Ρεπορτάζ του Ξ
Ολόκληρος ο Σεπτέμβρης ήταν μήνας κινητοποιήσεων στα δημόσια νοσοκομεία. Σε όλη τη χώρα τόσο οι γιατροί όσο και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι προχώρησαν σε μαζικές συνελεύσεις, διαμαρτυρίες και, κυρίως, επισχέσεις εργασίας.
Διαλύουν το ΕΣΥ
Είναι σαφές ότι οι πολιτικές διάλυσης του ΕΣΥ που ακολουθούνταν εδώ και χρόνια από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ φτάνουν στην εποχή των μνημονίων στη κορύφωσή τους. Οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και η υποχρηματοδότηση δεν δυσχεραίνουν απλά τη δουλειά των εργαζομένων αλλά βάζουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) «Στην αρχή της εισβολής της τρόικας η κυβέρνηση Παπανδρέου ισχυρίσθηκε πως η Υγεία θα εξαιρεθεί από το πάγωμα προσλήψεων. Μετά υπαναχώρησε στο 1/5 και στη συνέχεια στο 1/10. Δυστυχώς, ο κανόνας 1/10, δηλαδή 1 πρόσληψη ανά 10 συνταξιοδοτήσεις, στην Υγεία έχει γίνει πλέον 1/89, οδεύοντας με ταχύτητα στο απόλυτο μηδέν…».
Σαν να μην έφταναν αυτά η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα προωθεί τις περιβόητες συγχωνεύσεις νοσοκομείων που στην πράξη θα σημάνει το κλείσιμο 50 περίπου νοσοκομείων με αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη δυσκολία για την κοινωνία να έχει πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες υγείας.
Εργαζόμενοι στα όριά τους
Από την άλλη οι εργαζόμενοι έχουν φτάσει στα όριά τους τόσο λόγω της εντατικοποίησης της εργασίας όσο και εξαιτίας των μεγάλων καθυστερήσεων στις πληρωμές των εφημεριών τους. Σε μία εποχή όπου το εισόδημα των εργαζομένων στο δημόσιο συνεχώς εξανεμίζεται από τα σκληρά μέτρα λιτότητας η μη έγκαιρη καταβολή των εφημεριών αποτελεί τεράστιο πρόβλημα.
Αγωνιστικές κινητοποιήσεις
Απέναντι σε όλα αυτά σε πάρα πολλά νοσοκομεία οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε συνελεύσεις και αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Στην πλειοψηφία των νοσοκομείων είχαμε στάσεις εργασίας, διαμαρτυρίες στις διοικήσεις και καταλήψεις γραφείων διοικητών και επισχέσεις εργασίας του προσωπικού. Ταυτόχρονα με απόφαση της ΟΕΝΓΕ οι γιατροί όλης της χώρας προχώρησαν και αυτοί σε επίσχεση εργασίας ζητώντας την καταβολή των εφημεριών τους. Κορύφωση όλων των κινητοποιήσεων ήταν η μαζική και μαχητική συμμετοχή των εργαζομένων στα νοσοκομεία στη γενική απεργία στις 26/9.
Ανάγκη για κλιμάκωση
Παρά τις αγωνιστικές διαθέσεις της βάσης όμως η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ εμφανίζεται δυσκίνητη στο να αποφασίσει δυναμικές κινητοποιήσεις στο χώρο της υγείας. Απέναντι σε αυτή τη διάθεση υπάρχει ανάγκη για ουσιαστικό συντονισμό τόσο ανάμεσα στα νοσοκομεία που βρίσκονται σε κινητοποίηση όσο και ανάμεσα στους γιατρούς και το υπόλοιπο προσωπικό.
Παρόλα αυτά ο συντονισμός της βάσης στη δημόσια υγεία αλλά και η δημιουργία ενός πανυγειονομικού συντονισμού μαζί με άλλους κλάδους που βρίσκονται στο δρόμο αυτή την περίοδο (ψυχική υγεία, κέντρα πρόληψης κτλ) παραμένει σημαντικό καθήκον για τους αγωνιστές της βάσης με στόχο να είναι οι κινητοποιήσεις πιο αποτελεσματικές αλλά και να ασκείται συνεχής πίεση στις ηγεσίες για ουσιαστικούς αγώνες διαρκείας για την ανατροπή των μέτρων και της κυβέρνησης.
