: τις αυξήσεις των ήδη τεράστιων μισθών των μελών του. Την ίδια ώρα, επιτρέπει την ακόμη μεγαλύτερη κατάρρευση του κατώτατου μισθού, όλο και πιο κάτω από τα όρια του πληθωρισμού. Είμαστε αντιμέτωποι με το εξωφρενικό φαινόμενο, τα διευθυντικά στελέχη των μεγάλων επιχειρήσεων να βγάζουν κατά μέσο όρο 7.000 δολάρια την ώρα, ενώ την ίδια στιγμή οι πιο κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι να αποκαλούνται θρασείς, επειδή τολμάνε να διεκδικήσουν μόλις 15 δολ!
Προκειμένου να αρχίσουν να αλλάζουν όλα αυτά, πρέπει να οργανώσουμε μαζικά κινήματα των εργαζομένων και της νεολαίας, που να βασίζονται στη δική τους ανεξάρτητη δύναμη.
Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη αυτής της χώρας, οι εργαζόμενοι κινητοποιούνται για να κερδίσουν μια αξιοπρεπή ζωή για τους εαυτούς τους και τα παιδιά τους. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στο κίνημα των φαστ φουντ, των εργαζομένων στα πολυκαταστήματα Γουόλμαρτ, ή στον ηρωικό ακτιβισμό του περιβαλλοντικού κινήματος που μάχεται ενάντια στην επέκταση του αγωγού πετρελαίου Κέιστοουν. Αλλά κι εδώ που βρισκόμαστε, στο Σι Τακ του Σιάτλ, έχουμε δει τη συγκλονιστική και νικηφόρα μάχη των εργαζομένων που διεκδικούσαν 15 δολάρια την ώρα.
Θα κάνω ότι μπορώ για να εκπροσωπήσω επάξια τους αποκλεισμένους από την πολιτική ζωή, τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους, μαχόμενη για την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 15 δολάρια την ώρα, για αξιοπρεπείς κατοικίες για τα λαϊκά στρώματα, για τη φορολόγηση του μεγάλου πλούτου προκειμένου να χρηματοδοτηθεί ένα μαζικό πρόγραμμα βελτίωσης των δημόσιων συγκοινωνιών και της εκπαίδευσης.
Εγώ και οι σύντροφοί μου της «Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής», θα βρεθούμε στο πλάι όλων όσων θέλουν να παλέψουν για ένα καλύτερο κόσμο. Οι εργαζόμενοι χρειάζονται ένα νέο κόμμα, μια μαζική πολιτική οργάνωση της εργατικής τάξης, που θα ελέγχεται και θα λογοδοτεί στους ίδιους. Ένα κόμμα που θα παλεύει για τα συμφέροντα τους, που θα προτείνει εναλλακτικές απέναντι στο σύστημα της κρίσης.
Εδώ, στο Σιάτλ, οι πολιτικοί σχολιαστές ρωτάνε για μένα: «Θα συμβιβαστεί; Μπορεί να συνεργαστεί με άλλους;» Φυσικά θα βρεθώ και θα συζητήσω με εκπροσώπους του κατεστημένου. Όταν το κάνω όμως, θα μεταφέρω τις ανάγκες και τις προσδοκίες της εργατικής τάξης, σε όποιο τραπέζι κι αν κάθομαι, και όποιος κι αν κάθεται απέναντί μου. Ένα πράγμα πρέπει να είναι απόλυτα καθαρό: Δε θα υπάρξουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι με επιχειρήσεις, ή τους πολιτικούς που τις υπηρετούν. Δε θα ξεπουλήσω τους ανθρώπους που εκπροσωπώ.
Φέρω τον τίτλο της σοσιαλίστριας με τιμή. Όσο για τους σχεδόν εκατό χιλιάδες ανθρώπους που με ψήφισαν, για τους εκατοντάδες που δούλεψαν ακούραστα στην προεκλογική μας εκστρατεία, θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Μαζί θα συνεχίσουμε.
Η εκλογή ενός ανθρώπου που μιλάει στο όνομα του σοσιαλισμού στο Δημοτικό Συμβούλιο μιας μεγάλης πόλης στην καρδιά του παγκόσμιου καπιταλισμού, έχει σημειωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Το ξέρουμε, γιατί έχουμε δεχτεί μηνύματα υποστήριξης από την Ευρώπη, τη Λατινική Αμερική, την Αφρική και την Ασία. Όσοι παλεύουν για την αλλαγή μας λένε ότι εμπνέονται από τη νίκη μας!
Απευθύνομαι σε όλους όσους θέλουν να αντισταθούν στα σχέδια των μεγάλων επιχειρήσεων, στο Σιάτλ και σε όλη τη χώρα: οργανωθείτε, ελάτε μαζί μας για να χτίσουμε ένα μαζικό κίνημα που θα παλεύει για οικονομική και πολιτική δικαιοσύνη, για πραγματική δημοκρατία, για τη σοσιαλιστική αλλαγή. Για μια κοινωνία στην οποία οι δυνάμεις και ο πλούτος της κοινωνίας δε θα αξιοποιούνται για να ικανοποιήσουν την απληστία μιας μικρής μειοψηφίας, αλλά για το συμφέρον της ίδιας της κοινωνίας.
