«Παταγώδη αποτυχία – σε πρώτη τουλάχιστον φάση – σημείωσαν τα αμερικανικά σχέδια στον Καύκασο που προωθήθηκαν μέσω της επίθεσης της Γεωργίας εναντίον της Ρωσίας στη Ν. Οσετία. Τρομαγμένα ποντίκια θύμιζαν τόσο ο αμερικανός ακροδεξιός αντιπρόεδρος Ντικ Τσένι, εγκέφαλος του σχεδίου, όσο και ο πράκτορας των Αμερικανών και πρόεδρος της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, ο οποίος γελοιοποιήθηκε και δύσκολα θα επιβιώσει πολιτικά, παρά τη λυσσώδη υποστήριξη της Ουάσιγκτον. (…)
Ευτυχώς, η ρωσική ηγεσία αντέδρασε με την απαραίτητη αποφασιστικότητα ώστε να κόψει την όρεξη των ΗΠΑ για περαιτέρω περιπέτειες. Δεν αρκέστηκε σε μιαν απλή ανακατάληψη του Τσχινβάλι, πρωτεύουσας της Ν. Οσετίας που είχαν ισοπεδώσει οι Γεωργιανοί και των υπόλοιπων περιοχών αυτής της υπό ανεξαρτητοποίηση και ένωση με τη Ρωσία δημοκρατίας. Το Κρεμλίνο κινητοποίησε ισχυρές δυνάμεις τεθωρακισμένων, πολεμικής αεροπορίας και ναυτικού. Μέσα σε 2-3 εικοσιτετράωρα διέλυσε εντελώς το γεωργιανό στρατό, τα απομεινάρια του οποίου εγκατέλειψαν όλη τη χώρα και κατέφυγαν στην Τιφλίδα, την πρωτεύουσα της Γεωργίας, ελπίζοντας ότι εκεί θα σώσουν το τομάρι τους, όπως και πραγματικά έγινε. (…)
Οι πάντες αντιλήφθηκαν ότι αν το Κρεμλίνο αποφάσιζε να καταλάβει την Τιφλίδα, η πτώση της γεωργιανής πρωτεύουσας θα ήταν απλώς ζήτημα ωρών. (…)
Οι Ρώσοι κατέλαβαν, διέλυσαν κι εγκατέλειψαν την κατακαίνουργια γεωργιανή βάση του Σενάκι (…). (…)
Η στρατιωτική αποφασιστικότητα της Ρωσίας έκοψε ακαριαία κάθε σκέψη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να στείλουν ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα στο πλευρό της Γεωργίας, πράγμα που θα προκαλούσε τον εφιαλτικό κίνδυνο για την παγκόσμια κατάσταση Ρώσοι να σκοτώνουν αμερικανούς στρατιώτες στον Καύκασο. (…)».
____________
Ποιος να’ ναι άραγε ο συγγραφέας των παραπάνω γραμμών; Κάποιος Ρώσος στρατιωτικός που συμμετείχε στα επεισόδια στη Γεωργία και πλέκει το εγκώμιο του ρωσικού θριάμβου; Κάποιος Ρώσος εθνικιστής, που η υπεράσπιση της πατρίδας είναι γι’ αυτόν ύψιστο καθήκον; Κάποιος φανατικός αντι – αμερικάνος, που θαυμάζει όποιον τα βάζει με τους αμερικάνους;
Σε οποιαδήποτε από τις τρεις πρώτες εικασίες κι αν ανήκε ο συγγραφέας των παραπάνω γραμμών, θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένος ο τρόπος που τάσσεται υπέρ του ρωσικού ιμπεριαλισμού και εναντίον του αμερικανικού. Όταν, όμως, αυτά γράφονται από έναν «…μαρξιστή…» τότε το πράγμα αλλάζει…
Άραγε τι είναι σημαντικότερο; Η υπεράσπιση του ενός από τους δύο ιμπεριαλισμούς… ή τα συμφέροντα της εργατικής τάξης της περιοχής – κάθε χώρας ξεχωριστά και όλων μαζί…; Τι μας ενδιαφέρει περισσότερο; Να είμαστε φιλο-Ρώσοι και αντι-Αμερικανοί, φιλο-Αμερικανοί και αντι-Ρώσοι, ή να υποστηρίζουμε την ανεξαρτησία του εργατικού κινήματος από κάθε είδους καπελώματα και ηγεμονισμούς; Τι είναι σημαντικότερο; Να στηρίξουμε τον κοινό αγώνα Οσετών, Γεωργιανών και Ρώσων εργατών ή να υποστηρίζουμε τον ένα ή τον άλλο βάρβαρου ιμπεριαλισμό χάριν της λογικής του «μικρότερου κακού»;
___________
Για να δούμε, όμως, ποια απ’ τις δύο ιμπεριαλιστικές δυνάμεις είναι η «λιγότερο κακή»:
Οι ΗΠΑ είναι εναντίον της αυτοδιάθεσης των περιοχών που πρόσκεινται στη Γεωργία, μιας κι η Γεωργία είναι σύμμαχος τους. Στήριξαν, όμως, την ανεξαρτησία του Κοσσόβου, ώστε να βοηθήσουν την φιλο-αμερικανική κοσσοβάρικη αστική τάξη. Κατηγορούν τη Ρωσία για επίθεση στη Γεωργία, ενώ συνεχίζουν για 5 σχεδόν χρόνια τον πόλεμο στο Ιράκ.
Η Ρωσία επιτέθηκε στη Γεωργία «αγωνιώντας» για την «ανεξαρτησία» της Ν. Οσετίας και της Αμπχαζίας, μιας και πρόκειται να ενωθούν μαζί της όπως σημειώνει ο αρθρογράφος μας. Στο πρόσφατο, όμως, παρελθόν ισοπέδωσε την Τσετσενία, αντιδρώντας στο αίτημα για αυτονόμηση της περιοχής από το ρωσικό έδαφος…
____________
«Καλός» και «κακός» ιμπεριαλισμός ΔΕΝ υπάρχει. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ανταγωνιστικά συμφέροντα αντίπαλων δυνάμεων που δε διστάζουν μπροστά σε τίποτα για να πετύχουν τους σκοπούς τους.
Η υποστήριξη της μίας ή της άλλης ιμπεριαλιστικής δύναμης μόνο σε φερέφωνα του ιμπεριαλισμού μπορεί να μεταμορφώσει αυτούς που υποτίθεται ότι αγωνίζονται για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και για το σοσιαλισμό! Είναι το ίδιο απαράδεκτο λάθος που κάνει η «δεξιά» πτέρυγα του ΣΥΝ η οποία σαν απάντηση στη βαρβαρότητα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού προτείνει την ενίσχυση του πιο… «πολιτισμένου» Ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού!
____________
Λοιπόν…ο περί ου ο λόγος συγγραφέας είναι ο κος Δελαστίκ, αρθρογράφος της αριστερής εφημερίδας ΠΡΙΝ (βλ. εφημ. ΠΡΙΝ 17/8/08, σελ. 3)…. Άραγε αυτά που γράφει ο κος Δελαστίκ αντιπροσωπεύουν τους συντρόφους του ΝΑΡ(*) ……;
(*) Νέο Αριστερό Ρεύμα. Το ΠΡΙΝ είναι η εφημερίδα που πρόσκειται στο ΝΑΡ.
