Η απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Λαμίας για την αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου, μόνο ως κεραυνός εν αιθρία δεν πρέπει να ιδωθεί. Λίγες μέρες πριν τη συμπλήρωση 12 χρόνων από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα οι δικαστικοί της Λαμίας αφήνουν ελεύθερο τον καταδικασμένο για διεύθυνση εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης Μιχαλολιάκο, που δεν έχει εκτίσει ούτε καν το μισό της ποινής που του επιβλήθηκε πρωτόδικα τον Οκτώβρη του 2020.
Έτσι κι αλλιώς τα 13 χρόνια φυλακή για τον αρχηγό μιας συμμορίας που είχε αναλάβει την πολιτική ευθύνη της δολοφονίας Φύσσα, ευθύνεται για τη δολοφονία του Σ. Λουκμάν, είχε οργανώσει πογκρόμ, εκατοντάδες ρατσιστικές επιθέσεις με τραυματίες, ήταν πολύ λίγα.
Όμως ούτε και αυτά δεν εξέτισε. Ο Μιχαλολιάκος μπήκε στη φυλακή τον Οκτώβρη του 2020, έχοντας μείνει 18 μήνες προφυλακισμένος μετά τη δολοφονία Φύσσα. Αμέσως μετά το ξέσπασμα του κορωνοιού επικαλέστηκε λόγους υγείας και ουσιαστικά έμεινε ελάχιστα στις φυλακές Δομοκού. Νοσηλεύτηκε στο Εθνικό Ίδρυμα στους Αγίους Αναργύρους και αλλού. Η πραγματική έκτιση της ποινής του συμπληρώνεται στις 30 Απριλίου 2032.
Συμπλήρωσε τα 3/5 της ποινής του στις 23/1/2024 και νομικά είχε το δικαίωμα να κάνει αίτηση αποφυλάκισης. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι το δικαστικό συμβούλιο θα πρέπει να την κάνει αποδεκτή.
Όπως δεν την έκανε τον Μάιο του 2024 (για την ακρίβεια το Συμβούλιο Εφετών ανέτρεψε την αρχική απόφαση αποφυλάκισης που είχε λάβει το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Λαμίας). Τότε κρίθηκε ύποπτος τέλεσης νέων αδικημάτων και ξαναγύρισε στη φυλακή τον Ιούνιο του 2024.
Τι έχει αλλάξει;
Τι άλλαξε τώρα; Αφενός το ότι ο Μιχαλολιάκος έγινε πιο προσεκτικός και αφετέρου τον ευνοεί το γενικό κλίμα ανόδου της Ακροδεξιάς. Ο Μιχαλολιάκος αποφεύγει να γράφει επώνυμα άρθρα στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής. Φέτος τον Σεπτέμβρη δεν πραγματοποίησαν την ετήσια εκδήλωση τους στις Θερμοπύλες. Είναι ενδεικτικό ότι η ιστοσελίδα της ναζιστικής οργάνωσης 10 ημέρες μετά, δεν έχει γράψει ακόμα ούτε λέξη για την αποφυλάκιση του αρχηγού της. Το ίδιο και τα υπόλοιπα βασικά ΜΜΕ του χώρου.
Προφανώς ο Μιχαλολιάκος δεν έχει αλλάξει ιδέες. Ούτε η Χρυσή Αυγή μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτόν. Και το σίγουρο είναι ότι η Χρυσή Αυγή προσπαθεί να ξαναχτίσει τις δυνάμεις της, κάτι που δεν θα το έκανε ποτέ εν αγνοία του Φύρερ της.
Πρόσφατα πραγματοποίησε δύο επιθέσεις στο ΚΚΕ. Στα γραφεία του στα Χανιά και σε περίπτερο της ΚΝΕ στη Θεσσαλονίκη. Εμφανίζονται δημόσια σε διάφορες γιορτές μνήμης της Ακροδεξιάς, ενώ οργανώνουν πυρήνες σε σχολεία, γειτονιές και πόλεις. Το μοναδικό γραφείο που τους έχει απομείνει είναι στη Θεσσαλονίκη, με την επωνυμία ΣΑΡΙΣΑ και λειτουργεί τακτικά με εκδηλώσεις, προβολές κτλ. Το περιεχόμενο των άρθρων που ανεβαίνουν στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής παραμένουν πύρινα ναζιστικά, με σκληρή κριτική στην υπόλοιπη Ακροδεξιά ότι είναι συμβιβασμένη με το σύστημα.
Αυτά όλα δείχνουν μια αμετανόητη ναζιστική οργάνωση που προσπαθεί να ανακάμψει. Και όλα συμβαίνουν κάτω από την καθοδήγηση του Μιχαλολιάκου.
Μιχαλολιάκος: ένας παλιός γνώριμος της δικαιοσύνης
Στις 16 Δεκεμβρίου 1976, στην κηδεία του εκτελεσθέντος από τη «17 Νοέμβρη» βασανιστή της χούντας Ευάγγελου Μάλλιου στο Α’ νεκροταφείο, ο Μιχαλολιάκος και οργανωμένη ομάδα νεοφασιστών επιτίθενται και τραυματίζουν σοβαρά 5 δημοσιογράφους. Στις 11 Μαρτίου 1978, τραυματίζονται 18 άτομα από έκρηξη βόμβας στον κινηματογράφο Έλλη. Στις 20 Ιουνίου 1978, άλλα 15 άτομα τραυματίζονται από έκρηξη βόμβας στον κινηματογράφο Ρεξ. Και οι δύο κινηματογράφοι έκαναν προβολές σοβιετικών αντιφασιστικών ταινιών.
Στις 31/7/1978, έχουμε τη σύλληψη ως βομβιστών του Ν. Μιχαλολιάκου και άλλων 8 νεοφασιστών και δίωξή τους με τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο (Ν.774/78). Στις 26/09/1978, παραπέμπονται οι 4 από τους 10 βομβιστές (Νίκος Μιχαλολιάκος, Γεώργιος Ηλιόπουλος, Δημήτριος Παπουτσάς και Αλέξανδρος Μαριούκλας) όχι όμως με τον αντιτρομοκρατικό Νόμο 774/78 αλλά με τον 495/76 περί όπλων και εκρηκτικών… Τελικά μετά από δύο δίκες, η ποινή που επιβλήθηκε στον Μιχαλολιάκο ήταν 11 μήνες και 20 μέρες.
Συνοψίζοντας: Ο Νίκος Μιχαλολιάκος από την ηλικία των 19 χρόνων εμπλέκεται σε εγκληματικές δραστηριότητες. Κλέβει εκρηκτικά από τον στρατό, χτυπάει δημόσια δημοσιογράφους, βάζει βόμβες σε δύο κεντρικούς κινηματογράφους της Αθήνας με 33 τραυματίες συνολικά. Και για όλα αυτά συνολικά μένει στηφυλακή για 11 μήνες και 20 ημέρες. Διόλου άσχημα για αυτόν θα μπορούσε να πει κανείς…
Οι αθωώσεις του Μιχαλολιάκου…
Ο Μιχαλολιάκος έχει απασχολήσει τη δικαιοσύνη σε υποθέσεις που θα μπορούσαν να έχουν καταδικαστεί ακόμα και με βάση τους ισχύοντες αντιρατσιστικούς νόμους.
Η πρώτη υπόθεση αφορούσε το περιεχόμενο δημόσιας ομιλίας του στις 3/9/2011, όταν αναφερόμενος σε πολιτικούς αντιπάλους της Χρυσής Αυγής, είχε πει (αναφερόμενος στο Βίκτωρα Ρέστη) πως πρέπει «να γίνει σαπούνι» εκείνος και «τα Εβραιόπουλά του». Σε άλλο σημείο δήλωσε κυνικά πως:
«Αν χρειαστεί θα λερώσουμε και τα χέρια μας. Ας μας πουν και φασίστες, ας μας πουν και εθνικιστές, και ναζιστές, και ρατσιστές και ό,τι θέλουν. Δεν μας ενδιαφέρει».
Στην κατακλείδα επανέλαβε τις απειλές της οργάνωσης:
«Ο λύκος την καθαρίζει τη φωλιά του. Κι αυτή η φωλιά θα μείνει καθαρή. Είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν. Ναι! Με φασίστες, ναζιστές, εγκληματίες, μαχαιροβγάλτες, ό,τι θέλουν. Αλλά όχι με προδότες και διπρόσωπους. Θα είναι τυχεροί. Έχουμε σκοπό και στόχο, γιατί ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού αυτή τη στιγμή είναι στο πλευρό μας. Αλλιώς θα τους σπάγαμε τα κεφάλια».
Η υπόθεση έφθασε στη δικαιοσύνη έπειτα από μηνυτήρια αναφορά που είχε υποβάλει το Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι ύστερα από σχετικό δημοσίευμα της «Εφημερίδας των Συντακτών».
Ο Μιχαλολιάκος καταδικάστηκε πρωτόδικα σε φυλάκιση 8 μηνών με αναστολή, από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο στις 9/2/18, για την κατηγορία της «διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια».
Όμως, τον Ιανουάριο του 2019 παρουσία 6 δικηγόρων του και μιας συντεταγμένης ομάδας Χρυσαυγιτών που καταλάμβανε σχεδόν όλες τις θέσεις του ακροατηρίου, ο αρχηγός της ΧΑ δικάστηκε σε δεύτερο βαθμό για το ίδιο θέμα και τελικά αθωώθηκε.
Στις 28/2/19 είχαμε νέα εξέλιξη στο θέμα. Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Παναγιώτης Μπρακουμάτσος ζήτησε να αναιρεθεί η απαλλακτική απόφαση του Η’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, η οποία αθώωσε τον γενικό γραμματέα της Χρυσής Αυγής. Τελικά όμως, το ΣΤ Τμήμα του Αρείου Πάγου, στις 19/3 αποφάσισε να απορρίψει το αίτημα αναίρεσης και να κρίνει οριστικά αθώο τον Μιχαλολιάκο.
Γιατί τώρα;
Η Ακροδεξιά εθνικά και διεθνώς βρίσκεται σε άνοδο. Με συνεχείς εκλογικές επιτυχίες (Τραμπ, Μιλέι, κα), επιδείξεις ισχύος στους δρόμους όπως πρόσφατα με τη ρατσιστική συγκέντρωση 110.000 στο Λονδίνο, αυξανόμενο έλεγχο σε νευραλγικούς τομείς κρατών, κοκ.
Στην Ελλάδα έχουμε πατενταρισμένους ακροδεξιούς υπουργούς Μετανάστευσης και Ασύλου. Τώρα τον Πλεύρη και πριν τον Βορίδη. Ακροδεξιό αντιπρόεδρο στην ΝΔ και υπουργό Υγείας τον Γεωργιάδη. Μεγάλη μερίδα αστυνομικών να ψηφίζει Χρυσή Αυγή στα χρόνια της ανόδου της. Μερίδα των δικαστών με ακροδεξιές απόψεις που είχαν φτάσει στο σημείο να προτείνουν την αθώωση της Χρυσής Αυγής στην δίκη (π.χ. Αδαμαντία Οικονόμου). Έχουμε την ατιμωρησία των δολοφόνων του ναυαγίου της Πύλου με τους τουλάχιστον 600 νεκρούς μετανάστες.
Στον αντίποδα έχουμε μαζικές καταδίκες αλληλέγγυων, αντιεξουσιαστών και αριστερών για κινηματικές παρεμβάσεις, αλλά και την δικαιοσύνη να δείχνει τα δόντια της σε κάθε φτωχοδιάβολο.
Η Ακροδεξιά με την απόφαση αποφυλάκισης Μιχαλολιάκου θέλει να δείξει τα δόντια της. Να φοβίσει το μαζικό κίνημα. Να ενθαρρύνει τα παροπλισμένα τάγματα εφόδου. Να προστατέψει με κάθε τρόπο τις κυβερνητικές αντιλαϊκές πολιτικές. Να γυρίσει πίσω το ρολόι της ιστορίας στην υιοθέτηση των πιο αντιδραστικών, μισογυνικών, ξενοφοβικών, εθνικιστικών απόψεων από τη νεολαία και ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας.
Δεν θα τους αφήσουμε!
Το αντιφασιστικό και το ευρύτερο εργατικό και λαϊκό κίνημα θα τους χαλάσει τα σχέδια για μια ακόμη φορά! Πρέπει να οργανωθεί και με αποφασιστικό τρόπο να προβάλλει τείχος αντίστασης σε ακροδεξιούς και φασίστες.
Η θέση του Μιχαλολιάκου και της Χρυσής Αυγής είναι στη φυλακή και στο περιθώριο!
Τον Οκτώβρη θα είμαστε έξω από το Εφετείο όταν καταθέτουν οι Μιχαλολιάκος και Κασιδιάρης, όπως και την ημέρα της απόφασης του εφετείου, που πλησιάζει στο τέλος της. Σε τελική ανάλυση, η οριστική τύχη του Μιχαλολιάκου και των ομοίων του δεν θα κριθεί στα δικαστικά έδρανα της ελεγχόμενης δικαιοσύνης που εξυπηρετεί τελικά το σύστημα, αλλά στους δρόμους.