Της Σύνταξης του «Ξ»
Δύο χρόνια συμπληρώνονται στις αρχές του Οκτώβρη από την έναρξη της επιχείρησης ισοπέδωσης της Γάζας από τον ισραηλινό στρατό. Ο απολογισμός μέχρι στιγμής είναι τραγικός. Ο επίσημος αριθμός των νεκρών βρίσκεται στις 65.000, με εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για πολύ μεγαλύτερους αριθμούς, καθώς κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει πόσοι άνθρωποι είναι θαμμένοι κάτω από τα ερείπια στα οποία έχουν μετατραπεί οι πόλεις της Λωρίδας της Γάζας.
Εκατοντάδες από αυτούς έχουν πεθάνει από την πείνα, αποτέλεσμα του ασφυκτικού αποκλεισμού της περιοχής, με την «ανθρωπιστική βοήθεια» να διανέμεται αποκλειστικά από τον ισραηλινό στρατό, ο οποίος στην πραγματικότητα χρησιμοποιεί τις διανομές για να στήνει παγίδες θανάτου και να δολοφονεί πεινασμένους άμαχους την ώρα που περιμένουν στην ουρά για λίγο νερό ή φαγητό.
Από τα μέσα του Σεπτέμβρη βρίσκεται σε εξέλιξη η χερσαία εισβολή για τον πλήρη έλεγχο της πόλης της Γάζας, με ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της να αναγκάζεται για ακόμη μια φορά μέσα στα τελευταία δύο χρόνια να μετακινηθεί, παρότι ξέρει ότι δεν υπάρχει κανένα πραγματικά ασφαλές σημείο, αλλά και κάποιους κατοίκους να δηλώνουν απελπισμένα ότι θα μείνουν και θα περιμένουν να πεθάνουν. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ανεξάρτητη ερευνητική ομάδα του ΟΗΕ κατέληξε στο πόρισμα ότι ο ισραηλινός στρατός διαπράττει γενοκτονία στην Γάζα, με βάση τα εγκλήματα που βρίσκονται σε εξέλιξη στην περιοχή, αλλά και δηλώσεις εκπροσώπων της ισραηλινής κυβέρνησης που έχουν επανειλημμένα κάνει σαφές ότι θέλουν να εξαφανίσουν τους Παλαιστίνιους από τον χάρτη.
Στο μεταξύ μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια, το Ισραήλ έχει επιτεθεί σχεδόν σε όλες τις γειτονικές χώρες με το πρόσχημα ότι προσπαθεί να εξοντώσει στελέχη της Χαμάς, ή άλλων ισλαμιστικών οργανώσεων. Από τη Συρία, την Υεμένη και τον Λίβανο, μέχρι το Ιράν και πρόσφατα το Κατάρ, έναν από τους στενότερους συμμάχους των ΗΠΑ στην περιοχή. Μετά από αυτό το τελευταίο χτύπημα, μια σειρά ηγέτες αραβικών κρατών συναντήθηκαν σε μια «επείγουσα σύνοδο» στο Κατάρ, αναζητώντας απαντήσεις στην ακραία επιθετικότητα του Ισραήλ.
Η σύνοδος έληξε με τους συμμετέχοντες να απευθύνουν… έκκληση στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να ασκήσει την επιρροή της στο Ισραήλ, ώστε να σταματήσουν οι πιο ακραίες από τις ενέργειές του και να επιτραπεί η είσοδος ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας.[2] Μόνο που αν οι ΗΠΑ σκόπευαν να πιέσουν προς αυτή την κατεύθυνση, θα το είχαν ήδη κάνει χωρίς την παρότρυνση των αραβικών κρατών. Παρά τη χλιαρή καταδίκη για την επίθεση του Ισραήλ στο Κατάρ, οι ΗΠΑ στηρίζουν πλήρως την ισοπέδωση της Γάζας και δεν έχουν καμία απολύτως πρόθεση να «ασκήσουν την επιρροή τους» για να τερματιστεί η σφαγή. Αντίθετα, σχεδιάζουν μαζί με το Ισραήλ να μετατρέψουν την Γάζα σε τουριστικό θέρετρο για εκατομμυριούχους.
Οι κυβερνήσεις των αραβικών κρατών της περιοχής αποδεικνύουν για άλλη μια φορά, ότι δεν έχουν τίποτα χειροπιαστό να προσφέρουν στον δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό, ο οποίος κατά διαστήματα έχει εναποθέσει τις ελπίδες του σε αυτές. Στον αντίποδα, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, το αντιπολεμικό κίνημα σε ολόκληρο τον κόσμο, παλεύει καθημερινά για να τερματιστεί ο εφιάλτης των Παλαιστινίων. Δίπλα στις διαδηλώσεις, και τις διαφόρων μορφών δράσεις αλληλεγγύης σε όλες τις ηπείρους, έχουμε τα δεκάδες πλοία του Global Sumud Flotilla που έχουν ξεκινήσει το ταξίδι τους προς την Γάζα μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια. Ο συμβολισμός και τα μηνύματα αλληλεγγύης που μεταφέρει ο στόλος δεν δίνουν απλά ελπίδα στον παλαιστινιακό λαό, αλλά και νέα ώθηση σε κάθε άνθρωπο στον κόσμο που συμμετέχει σε δράσεις αλληλεγγύης στην Γάζα, να συνεχίσει να το κάνει. Το Ισραήλ βέβαια έχει ήδη επιτεθεί με drones σε δύο πλοία και έχει κάνει ξεκάθαρο ότι, όπως και με τις προηγούμενες τέτοιες αποστολές, θα επέμβει στρατιωτικά και δεν θα αφήσει να περάσει τίποτα.
Όλες οι αντιπολεμικές δράσεις είναι απαραίτητο να συνεχιστούν και να ενταθούν, αλλά και να ενισχυθούν με αυτές που μπορούν να δημιουργήσουν πρακτικά εμπόδια στη διεξαγωγή του πολέμου. Ανάμεσα στις πιο επείγουσες δράσεις είναι οι διεθνώς συντονισμένες απεργίες στον τομέα των μεταφορών, που μπορούν να παγώσουν την πρόσβαση του ισραηλινού στρατού σε κρίσιμες προμήθειες. Παράλληλα, απεργιακές δράσεις με αίτημα τον τερματισμό των εγκλημάτων στην Γάζα και τη Δυτική Όχθη, μπορούν να πιέσουν τις χώρες – συμμάχους του Ισραήλ να σταματήσουν να ταΐζουν την πολεμική του μηχανή. Καμία κυβέρνηση στον κόσμο δεν πρόκειται να σταθεί στο πλευρό κανενός λαού που δοκιμάζεται, εκτός αν για κάποιον δικό της λόγο έχει συμφέρον να το κάνει, ή αν την υποχρεώσει ένα μαζικό κίνημα στο εσωτερικό της. Η έμπρακτη αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη είναι υπόθεση του εργατικού κινήματος και της νεολαίας ολόκληρου του πλανήτη.
