Στις 19/4, γιατρός που έφευγε οδηγώντας από το νοσοκομείο Πάτρας μετά από 24ωρη εφημερία συγκρούστηκε με τρένο, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά. Την ίδια μέρα, τραυματιοφορέας στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας κατέρρευσε εν ώρα εργασίας και παρά τις προσπάθειες ανάνηψης από τους συναδέλφους του, πέθανε από ανακοπή. Τα παραπάνω περιστατικά δεν είναι πρωτοφανή, καθώς στο παρελθόν έχουμε δει πολλές φορές γιατρούς και νοσηλευτές/τριες να βάζουν σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή τους ή και να καταρρέουν στη δουλειά, της οποίας το μόνιμο χαρακτηριστικό είναι η εντατικοποίηση και τα εξαντλητικά ωράρια.
Στο μεταξύ, η νομοθεσία της ΕΕ προβλέπει τουλάχιστον έντεκα ώρες ξεκούραση κατά τη διάρκεια ενός 24ώρου, δηλαδή μάξιμουμ δεκατρείς ώρες εργασίας. Έτσι, οι γιατροί διεκδικούν οι εφημερίες να διαρκούν δώδεκα ώρες και όχι εικοσιτέσσερις, αφού στην 24ωρη εφημερία, ακόμη κι αν υπάρχει χρόνος για διαλείμματα, πρακτικά είναι αδύνατον ένας εργαζόμενος να εξασφαλίσει τις τουλάχιστον έντεκα ώρες ανάπαυσης που απαιτούνται. Όταν ο δημοσιογράφους του περιοδικού Jacobin Χ. Αβραμίδης επεσήμανε τα παραπάνω απλά δεδομένα στον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ρωτώντας τι κάνει η κυβέρνηση για να αποσυμφορήσει την κατάσταση στα νοσοκομεία, ο τελευταίος απάντησε ότι τα συμπεράσματά του είναι ανακριβή και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Προηγουμένως είχε αναφέρει κομπάζοντας, ότι η κυβέρνηση της ΝΔ είναι αυτή που κράτησε το ΕΣΥ όρθιο κατά την περίοδο της πανδημίας και ότι λίγο – πολύ κάνει θαύματα στα νοσοκομεία, τα οποία απλά δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη. Η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι το ΕΣΥ βρίσκεται σε τόσο τραγική κατάσταση, που οι νέοι γιατροί δεν βλέπουν καμία προοπτική σε αυτό, με αποτέλεσμα πολλοί να επιλέγουν εξαρχής τον ιδιωτικό τομέα και άλλοι να παραιτούνται, πολλές φορές ακριβώς εξαιτίας της εντατικοποίησης που απειλεί την υγεία και τη ζωή τους. Οι χαμηλοί μισθοί, η εργασιακή εξουθένωση και οι άθλιες συνθήκες εργασίας, διώχνουν το προσωπικό από τα δημόσια νοσοκομεία, με αποτέλεσμα οι συνθήκες να επιδεινώνονται ακόμη περισσότερο για όσους/ες μένουν να δουλεύουν σε αυτά και βέβαια για την ασφάλεια των ασθενών. Η υποβάθμιση της δημόσιας υγείας είναι το πιο χρήσιμο δώρο για τους ιδιώτες που βλέπουν τους ασθενείς όχι σαν ανθρώπους, αλλά σαν πελατεία που τους στέλνει ο Άδωνις…
