Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν εξελίσσεται καθόλου καλά για την Ουκρανία αλλά και για τους συμμάχους της στη Δύση. Μετά την πτώση των σημαντικών πόλεων Σεβεροντονέτσκ και Λισιτσάνσκ η Ρωσία εδραιώνει την προέλασή της στην ανατολική Ουκρανία και συνεχίζει προς τα νότια. Η ρωσική προέλαση είναι αργή αλλά σταθερή και στο πέρασμα της μετατρέπει τα πάντα σε στάχτη. Οι Ρώσοι δεν διακινδυνεύουν μεγάλες απώλειες, γι’ αυτό το πεζικό προωθείται μόνο όταν το πυροβολικό και τα αεροπλάνα έχουν ισοπεδώσει τα πάντα και περικυκλώνουν τον Ουκρανικό στρατό αναγκάζοντας τον σε φυγή ή παράδοση. Η Ουκρανία, σύμφωνα με την Ουκρανική κυβέρνηση, χάνει κάθε μέρα 1.000 άντρες – που είτε σκοτώνονται είτε πετσοκόβονται από τις βόμβες και τις σφαίρες. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Ζελένσκι πριν από 1 μήνα περίπου το 20% της Ουκρανίας ήταν σε Ρωσικά χέρια. Παρά την ολική καταστροφή η Ουκρανία αρνείται κάθε διαπραγμάτευση. Επιμένει πως μπορεί να νικήσει τα ρωσικά στρατεύματα. Τότε και μόνο τότε θα είναι διατεθειμένη να επιστρέψει στη διπλωματία – τότε όμως θα είναι και αχρείαστη. Η Δυτική συμμαχία (ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ κλπ) ενθαρρύνουν την Ουκρανία να κρατά τη σκληρή στάση παρά τη σφαγή και την καταστροφή που συντελείται.
Η Δύση δεν κρύβει το αδιέξοδό της στην Ουκρανία
Ότι τα πράγματα δεν πάνε καθόλου όπως τα έλπιζαν οι Δυτικοί και η κυβέρνηση Ζελένσκι είναι κάτι που δεν μπορεί να κρυφτεί πια. Οι αναφορές στον διεθνή τύπο και οι επίσημες δηλώσεις είναι καθημερινές.
Έτσι, για παράδειγμα, μιλώντας σε συνέδριο του υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ η Αβρίλ Χέινς, διευθύντρια της Υπηρεσίας Εθνικών Πληροφοριών (DNI) εξήγησε πως:
«…οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών βλέπουν τρία πιθανά σενάρια: το πιθανότερο είναι μια μακροχρόνια σύγκρουση στην οποία οι ρωσικές δυνάμεις θα σημειώνουν μόνο μικρά κέρδη, όχι όμως αυτά που επιθυμεί ο Πούτιν… Τα άλλα δύο σενάρια περιλαμβάνουν: το ένα μια σημαντική ρωσική προέλαση και το δεύτερο μια σταθεροποίηση του μετώπου…» .
Στα τρία σενάρια που αναφέρει η Χέινς, κανένα δεν αναφέρεται σε ήττα της Ρωσίας.
Ακόμα και οι πιο αρτηριοσκληρωμένοι στρατοκράτες-γεράκια, όπως ο είναι ο νέος Βρετανός αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Σερ Πάτρικ Σάντερς, δεν εμφανίζονται καθόλου αισιόδοξοι ότι μετά από τον πόλεμο στην Ουκρανία η Ρωσία θα έχει δεχθεί μια καθηλωτική ήττα, όπως δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει ότι επιδιώκει ο βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον. Μιλώντας στο ετήσιο συνέδριο των βρετανικών Ενόπλων Δυνάμεων ο βρετανός αρχηγός ΓΕΕΘΑ ανάφερε ανάμεσα σε άλλα ότι
«… η Ρωσία θα αποτελεί πιθανότατα μεγαλύτερη απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια όταν λήξει ο πόλεμος στην Ουκρανία… να είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε και να νικήσουμε δίπλα στους συμμάχους και εταίρους μας στο ΝΑΤΟ».
Στα δικά μας, το ελληνικό οικονομικό site capital.gr (29.06.2022) περιγράφει τις ανησυχίες του οικονομικού-πολιτικού κατεστημένου σχετικά με την κατάσταση όπως διαμορφώνεται με τον τίτλο «Η αυτοκτονία της Ευρώπης» αναφέροντας:
«Η Ευρώπη οδηγείται σε πρωτοφανή ύφεση η οποία μπορεί να ενεργοποιήσει κοινωνικές αναταράξεις και πολιτικές ανατροπές… Η Δύση και η Ευρώπη υπόκεινται σε μια γεωπολιτική ήττα και ταπείνωση αφού δεν είναι σε θέση να τιμωρήσουν αποτελεσματικά τη Ρωσία…».
Με παρόμοιο τίτλο, «Μήπως η Ευρώπη αυτοκτονεί;», περιγράφει την κατάσταση και μια ακόμη εφημερίδα του οικονομικού κατεστημένου, η Ναυτεμπορική:
«Δυστυχώς, όλες οι προσδοκίες της Δύσης για αυτόν τον πόλεμο αποδεικνύονται λανθασμένες…».
Διεθνής Οικονομία – ο εφιάλτης που βρίσκεται μπροστά μας
Όλα τα πιο πάνω είναι ασφαλώς συνδεδεμένα με την κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί η διεθνής οικονομία. Μετά από δύο δύσκολα χρόνια λόγω της κρίσης που πυροδότησε η πανδημία και τα λοκντάουν, κι ενώ ο καπιταλιστικός κόσμος ήλπιζε σε μια περίοδο οικονομικής ανάκαμψης, ήρθε ο πόλεμος στην Ουκρανία να τινάξει τις σχετικές ελπίδες στον αέρα.
Το μπλοκάρισμα της παραγωγής (lockdown, προβλήματα σε εφοδιαστικές αλυσίδες κλπ) η ενεργειακή κρίση και ο πληθωρισμός που ήταν ήδη εμφανή στη διάρκεια του 2021 πήραν νέα μεγάλη ώθηση μετά τον πόλεμο καθώς οι οικονομικές και εμπορικές κυρώσεις της Δύσης ενάντια στη Ρωσία εκτίναξαν τις τιμές στην ενέργεια, στα βιομηχανικά μέταλλα, στα λιπάσματα και στα τρόφιμα.
Ο πληθωρισμός, που το 2021 φαινόταν να μπορεί να τεθεί υπό έλεγχο στο σύντομο μέλλον, αποδεικνύεται εξαιρετικά επίμονος και οι κυβερνήσεις σε όλο τον πλανήτη ανεβάζουν τα επιτόκια για να περιορίσουν τη ρευστότητα και μειώνουν τις δαπάνες.
Ο καπιταλισμός έχει μόνο ένα τρόπο να περιορίσει τον πληθωρισμό κι αυτός είναι η λιτότητα. Αυτές οι πολιτικές σπρώχνουν τη διεθνή οικονομία πιο βαθιά στην ύφεση, χωρίς όμως να μπορούν εύκολα και γρήγορα να μειώσουν τον πληθωρισμό.
Θύελλα στα χρηματιστήρια, κι όχι μόνο
Για τον παγκόσμιο δείκτη μετοχών, MSCI το πρώτο εξάμηνο του 2022 ήταν το χειρότερο από τη δημιουργία του το 1990. Η πτώση της τάξης του 20% ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη από εκείνη του πρώτου εξαμήνου του 2001 και 2002 όταν τα πάντα βρίσκονταν στη σκιά της τρομοκρατίας, του 2008 όταν η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση βύθιζε την παγκόσμια οικονομία σε ύφεση… του 2010 … ή του 2020».
Ο δείκτης της Ευρωζώνης, Eurozone Stoxx Index, είχε απώλειες στο εξάμηνο στο ύψος του 23%, ο αμερικανικός S&P 500 (που είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός της αμερικανικής αγοράς) 20%. Οι νέοι τεχνολογικοί γίγαντες FAANG (Facebook, Apple, Amazon, Netflix και Google) έχασαν το 32% της αξίας τους.
Από τις αρχές του χρόνου χρηματιστηριακές αξίες ύψους 13 τρισεκατομμύριων δολαρίων εξανεμίστηκαν. Η πτώση δεν έχει πιάσει ακόμη πάτο, συνεχίζεται.
Ο οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί, που καθιερώθηκε διεθνώς επειδή είχε προβλέψει τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008-9 εκτιμά πως η πτώση των χρηματιστηριακών μετοχών σε Αμερική και Ευρώπη μπορεί να είναι πολύ χειρότερη από παρόμοιες κρίσεις στο παρελθόν, φτάνοντας μέχρι και το 50% της αξίας τους.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χαμπεκ, στις 22 Ιούνη, προειδοποίησε ότι η συνέχιση της ενεργειακής κρίσης μπορεί να οδηγήσει σε ένα ντόμινο παρόμοιο με τη χρεοκοπία της αμερικανικής τράπεζας Λέμαν Μπράδερς (Lehman Brothers) το 2008 που οδήγησε στην παγκόσμια κρίση του 2008-9 (που έφερε τα μνημόνια στην Ελλάδα και τον Ευρωπαϊκό Νότο, προκάλεσε τις αραβικές επαναστάσεις, κλπ).
Η JP Morgan-Chase, η μεγαλύτερη επενδυτική τράπεζα των ΗΠΑ, βλέπει σενάρια «αποκάλυψης» στον βαθμό που συνεχιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία και η κρίση στην ενέργεια. Αν μέσα στο επόμενο εξάμηνο η Μόσχα περιορίσει την παροχή πετρελαίου κατά 3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, η τιμή του θα φτάσει τα 190$ το βαρέλι – τις πρώτες μέρες του Ιούλη κυμαίνεται στα 110 δολ. το βαρέλι. Ενώ αν η μείωση της παροχής ρωσικού πετρελαίου φτάσει τα 5 εκατομμύρια βαρέλια στην ημέρα τότε η τιμή του θα μπορούσε να φτάσει τα 380 δολ. το βαρέλι. Τέτοιες τιμές, βέβαια, το πετρέλαιο δεν είδε ποτέ στην ιστορία του.
«Ωστόσο» προειδοποιεί η JP Morgan, «δεδομένης της ισχυρής δημοσιονομικής θέσης της Μόσχας, η χώρα μπορεί να αντέξει οικονομικά να μειώσει την ημερήσια παραγωγή αργού κατά 5 εκατομμύρια βαρέλια χωρίς να βλάψει υπερβολικά την οικονομία της»
Το εντελώς νεοφιλελεύθερο site Liberal.gr έγραφε στις 24 Ιουνίου, συνοψίζοντας την κατάσταση:
«Όταν [οι Ευρωπαίοι] υπάκουαν την Αμερική να κάνουν το ολιστικό εμπάργκο στη Ρωσία δεν περίμεναν αντίποινα; … Το βάσανο της Δύσης αρχίζει να αχνοφαίνεται. ”Η Ρωσία αποκομίζει περισσότερα έσοδα από ό,τι πριν την εισβολή”, έγραψε πριν δέκα μέρες το Reuters. Τον Μάιο ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας δήλωσε ότι τα έσοδα από το πετρέλαιο τη Ρωσίας αυξήθηκαν κατά 50% φέτος. Ήδη πολύ νωρίς, από τις αρχές Απριλίου το Bloomberg Analytics έγραφε ότι η ρωσική οικονομία παραμένει σε καλή κατάσταση και θα κερδίσει 321 εκ φέτος, ενώ το Ινστιτούτο Χρηματοοικονομικών IIF έγραφε ότι η Ρωσία οδεύει σε πλεόνασμα 240 δις δολαρίων».
Κοινωνικές συνέπειες
Ο πλανήτης είναι αντιμέτωπος με επισιτιστική κρίση, καθώς η τιμή των σιτηρών έχει ανέβει κατά 30% φέτος, κι άλλο τόσο είχε ανέβει στη διάρκεια του 2021. 40 χώρες απειλούνται με επισιτιστική κρίση. Ο πληθωρισμός τρώει το εργατικό εισόδημα – οι μισθοί χάνουν την αξία τους ακόμα και αν εμφανίζουν αύξηση σε ονομαστικούς όρους. Η άνοδος των επιτοκίων φέρνει αντιμέτωπες πολλές χώρε με το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας. 70 περίπου χώρες στον πλανήτη είναι αντιμέτωπες με αυτό τον κίνδυνο.
Ανάμεσά τους και ο ευρωπαϊκός νότος. Το Ελληνικό δημόσιο χρέος βρισκόταν στο τέλος του 2021 στο 193% του ΑΕΠ, το Ιταλικό στο 151%, το Πορτογαλικό στο 127% και το Ισπανικό στο 118%. Από την κρίση του 2008-9 και μετά, ο ευρωπαϊκός νότος καταφέρνει να ελέγχει το πρόβλημα του χρέους λόγω της πολιτικής των διαρκών μειώσεων των επιτοκίων που στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων είχαν φτάσει κοντά στο 0%. Τις προηγούμενες βδομάδες τα επιτόκια για τα ελληνικά και ιταλικά ομόλογα ανέβηκαν στο 4-5%. Με επιτόκια σ’ αυτά τα επίπεδα και με χρέη τόσο ψηλά, μακροχρόνια μια νέα κρίση χρέους δεν θα μπορεί να αποφευχθεί.
Νέα κούρσα εξοπλισμών – πυρηνικών συμπεριλαμβανομένων
Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο με βάση αυτά τα δεδομένα, τα γεράκια του ΝΑΤΟ δεν μπορούν να κρύψουν τον ενθουσιασμό τους. Πρώτος ο Τζέιμς Σταυρίδης, πρώην γενικός διοικητής του ΝΑΤΟ, είχε εκφράσει, στην ουσία, την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η Ρωσία είχε εισβάλει στην Ουκρανία… Από τότε, οι ιθύνοντες του ΝΑΤΟ δεν χάνουν καμία ευκαιρία να εξηγούν πως πρέπει να αντιμετωπιστεί ο ρωσικός κίνδυνος, να επεκταθεί το ΝΑΤΟ σε νέες χώρες και να αυξηθούν οι στρατιωτικές δαπάνες όλων των χωρών που ανήκουν στο ΝΑΤΟ.
Ακόμα και στη Γερμανία άλλαξε η κοινή γνώμη για το θέμα των πυρηνικών μέσα από τη μαζική κυβερνητική προπαγάνδα. Σε πρόσφατη έρευνα που διενεργήθηκε από τον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό RD το 52% δήλωσε πως είναι υπέρ της διατήρησης αμερικανικών πυρηνικών όπλων στη Γερμανία – πριν ένα χρόνο το ποσοστό ήταν μόλις 14%.
Αυτή τη στιγμή ο βασικός ανταγωνισμός είναι ανάμεσα στη Ρωσία και τις ΗΠΑ με περίπου 4.500 και 3.700 πυρηνικές κεφαλές αντίστοιχα. Είναι σίγουρο πως στο παιχνίδι θα μπει και η Κίνα, που έχει μόνο 350 πυρηνικές κεφαλές αυτή τη στιγμή, ενώ θα επιταχύνουν και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις Γαλλία (290) και Βρετανία (180) καθώς και περιφερειακές δυνάμεις όπως Πακιστάν (165) Ινδία (160) Ισραήλ (90). Ακόμα και η πάμπτωχη Βόρεια Κορέα, με 20 πυρηνικές κεφαλές, θα μπει ακόμα πιο μαχητικά στην κούρσα.
Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ δεν κρύβει την ικανοποίηση του για το γεγονός ότι η μια χώρα μετά την άλλη αυξάνουν τους εξοπλισμούς τους, στο 2% που είναι το ποσοστό που ζητούν οι ΗΠΑ από τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ (η ελληνική κυβέρνηση δεν χρειάζεται ενθάρρυνση, είναι ήδη στο 2,8%, μόνο οι ίδιες οι ΗΠΑ είναι πάνω απ’ αυτήν).
Στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη στο τέλος του Ιούνη η «συμμαχία» άλλαξε το στρατηγικό της δόγμα θεωρώντας πως η Ρωσία δεν είναι πια μια συμμαχική χώρα, αλλά ο βασικός αντίπαλος ο οποίος δημιουργεί νέα δεδομένα «σε ένα πιο επικίνδυνο και απρόβλεπτο κόσμο». Ζούμε τον δεύτερο ψυχρό πόλεμο, επίσημα και με τη βούλα, σε πλήρη διάσταση και σε οικονομικό και σε στρατιωτικό επίπεδο. Τα γεράκια του μιλιταρισμού και του πολέμου κολυμπούν σε πελάγη ευτυχίας…
Ανάμεσα σε άλλα το ΝΑΤΟ θα αυξήσει τη «δύναμη ταχείας αντίδρασης» από 40.000 στρατιώτες σήμερα σε πάνω από 300.000. Πριν μερικά χρόνια ήταν μόνο 13.000.
Αυτοί δεν θέλουν με τίποτα να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ο βρετανός αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Πάτρικ Σάντερς που αναφέρθηκε πιο πάνω, είχε πει ακόμα στο συνέδριο των ενόπλων δυνάμεων
«Ζούμε το 1937 μας» – την απαρχή δηλαδή μιας περιόδου αντίστοιχης του 2ου παγκόσμιου πολέμου…
Πέρα από εντελώς ανιστόρητη, αυτή η αναφορά απλά δείχνει τις διαθέσεις των στρατοκρατών και των κυβερνήσεων τους: μαζικοί εξοπλισμοί, κατατρομοκράτηση των λαών, εθνικισμός, υστερική κούρσα εξοπλισμών.
Η συνάντηση των G7
Αντιμέτωποι με τις καταιγίδες που σαρώνουν τον πλανήτη οι ηγέτες των G7 συναντήθηκαν στις Βαυαρικές Άλπεις ανάμεσα στις 26 και 28 Ιουνίου. Όπως αναφέρει η Καθημερινή,
«Ο χώρος συνάντησης των G7 είχε μετατραπεί σε φρούριο: Φράχτης μήκους 16 χιλιομέτρων, 18.000 αστυνομικοί, συνοριακοί έλεγχοι για να αποτραπεί η είσοδος διαδηλωτών, παρακολούθηση του εναέριου χώρου… είναι μόνο μερικά από τα μέτρα που έχουν προβλεφθεί και που θα κοστίσουν πάνω από 180 εκατομμύρια ευρώ…».
180 εκατομμύρια ευρώ για τρεις μέρες… δεν είναι και άσχημα. Είναι φανερό ότι οι ηγεμόνες πέρασαν καλά. Δεν το κρύβουν άλλωστε.
Αυτή η φωτογραφία θα μείνει στην ιστορία σαν το σήμα κατατεθέν της συνάντησης των G7. Οι G7 δεν είναι άλλοι από τις «7 ισχυρές οικονομίες» που αποφασίζουν για το μέλλον του πλανήτη: ΗΠΑ, Ιαπωνία, Γερμανία, Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Καναδάς. Μαζί τους στη φωτό η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο Σαρλ Μισέλ εκ μέρους της ΕΕ. Οι G7 αποτελούν στην πραγματικότητα μια καρικατούρα από το παρελθόν, καθώς ούτε οι ισχυρότερες οικονομίες είναι πια, ούτε και μπορούν να αποφασίζουν για τον πλανήτη. Καμία σοβαρή απόφαση δεν μπορεί να παρθεί όταν λείπουν από το τραπέζι των συζητήσεων χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία.
Η χαζοχαρούμενη αυτή αναμνηστική φωτογραφία από τη συνάντηση, την οποία έδωσαν οι ίδιοι οι G7 στη δημοσιότητα προκάλεσε διεθνείς αντιδράσεις στα σόσιαλ μίντια. Αυτοί οι τύποι «θυμίζουν μεθυσμένους μπαρμπάδες που μόλις βγήκαν από γαμήλιο γλέντι», όπως γράφτηκε με διάφορους τρόπους στα σόσιαλ μίντια. Καμία υπερβολή.
«Όλες οι χώρες της G7 ανησυχούν για τις τρέχουσες κρίσεις: πτώση της ανάπτυξης, αύξηση του πληθωρισμού, ελλείψεις πρώτων υλών και παραπαίουσες αλυσίδες εφοδιασμού»,
δήλωσε ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς με την έναρξη της συνόδου κορυφής.
Η πραγματικότητα είναι πως η αναμνηστική φωτογραφία δεν δείχνει καμία ανησυχία. Άμα συνδυαστεί δε με το γεγονός ότι στα διεθνή μίντια πήραν μεγάλη διάσταση τα αστεία (…) που έκαναν μεταξύ τους οι G7 η εικόνα γίνεται ακόμα χειρότερη. Συζητούσαν χαριεντιζόμενοι μήπως έπρεπε να βγάλουν τα πουκάμισά τους για να φωτογραφηθούν ημίγυμνοι για να δείξουν στον Πούτιν ότι είναι πιο μυώδεις από αυτόν (στην γνωστή φωτογραφία όπου κάνει ιππασία ημίγυμνος).
Στη συνάντηση αυτή αποφάσισαν τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό της Ουκρανίας για να αντιμετωπίσει τη ρωσική εισβολή και το να δώσουν 600 δισ. δολ. σε αναπτυσσόμενες χώρες για «πράσινες υποδομές» (εδώ και αν η υποκρισία ξεχειλίζει) για να αντιμετωπίσουν την κινέζικη επέκταση μέσω του νέου «Δρόμου του Μεταξιού».
Ο γελοίος των γελοίων, πρωθυπουργός της Βρετανίας, γνωστός ως Μπότζο (από το Μπόρις Τζόνσον) περηφανευόταν (μέσα από επίσημη ανακοίνωση του πρωθυπουργικού γραφείου, παρακαλώ!) ότι αυτός
«…προειδοποίησε τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν να μην επιχειρηθεί η εξεύρεση λύσης μέσω διαπραγματεύσεων στην Ουκρανία».
Ο Μακρόν βλέπετε, είναι μαλθακός. Γιατί συζητά με τον Πούτιν θέλοντας να αφήσει ανοικτές κάποιες πόρτες για να υπάρξει κάποια στιγμή κάποιος συμβιβασμός. Ο Μπότζο όμως είναι «σκληρό παλληκάρι», δεν καταλαβαίνει από διαπραγματεύσεις. Θέλει συνέχιση του πολέμου μέχρις εσχάτων, ελπίζοντας να ανατραπούν κάποια στιγμή τα δεδομένα του πολέμου – πράγμα πολύ αμφίβολο (δείτε σχετική ανάλυση εδώ).
Αυτά τα άτομα καθορίζουν με τις αποφάσεις τους το μέλλον του πλανήτη! Ανεύθυνοι και γελοίοι, με μόνο ένα πράμα στο μυαλό τους: πως θα διατηρήσουν την κυριαρχία τους απέναντι στην απειλή που νοιώθουν από τη Ρωσία και (ιδιαίτερα) από την Κίνα. Το κόστος για την ανθρωπότητα τους αφήνει αδιάφορους – δίνουν, βλέπετε, τον υπέρ πάντων αγώνα για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, την ελευθερία και τη δημοκρατία. Αυτός είναι ο καπιταλισμός.
Τον χορό τον σέρνουν ο Μποτζο και ο Μπάιντεν – οι εκπρόσωποι των δύο αυτοκρατοριών που τους τελευταίους δύο αιώνες είναι υπεύθυνες για τις μεγαλύτερες σφαγές και καταστροφές που υπήρξαν στον πλανήτη, με μόνη εξαίρεση τον β’ παγκόσμιο πόλεμο που προκάλεσε ο Χίτλερ. Καθόλου τυχαίο.
