Προκήρυξη του "Νέο Ξεκίνημα – για μια άλλη Υγεία" που μοιράστηκε στην κινητοποίηση για τα θέματα της Ψυχικής Υγείας, στο κέντρο της Αθήνας, το Σάββατο 24 Μάη
Η «ψυχιατρική μεταρρύθμιση» που επεδίωκε να λύσει τα προβλήματα στα δημόσια ψυχιατρεία/άσυλα, αποδείχτηκε τελικά μια απάτη. Ένα ακόμη ψέμα. Όπως τόσα άλλα ψέματα από αυτή την κυβέρνηση και τις προηγούμενες.
Από το 2005 ο χώρος της ψυχικής υγείας περνάει μια τεράστια κρίση καθώς έχουν κοπεί οι χρηματοδοτήσεις από τις δομές ιδιωτικού δικαίου και οι εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι για μήνες. Αφού αξιοποίησαν τα λεφτά της Ε.Ε., για να το παίξουν κοινωνικά ευαίσθητες οι κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων αποφάσισαν, όταν ήρθε η ώρα να αναλάβουν οι ίδιες την ευθύνη, ότι «δεν υπάρχουν λεφτά». Αφού όμως δεν έχει λεφτά η κυβέρνηση τότε γιατί έχει μια μειώσει την φορολογία των κερδών των επιχειρήσεων από το 35% στο 25%;
Μέχρι το 2005 μοίραζαν λεφτά αφειδώς, χωρίς κανένα έλεγχο, ωθώντας έτσι τις δομές Ψυχ. Υγείας να μετατραπούν σε κερδοσκοπικές επιχειρήσεις στις οποίες, σε πολλές περιπτώσεις, όπως οι εργαζόμενοι πολύ καλά ξέρουν, τα φαινόμενα της κερδοσκοπίας της διαφθοράς και των σκανδάλων, ανθούν.
Η κυβέρνηση εγκαταλείπει την πολιτική της αποασυλοποίησης – ας μην υπάρχουν αμφιβολίες γι’ αυτό. Η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται ούτε για τους εργαζόμενους, ούτε για τους ασθενείς, ούτε για τις οικογένειές τους. Όταν είναι όμως να μιλήσουν για την ψυχική υγεία χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, μπροστά στις κάμερες στήνουν θεατρικές παραστάσεις – είναι κυνικοί υποκριτές.
Ας μην έχουμε αυταπάτες για το ποια είναι η πολιτική των κυβερνώντων. Θέλουν:
– Η ψυχική υγεία να περάσει στο ιδιωτικό κεφάλαιο το οποίο να βρει πόρους από χορηγούς και από τη χρέωση νοσηλίων και να κινηθεί στη λογική του κέρδους
– Όσοι από τους ασθενείς και τις οικογένειές τους έχουν λεφτά μπορούν να απολαμβάνουν υψηλού επιπέδου ιδιωτικές υπηρεσίες. Οι υπόλοιποι εγκαταλείπονται σε νέου τύπου άσυλα
– Οι εργαζόμενοι δουλεύουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, χωρίς τη δυνατότητα να παράγουν ουσιαστικό έργο, με τρίμηνες συμβάσεις και επισφαλείς συνθήκες εργασίας
Αυτή την εικόνα, της εγκατάλειψης, της αδιαφορίας, της μετατροπής του πόνου των ασθενών σε κέρδη για κάποιους λίγους, έρχεται να ανατρέψει η αντίσταση των εργαζομένων.
Η κρίση στην ψυχική υγεία έχει ξυπνήσει συνειδήσεις και ώθησε τους εργαζόμενους στον συνδικαλισμό. Ένας χώρος που δεν είχε καμία παράδοση, σήμερα συνδικαλίζεται. Και, ακόμα, οι χρήστες οργανώνονται και μαζί με τους συλλόγους των οικογενειών / συγγενών και με τα σωματεία των εργαζομένων κινούνται, μαζί, σε κάτι πρωτόγνωρο για την ελληνική κοινωνία, για να ανατρέψουν τα σημερινά, απαράδεκτα, απάνθρωπα δεδομένα.
Η πάλη μας πρέπει να συνεχίσει και πρέπει να ενταθεί
1. Να επεκτείνουμε το συνδικαλισμό σε νέους χώρους, με νέα σωματεία
2. Να χτίσουμε σωματεία δημοκρατικά, συλλογικά, με την ζωντανή συμμετοχή των εργαζομένων, για να αποφύγουμε την γραφειοκρατικοποίηση που βλέπουμε στο παραδοσιακό συνδικαλιστικό κίνημα
3. Να προχωρήσουμε σε μόνιμο συντονισμό μεταξύ μας, – οι εργαζόμενοι, οι χρήστες και οι οικογένειές τους.
4. Να υποχρεώσουμε την κυβέρνηση να αναλάβει την ευθύνη για την πλήρη χρηματοδότηση της ψυχικής υγείας – όλοι οι μισθοί όλων των εργαζομένων στην ώρα τους
5. Να σταματήσουμε τις τρίμηνες συμβάσεις και να επαναφέρουμε τις προσλήψεις αορίστου χρόνου
6. Να χτυπήσουμε τη διαφθορά στους χώρους της ψυχικής υγείας. Υπάρχουν νοσηρά φαινόμενα κατασπατάλησης, απάτης ακόμα και κλοπής των συντάξεων των ασθενών.
7. Διεκδικούμε συμμετοχή των εργαζομένων στον έλεγχο και τη διαχείριση των χώρων γιατί δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση ότι πρόκειται να ελέγξει αυτή τη διαφθορά.
Τελικός μας στόχος είναι να περάσει όλη η ευθύνη της πολιτικής της Ψυχ. Υγείας στο δημόσιο, σε δημόσιους οργανισμούς και δομές κάτω από συνθήκες επαρκούς χρηματοδότησης και πλήρους διαφάνειας. Με την ευθύνη για τη λειτουργία αυτών των δομών στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων, των χρηστών και των οικογενειών τους, αφού αυτή είναι οι μόνοι που καταλαβαίνουν τις πραγματικές ανάγκες και ξέρουν τι πρέπει να γίνει.
