Να ανατρέψουμε τις προβλέψεις τους!
Δημοσιεύουμε ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας για μία νέα ενωτική και ανατρεπτική Αριστερά (Αναμέτρηση, ΑΠΟ, ΔΕΑ, ΚΕΜΑ, ΜΕΤΑΒΑΣΗ, ΞΕΚΙΝΗΜΑ).
Ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε πριν λίγες ημέρες στη Βουλή αποτελεί μια τεράστια πρόκληση από την πρώτη μέχρι την τελευταία του γραμμή. Οι προβλέψεις του μπορούν να συνοψισθούν ως ένας συνδυασμός διαιώνισης της λιτότητας με κομπασμούς «φιλανθρωπίας» των κυβερνώντων σε βάρος των ανθρώπων της εργατικής τάξης, την ώρα που οι ενισχύσεις προς το κεφάλαιο συνεχίζονται ακάθεκτες και ο μιλιταρισμός επιταχύνεται και εμβαθύνεται. Ακριβώς αντίθετα από όσα δήλωσε ο Υπουργός Οικονομίας Κυρ. Πιερρακάκης στην παρουσίαση του σχεδίου, ότι δηλαδή « η ανάπτυξη που πετυχαίνουμε όλοι μαζί υπηρετεί έναν στόχο, τη βελτίωση της ζωής των πολιτών με δικαιοσύνη, με ασφάλεια, με προοπτική για το μέλλον», αυτό που σχεδιάζουν και για φέτος είναι η διαιώνιση της ταξικής αδικίας, της ανασφάλειας, ενώ το μέλλον προμηνύεται ζοφερό καθώς μας φέρνει πιο κοντά στην πολεμική αντιπαράθεση. Το να οργανώσουμε την απάντησή μας στους σχεδιασμούς τους είναι ζήτημα απόλυτης προτεραιότητας για τον κόσμο της εργασίας.
Όσον αφορά τις βασικές του προβλέψεις, δεν υπάρχει καμία έκπληξη. Συνεχίζοντας την πολιτική των πρωτογενών πλεονασμάτων (όπου στο πλαίσιο της «μεταμνημονιακής» επιτήρησης υπάρχει υποχρέωση αυτή να είναι κατά μέσο όρο άνω του 2,2% μέχρι το 2060…), οι προβλέψεις για το 2026 εκτιμούν ότι αυτό θα ανέλθει στο 2,8%, από 3,6% για το 2025 και το οποίο μέχρι τον Απρίλη αναμενόταν στο 3,2% (!).
Η συνταγή που οδηγεί σε αυτή την «επιτυχία» είναι η γνωστή (και με γνωστά αποτελέσματα) : φοροληστεία από τη μία και συγκράτηση/περικοπή των δαπανών (όχι όλων…) από την άλλη. Έτσι και φέτος οπότε, οι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ, ειδικοί φόροι κατανάλωσης) κυριαρχούν των άμεσων και βαίνουν αυξανόμενοι. Καθώς οι τιμές ανεβαίνουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν όλο και περισσότερους έμμεσους φόρους.
Από την άλλη, ο φόρος εισοδήματος βαρύνει αναλογικά περισσότερο τα χαμηλά εισοδήματα από ότι τα υψηλά, ενώ απορρίπτεται κατηγορηματικά η αύξηση της φορολόγησης των κερδών εν μέσω υπερκερδών καθώς «επιδιώκουμε την επενδυτική άνοιξη της οικονομίας». Αντίστοιχα, οι δαπάνες πχ για Παιδεία και Υγεία μένουν στα απολύτως ελάχιστα εν μέσω κατάρρευσης (αλλά οι δαπάνες για πολεμικούς εξοπλισμούς αυξάνονται κατά 30%), οι αυξήσεις σε μισθούς δημοσίων υπαλλήλων και συντάξεις είναι ασήμαντες και κατατρώγονται από τον πληθωρισμό -ο οποίος για το 2025 πχ στα τρόφιμα βρίσκεται περίπου στο 13% και όχι στο «επίσημο» 2,6%-, ενώ κάθε κουβέντα για επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού και των δώρων στο δημόσιο κόβεται μαχαίρι.
Εξίσου προκλητική με τη πολυετή λιτότητα είναι και η διαχείριση των αποτελεσμάτων της. Πιεσμένη από τη γενικευμένη λαϊκή οργή, η κυβέρνηση και ο φιλοκυβερνητικός τύπος διατυμπάνισαν μια σειρά μέτρων, όπου «με σύνεση και στα όρια των δυνατοτήτων της οικονομίας επιστρέφεται στην κοινωνία» μέρος των ματωμένων πλεονασμάτων. Πρόκειται για εμπαιγμό! Τα οφέλη έχουν να κάνουν με 250€ το χρόνο στους συνταξιούχους – και με εισοδηματικά κριτήρια -, αυξήσεις σαν αυτές των 16€ καθαρά για το 2025 στους δημοσίους υπαλλήλους, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ κατά 50%…. σε οικισμούς κάτω των 1.500 κατοίκων και εκτός Αττικής και άλλα αντίστοιχα. Αυτές οι αυξήσεις, όπως και οι ονομαστικές αυξήσεις του βασικού μισθού δεν μπορούν να βελτιώσουν ουσιαστικά το λαϊκό εισόδημα αφού η πραγματική ακρίβεια (κατοικία, ενέργεια, σούπερ μάρκετ) είναι πολύ μεγαλύτερη. Όταν όμως πρόκειται για τις εταιρείες και τα μιλιταριστικά δίκτυα, τα πράγματα είναι αλλιώς: τα σώματα ασφαλείας και οι ένοπλες δυνάμεις θα πάρουν επιπλέον τροποποίηση των ειδικών μισθολογίων, νυχτερινά επιδόματα κλπ (ενώ τρέχουν και προγράμματα διαμόρφωσης 17.000 κατοικιών για ένστολους σε ορίζοντα 15ετίας, την ώρα που οι αναπληρωτές και οι υγειονομικοί στην περιφέρεια κοιμούνται σε αμάξια ή δεν παρουσιάζονται…). Αντίστοιχα, τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης θα πάνε εξ ολοκλήρου σε επιχειρηματικούς ομίλους και θα υπάρξουν υπερεκπτώσεις 100% για τις δαπάνες σε άμυνα και κατασκευή οχημάτων κλπ. Έχουν αρχίσει δε να κυκλοφορούν δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για αναγκαία αξιοποίηση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων για να χρηματοδοτηθούν όλες αυτές οι παροχές. Σαν κερασάκι στην τούρτα, για να συνεχίσει τις μπίζνες με την γαλλική πολεμική βιομηχανία και της αντίστοιχη άρχουσα τάξη, η ελληνική Κυβέρνηση αποφάσισε να αποπληρώσει στο γαλλικό κράτος δάνειο ύψους 1,1 δις €, το οποίο ήταν προγραμματισμένο για την περίοδο 2033 – 2041!!!
Το να υπάρξει ανασυγκρότηση και οργανωμένη απάντηση από το εργατικό κίνημα καθίσταται επιτακτική ανάγκη! Η συνέχιση αυτής της πολιτικής προμηνύει ατέλειωτη επισφάλεια και δυστυχία (σε πρόσφατη έρευνα, το 72% των νέων εργαζομένων δήλωσε ότι σκέφτεται ως επιλογή τη μετανάστευση…), ενώ η χρόνια απαξίωση των υποδομών και η παράδοσή τους σε ιδιωτικά συμφέροντα ετοιμάζει με βεβαιότητα νέες τραγωδίες όπως αυτή των Τεμπών, οι οποίες στη μικρή κλίμακα εκτυλίσσονται καθημερινά γύρω μας. Οι πολιτικές αυτές ήδη προκαλούν κοινωνικές αντιστάσεις, σε ορισμένους δήμους ξεκινούν κινητοποιήσεις λόγω της υποστελέχωσης των υπηρεσιών, ενώ οι εκπαιδευτικοί και οι υγειονομικοί δίνουν ένα διαρκή αγώνα για να αυξηθούν οι δημόσιες δαπάνες στους κρίσιμους αυτούς τομείς. Υπό το βάρος της εντεινόμενης διεθνώς νεοφιλελεύθερης επίθεσης ξεσπούν μεγάλοι εργατικοί αγώνες (πχ στη Γαλλία) ή ακόμα και κοινωνικές εξεγέρσεις (όπως πχ στο Μαρόκο), ενώ και στην Ελλάδα το ρήγμα των Τεμπών παραμένει ενεργό. Χρειάζεται να επιμείνουμε και να οργανώσουμε τη συζήτηση σε κάθε χώρο δουλειάς. Χρειάζεται, ακόμη, συνεργασία όλων των μαχόμενων δυνάμεων ώστε το εργατικό κίνημα να ανασυγκροτηθεί, να οργανώσει πιο αποτελεσματικά την αντίσταση του και να μπει σταδιακά στην αντεπίθεση, για να διεκδικήσει:
- Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες – Όχι για εξοπλισμούς – STOP στην εξάπλωση του μιλιταρισμού
- Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις και επιστροφή 13ου – 14ου μισθού και δώρων
- Δραστική μείωση του ΦΠΑ στα προϊόντα πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης – κατάργηση των ειδικών φόρων σε καύσιμα κα
- Βαριά φορολόγηση του πλούτου, όχι του κόσμου της εργασίας
- Δημόσια προγράμματα κοινωνικής κατοικίας για όλο το λαό
