από το Νίκο Κοκκάλη
Ιρλανδία
Δεκάδες χιλιάδες (περίπου 60.000) διαδήλωσαν την Κυριακή 9 Φλεβάρη στους δρόμους των κυριότερων πόλεων της Ιρλανδίας, κατά της λιτότητας.
Το μήνυμα της πορείας, σύμφωνα με την ICTU (το Ιρλανδικό αντίστοιχο της ΓΣΕΕ) ήταν ότι το χρέος των 64 δισεκατομμυρίων ευρώ, που έχουν επωμιστεί οι Ιρλανδοί εργαζόμενοι δεν μπορεί να «εξυπηρετηθεί». Παρ’ όλα αυτά η συμμετοχή του κόσμου στις συγκεντρώσεις ήταν αισθητά μειωμένη, μιας και υπήρχε το γενικό αίσθημα ότι η ICTU «έριξε μια ακόμα τουφεκιά στον αέρα».
Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ήταν η πορεία στην πόλη Waterford που μετά βίας αριθμούσε τα 2.000 άτομα – μια πόλη με παράδοση ιδιαίτερα σκληρών εργατικών αγώνων, όπου πχ το Νοέμβρη που πέρασε 15,000 άτομα διαδήλωσαν ενάντια στο κλείσιμο ενός τοπικού νοσοκομείου.
Ο κόσμος στην Ιρλανδία αναζητά πιο ριζοσπαστικές και αγωνιστικές λύσεις από αυτές που έχει να προτείνει η ICTU. Αυτό φαίνεται και από την επιτυχία της Καμπάνιας κατά του Οικιακού Φόρου (το Ιρλανδικό χαράτσι) στην επιτυχία της οποίας πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ιρλανδίας (η αδελφή οργάνωση του «Ξ») και όπου το 50% περίπου των Ιρλανδικών νοικοκυριών αρνείται να πληρώσει παρά τις απειλές και την καταστολή».
Τυνησία
Την Παρασκευή 15 Φλεβάρη έγινε νέα γενική απεργία στην Τυνησία, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την δολοφονία του αριστερού συνδικαλιστή Chokri Benaid.
Η συμμετοχή στην απεργία ήταν σχεδόν καθολική, αφού στην απεργία συμμετείχαν και εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις όπου δεν υπάρχουν συνδικάτα και οι οποίες δεν έχουν απεργήσει ποτέ ξανά, αλλά και μικροκαταστηματάρχες, ακόμα και καφενεία οι ιδιοκτήτες των οποίων ήταν υποστηρικτές του κυβερνώντος κόμματος των Ισλαμιστών (Ennahdha).
Μαχητικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις είχαν ξεκινήσει ήδη από την Τετάρτη (13/2) στις πόλεις Gafsa και Sidi Bouzid, περιοχές όπου τουλάχιστον το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει το επίκεντρο των πιο μαχητικών αγώνων στη χώρα.
Από την ίδια μέρα το ισλαμικό Εννάχτα (Ennahda) δέχεται πυρά από όλες σχεδόν τις πλευρές, ενώ η δημοτικότητα του έχει κατακρημνιστεί, ιδίως ανάμεσα στα πιο νεαρά και εργατικά στρώματα της τυνησιακής κοινωνίας.
Ήδη πολλοί στην Τυνησία μιλούν για το άνοιγμα ενός δεύτερου γύρου της επανάστασης, με αιτήματα κυρίως εργατικά, αλλά και την πτώση της κυβέρνησης των Ισλαμιστών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί αναλυτές της άρχουσας τάξης μιλούν για την ανάγκη μιας κοσμικής επανάστασης στην Τυνησία. Και ενώ είναι αλήθεια ότι οι Ισλαμιστές προσπαθούν να πολεμήσουν τις κοσμικές παραδόσεις της χώρας αυτής, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Στην πραγματικότητα ανάμεσα στα αιτήματα των διαδηλωτών βρίσκονται η άρση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που ισχύει στην χώρα, ενώ λαϊκές συνελεύσεις και επιτροπές γειτονιάς έχουν ξαναεμφανιστεί σε πολλές εργατικές περιοχές.
Νότιος Αφρική
Ένα τεράστιο κύμα ριζοσπαστικοποίησης διαπερνά την Νοτιοαφρικάνικη κοινωνία. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου (ANC) ξεπουλά τα πάντα στους ιδιώτες επενδυτές, μια σειρά από μικρούς και μεγάλους αγώνες βρίσκονται σε εξέλιξη.
Ο αγώνας των μεταλλωρύχων περνάει τώρα μια νέα καμπή, καθώς οι τρεις μεγάλες εταιρίες του κλάδου (Lonmin, Anglo-American Platinum, Harmony Gold) έχουν ξεκινήσει μια σειρά από εκδικητικές απολύσεις και μετατάξεις εργαζομένων, έχοντας βάλει στόχο να κάμψουν το ηθικό των μεταλλωρύχων, πριν αυτοί ξεκινήσουν νέο απεργιακό αγώνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Anglo American Platinum ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στη μετάταξη 14,000 εργαζομένων στο εργοστάσιο του Ράστενμπεργκ (τη μεγαλύτερη μετάταξη στην ιστορία της χώρας), ενώ η Harmony Platinum κήρυξε λοκ-αουτ σε ένα ορυχείο της στην Κάρλντονβιλ, στο οποίο εργάζονται περίπου 6.000 άνθρωποι.
Εκτός από τον ηρωικό αγώνα των μεταλλωρύχων, υπήρξαν μια σειρά από σημαντικές κινητοποιήσεις και σε άλλους τομείς της νοτιοαφρικανικής οικονομίας.
Κατ’ αρχήν υπήρξε ο νικηφόρος αγώνας των εργατών γης, οι οποίοι κέρδισαν μια αύξηση της τάξης του 52% στο βασικό μισθό τους. Εν μέσω κινητοποιήσεων βρίσκονται και οι εργαζόμενοι στον Δήμο της πρωτεύουσας Πρετόρια ενάντια στην απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να απολύσει πολλούς από αυτούς, ενώ υπάρχουν και πολλές, μικρότερες κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια αλλά και σε άλλους χώρους εργασίας.
Παράλληλα συνεχίζεται το χτίσιμο του Κόμματος των Σοσιαλιστών και Εργατών (WASP) ενός κόμματος που ιδρύθηκε από τα μέλη του DSM (Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κίνημα) αδελφής οργάνωσης του «Ξ» στην χώρα, αλλά και από μέλη των απεργιακών επιτροπών των μεταλλωρύχων μετά τη μεγάλη απεργία του προηγούμενου καλοκαιριού. Έχουν αρχίσει να συρρέουν νέα μέλη από πολλές περιοχές της χώρας, ενώ η επίσημη έναρξη των εργασιών του WASP θα γίνει την 21 Μαρτίου του 2013.
______________
-
Δείτε «Νότια Αφρική: μετά την ιστορική απεργία των μεταλλωρύχων, εξαγγελία του ”Εργατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος”», www.xekinima.org 6.1.2013
