Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για αρκετό κόσμο που –τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα– εξακολουθούσε να στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ελπίζοντας ότι μπορεί να αποτελέσει κάποιου είδους αριστερό ανάχωμα στη βάναυση επίθεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η εκλογή Κασσελάκη προκάλεσε σοκ και απογοήτευση. Η επικράτηση ενός καπιταλιστή και μάλιστα εφοπλιστή, ενός εκπροσώπου της άρχουσας τάξης σε ένα κόμμα που καμώνεται πως υποστηρίζει τα δίκαια των εργατικών στρωμάτων και τους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην άρχουσα τάξη, θα πρέπει να αποτελεί την τελική ταφόπλακα σε οποιαδήποτε ελπίδα –που ενδεχομένως έτρεφαν ακόμη κάποιοι από τους υποστηρικτές του– για επιστροφή του στην πλευρά των παραδόσεων της Αριστεράς.
Στην πραγματικότητα βέβαια η εικόνα για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ είχε ξεκαθαρίσει πολύ νωρίτερα. Η περίοδος της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, 2015-19, δεν άφησε περιθώρια για παρερμηνείες. Η πλήρης υποταγή στα μνημόνια, η αποδοχή των εκβιασμών των δανειστών, αλλά και η υποχώρηση ακόμη και σε επί μέρους επιχειρηματικά συμφέροντα (π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σταμάτησε καν την καταστροφική εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική) έχουν προ πολλού ξεκαθαρίσει το τοπίο. Το ίδιο έκανε και η απουσία οποιασδήποτε ουσιαστικής αντιπολιτευτικής στάσης κατά την προηγούμενη 4-ετία Μητσοτάκη, στη λογική της «τακτικής του ώριμου φρούτου»…
Αυτές οι πολιτικές ήταν που έσπειραν την απογοήτευση και την αποστράτευση σε πλατιά στρώματα της κοινωνίας, που έφεραν πανηγυρικά στην εξουσία τη Νέα Δημοκρατία και που εξακολουθούν σε μεγάλο βαθμό να ευθύνονται για την ανθεκτικότητα που παρουσιάζει η δεξιά και η ακροδεξιά.
Ποιος είναι ο Κασσελάκης;
Σε συμβολικό επίπεδο ωστόσο, το γεγονός ότι στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πλέον ένας άνθρωπος που μέχρι πρόσφατα δεν είχε καμία σχέση με το κόμμα, πολύ περισσότερο δεν έχει κανέναν δεσμό με την εποχή που αυτό αποτελούσε κομμάτι των κοινωνικών διεκδικήσεων, αντίθετα προέρχεται απευθείας από την άρχουσα τάξη, αποτελεί και τον τυπικό επικήδειο κάθε αυταπάτης.
Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι εφοπλιστής, έζησε το μεγαλύτερο τμήμα της ζωής του στις ΗΠΑ, όπου μάλιστα υπήρξε εθελοντής (κατά τα φοιτητικά του χρόνια) στο επιτελείο του Τζο Μπάιντεν για τις προεδρικές εκλογές του 2008 (τότε ο Μπάιντεν ήταν Γερουσιαστής).
Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε τις ημέρες μετά την εκλογή του, ήταν να συναντηθεί (και να φωτογραφηθεί χαμογελαστός σαν να μην τρέχει τίποτα) με την υφυπουργό Παιδείας Δόμνα Μιχαηλίδου στο Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Καλλιθέας. Όλα αυτά, λίγες μόλις μέρες μετά τις δηλώσεις της τελευταίας ότι είναι λάθος να υπάρχει ένας εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης για κάθε παιδί με αναπηρία.
Δεν χρειάζονται πολλά στοιχεία για να καταλάβει κανείς ότι ακόμη και η χλιαρή, χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο αντιπολίτευση που ασκούσε μέχρι πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ στην ΝΔ, θα χαλαρώσει ακόμη περισσότερο. Το μόνο «προοδευτικό» στοιχείο που έχει να παρουσιάσει ο Κασσελάκης, είναι ότι ως ομοφυλόφιλος, θα υποστηρίξει υποτίθεται τους αγώνες και τις διεκδικήσεις της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Στην πραγματικότητα βέβαια οι δεσμοί του με το σύστημα είναι πολύ ισχυρότεροι από οποιαδήποτε σχέση του με τα καταπιεσμένα ΛΟΑΤΚΙ άτομα που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα.
Από τα μνημόνια στο «αντάρτικο»
Ο Π. Σκουρλέτης δηλώνει ότι «δεν τον εκφράζει ο Κασσελάκης ως αρχηγός του κόμματος». Ο Ν. Φίλης τον αποκαλεί «Μπέπε Γκρίλο», λέει ότι έχει «ύφος Τραμπ» και «δυσανεξία στην Αριστερά». Η Ε. Αχτσιόγλου, το προ-Κασσελάκη φαβορί για την ηγεσία του κόμματος, δηλώνει «κουρασμένη» για να αναλάβει ένα πιο ενεργό ρόλο την επόμενη περίοδο (προφανώς θα ξεπερνούσε την κούραση και τις οικογενειακές υποχρεώσεις αν είχε εκλεγεί). Ο Ε. Τσακαλώτος σχολίασε τη νίκη Κασσελάκη λέγοντας «Η Αριστερά είναι εδώ. Είναι μαθημένη στα δύσκολα. Με παρακαταθήκη τις νίκες, τις ιδέες και τις αξίες μας, συνεχίζουμε πάντα αριστερά».
Πραγματικά χρειάζεται πολύ θράσος για να μιλάνε πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για «Αριστερά» την ώρα που συμμετείχαν σε κυβερνήσεις που εφάρμοσαν μνημόνια, συνέβαλαν στη φτωχοποίηση της κοινωνίας, τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, το ξεπούλημα της Υγείας και της Παιδείας, κοκ. Κάνοντας τα παραπάνω ποδοπάτησαν τις προσδοκίες εκατομμυρίων ανθρώπων και οδήγησαν στη δυναμική επιστροφή της Νέας Δημοκρατίας.
Η μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα του κατεστημένου, μπορεί να ολοκληρώνεται και συμβολικά με την επικράτηση Κασσελάκη, αλλά έχει ξεκινήσει και προχωράει εδώ και χρόνια, με τις πολιτικές που εφαρμόζουν τα στελέχη του που σήμερα διαμαρτύρονται.
