Δεκάδες χιλιάδες στρέμματα του τροπικού δάσους του Αμαζονίου αποψιλώνονται προκειμένου να ανοίοξει δρόμος που θα διευκολύνει τη σύνοδο για το κλίμα (COP30) που θα φιλοξενηθεί στην πόλη Μπελέμ της Βραζιλίας τον ερχόμενο Νοέμβρη. Ο δρόμος κατασκευάζεται προκειμένου να κυκλοφορούν με μεγαλύτερη ευκολία οι συμμετέχοντες στη Σύνοδο (αναμένεται να φτάσουν τους 50.000) και να αποσυμφορηθεί η κυκλοφορία γύρω και μέσα στην πόλη.
Ο παραλογισμός και η υποκρισία του συστήματος στο απόγειό τους! Όταν καθιερώθηκαν αρχικά, οι σύνοδοι για το κλίμα αποτελούσαν για κάποιους μια μακρινή έστω ελπίδα, ότι μπορεί να παρθούν μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και του παγκόσμιου πληθυσμού. Όσο περνούσαν τα χρόνια και άρχισαν να αποκαλύπτονται τα (ανύπαρκτα) αποτελέσματά τους, όλο και περισσότερος κόσμος άρχισε να συνειδητοποιεί ότι πρόκειται απλά για φιέστες για τα μάτια του κόσμου. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, με τους εκπροσώπους κυβερνήσεων και μεγάλων επιχειρήσεων που συμμετέχουν στις COP, να τις μετατρέπουν απροκάλυπτα σε συναντήσεις στις οποίες κλείνουν συμφωνίες για εξορύξεις και αγοραπωλησία ορυκτών καυσίμων!
Ωστόσο η κυβέρνηση του Λούλα στη Βραζιλία (η οποία εκλέχτηκε ανάμεσα σε άλλα με την υπόσχεση ότι θα προστατέψει το τροπικό δάσος του Αμαζονίου από την τερατώδη αποψίλωση που υπέστη κατά την προεδρία του ακροδεξιού Μπολσονάρο) ανεβάζει σήμερα την ειρωνεία σε νέα επίπεδα. Καταστρέφει κομμάτι ενός δάσους που αποτελεί ασπίδα απέναντι στην κλιματική αλλαγή, για να διευκολύνει την επόμενη σύνοδο – φιάσκο.
Το δάσος του Αμαζονίου (όπως και όλα τα δάση του κόσμου) προσφέρει ιδιαίτερα σημαντικές υπηρεσίες στην προστασία του πλανήτη από την άνοδο της θερμοκρασίας, απορροφώντας από την ατμόσφαιρα και αποθηκεύοντας τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα. Αν δεν καταστραφεί ολοκληρωτικά από την επέλαση της «ανάπτυξης», θα συνεχίσει να το κάνει. Αντίθετα, το επόμενο ετήσιο τσίρκο των ισχυρών του πλανήτη, στην καλύτερη περίπτωση δεν θα πετύχει τίποτα παραπάνω από το να αυξήσει τις εκπομπές ρύπων (από τις μετακινήσεις των υπερπλούσιων που θα παρευρεθούν -κατά κανόνα με ιδιωτικά τζετ- αλλά και τις ενεργειακές και άλλες ανάγκες της ίδιας της συνόδου και των δραστηριοτήτων που τη συνοδεύουν).
Η σύνοδος που έρχεται, θα ευθύνεται επιπλέον για ένα ακόμη κατεστραμμένο κομμάτι προστατευόμενου τροπικού δάσους. Πρόκειται βέβαια για μια καταστροφή πολύ μικρή σε σχέση με αυτή που θα προκύψει αν η COP30 αποδειχτεί επιτυχημένη για τις πολυεθνικές ενέργειας και εξορύξεων που θα συμμετέχουν, αν οι συμφωνίες που θα κλείσουν θα είναι μεγάλες και σημαντικές…
