Με πρόσφατο έγγραφο του προς τις διευθύνσεις εκπαίδευσης το Υπ. Παιδείας ανακοίνωσε τις νέες δραματικές περικοπές που θα εφαρμοστούν την επόμενη χρονιά στο δημόσιο σχολείο. Σύμφωνα με το εν λόγω έγγραφο ο αριθμός των αναπληρωτών που θα προσληφθούν την επόμενη χρονιά δε θα ξεπερνούν τις 2.000 (από 12.500 φέτος). Ας προσθέσουμε εδώ και την πολιτική μηδενικών διορισμών στην εκπαίδευση και το δημόσιο γενικότερα. Τι σημαίνουν όλα αυτά για την πραγματικότητα στο σχολείο;
Δημήτρης Πανταζόπουλος,
αδιόριστος εκπαιδευτικός
Ο αριθμός των αναπληρωτών στο δημόσιο σχολείο είναι τη φετινή χρονιά 12.500 άτομα ενώ πέρυσι ήταν κοντά στις 16000. Την ίδια στιγμή μόνο στη Β/ΘΜΙΑ εκπαίδευση (γυμνάσιο και λύκειο) το υπουργείο αναγνωρίζει ότι φέτος υπάρχουν 1.500 κενά που σημαίνει ότι κάθε βδομάδα χάνονται 32.000 διδακτικές ώρες (σύμφωνα με τα στοιχεία της ΟΛΜΕ ο αριθμός αυτός είναι μεγαλύτερος)[1]. Σε αυτούς τους αριθμούς μάλιστα δεν περιλαμβάνονται οι εκπαιδευτικοί που θα συνταξιοδοτηθούν το ερχόμενο καλοκαίρι.
Το Υπουργείο μάλιστα για να ολοκληρώσει την καταστροφική του πολιτική αναμένεται να αντιμετωπίσει τα χιλιάδες κενά με νέες συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολείων. Αυτό σημαίνει δραματική αύξηση των μαθητών ανά τμήμα και το κλείσιμο πολλών σχολείων με ότι αυτό συνεπάγεται για τα παιδιά και τις οικογένειες τους που θα αναγκάζονται να πηγαίνουν σε σχολεία που σε πολλές περιπτώσεις θα είναι πολλά χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους, χωρίς να αναφέρουμε την δραματική υποβάθμιση της δυνατότητας του εκπαιδευτικού να κάνει ουσιαστικό μάθημα με 30 και 35 παιδιά μέσα στην τάξη.
Οι συγχωνεύσεις των τμημάτων και των σχολείων οδηγούν και σε άλλο ένα μέτρο που είναι εδώ και καιρό ο διακαής πόθος των κυβερνήσεων. Μιλάμε για την κατάργηση της οργανικότητας για χιλιάδες εκπαιδευτικούς. Αυτό σημαίνει ότι χιλιάδες εκπαιδευτικοί που τα σχολεία τους θα καταργηθούν δε θα έχουν πια μόνιμη θέση σε ένα σχολείο, αλλά θα μπορούν να μετακινηθούν αναγκαστικά, όχι μόνο στην ίδια περιφέρεια ή νομό αλλά και σε όλη τη χώρα.
Επιπλέον, απόλυτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση αποτελεί η αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών που ήδη από φέτος υπάρχει μέσω των πιέσεων για την ανάληψη υπερωριών. Σε όλα τα παραπάνω ας προσθέσουμε και τις εισηγήσεις της Τρόικας για 30.000 απολύσεις στο δημόσιο που προφανώς αφορούν και την εκπαίδευση.
Μάλιστα τα διάφορα κυβερνητικά παπαγαλάκια ήδη στρώνουν το δρόμο σε αυτή την κατεύθυνση μιλώντας ψευδώς για υπεράριθμους εκπαιδευτικούς υποστηρίζοντας μάλιστα ότι ο συνολικός αριθμός τους ξεπερνά τις 200.000 όταν σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου του Υπουργείου μιλούν για 151.487 μόνιμους και ελαστικά εργαζόμενους εκπαιδευτικούς σε Α/ΘΜΙΑ και Β/ΘΜΙΑ τη φετινή χρονιά[2].
Είναι σαφές ότι στη μνημονική πολιτική δεν υπάρχει χώρος για το δημόσιο σχολείο. Η κυβέρνηση εφαρμόζει με μεγάλη ευχαρίστηση τις εντολές της Τρόικα πετώντας χιλιάδες εκπαιδευτικούς και μαθητές στον κάλαθο των αχρήστων. Ο μόνος δρόμος είναι ο μαζικός αγώνας των εκπαιδευτικών και ολόκληρης της κοινωνίας με πρώτα αιτήματα το δημόσιο σχολείο για όλα τα παιδιά και τις μαζικές προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών για την κάλυψη όλων των κενών.
