Χιλιάδες άτομα διαδήλωσαν το Σάββατο 31/3 σε Γλασκώβη και Εδιμβούργο ενάντια στον “Φόρο της Κρεβατοκάμαρας” (Βρετανική έκδοση του Χαρατσιού). Ο φόρος υπολογίζεται με βάση τον αριθμό «επιπλέον» δωματίων σε ιδιόκτητα σπίτια! Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δικαιολογείται μέχρι ένα δωμάτιο για ένα άτομο, ή ένα ζευγάρι, και άλλο ένα για δύο παιδιά ως 16 ετών! Όλα τα «περισευούμενα» δωμάτια, με βάση τον παραπάνω κανόνα, υπόκεινται σε αυτό τον επιπλέον φόρο, ανάλογα με τα τετραγωνικά τους. Το ποσό φτάνει μέχρι και τις 212 στερλίνες το μήνα (περίπου 250 ευρώ). Ο φόρος αυτός κρίνεται, εκτός των άλλων και ιδιαίτερα άδικος, μιας και χτυπά πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, και ιδιαίτερα ευαίσθητα τμήματα του πληθυσμού όπως τους πολύτεκνους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Πέντε χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στην Γλασκώβη, και άλλοι περίπου χίλιοι στο Εδιμβούργο. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι στην διαδήλωση της Γλασκώβης συμμετείχαν άνθρωποι που είχαν έρθει από σχεδόν όλες τις περιοχές της χώρας, κουβαλώντας τα πανό των τοπικών τους επιτροπών, ενώ στην κεφαλή της βρισκόταν ένα μεγάλο μπλοκ που αποτελείτο από ΑΜΕΑ. Άξίζει επίσης να σημειωθεί ότι πολλοί από τους συμμετέχοντες στην διαδήλωση, πήραν μέρος, όχι επειδή ο φόρος τους χτυπούσε, αλλά επειδή ένιωθαν αλληλέγγυοι προς αυτούς που υποχρεώνονται να τον πληρώσουν. Πολλοί επίσης πήγαν με δικά τους πλακάτ που έγραφαν συνθήματα ενάντια στον “Φόρο της Κρεβατοκάμαρας”, αλλά και στις εξώσεις, ενώ μερικά έγραφαν και “Δεν Πληρώνω – Δεν Φεύγω”. Πολλοί από τους συμμετέχοντες κατέβαιναν για πρώτη φορά σε διαδήλωση, με πολύ μαχητική διάθεση, ενώ ιδιαίτερα εντυπωσιακή ήταν η συμμετοχή νέων γυναικών.
Πολλοί από τους ομιλητές επίσης παραλλήλισαν τον αγώνα ενάντια στον “Φόρο της Κρεβατοκάμαρας” με τον αγώνα ενάντια στον “Κεφαλικό Φόρο” που έριξε την κυβέρνηση Θάτσερ το 1991. Αυτός ο παραλληλισμός είναι σωστός, μιας και υπάρχουν σημαντικές ομοιότητες, τόσο ανάμεσα στα μέτρα, όσο και στα κινήματα που προκάλεσαν.
Κατ’ αρχήν και οι δύο φόροι πλήττουν τα φτωχότερα και τα μεσαία στρώματα της Βρετανικής Κοινωνίας. Επιπλέον, τα μέσα πάλης που επιλέγουν τα δύο κινήματα έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Κατά την διάρκεια του κινήματος ενάντια στον “Κεφαλικό Φόρο”, και πριν να αρχίσουν οι μεγάλες διαδηλώσεις, είχαν προηγηθεί μαζικές εκστρατείες ενάντια στον φόρο αυτό σε όλες τις πόλεις και επαρχίες της Βρετανικής επικράτειας, που κατάφεραν να ρίξουν την κυβέρνηση της Θάτσερ, η οποία δεν άντεξε την πίεση της άρνησης πληρωμής από περίπου ένα στα τέσσερα βρετανικά νοικοκυριά. Το ίδιο συμβαίνει και στη Σκωτία σήμερα. Πριν από τις δύο μεγάλες διαδηλώσεις, είχαν πραγματοποιηθεί μαζικές εκδηλώσεις ενάντια στον “Φόρο της Κρεβατοκάμαρας” σε πολλές γειτονιές και πόλεις στη Σκωτία.
