Τα ξημερώματα της 19ης Μαΐου αστυνομικές δυνάμεις προχώρησαν στην εκκένωση και το σφράγισμα του κτηρίου που στεγάζεται το ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός εδώ και μια δεκαετία.
Το ιστορικό αυτό κτήριο (κηρυγμένο ως διατηρητέο ήδη από το 1989) ήταν κλειστό και εγκαταλελειμμένο για σχεδόν μια πενταετία όταν τον Νοέμβρη του 2011 μια ομάδα καλλιτεχνών προχώρησε στην κατάληψη και την μετατροπή του σε χώρο πολιτισμού.
Στα σχεδόν 10 χρόνια που μεσολάβησαν το θέατρο Εμπρός φιλοξένησε εκατοντάδες καλλιτέχνες που παρουσίασαν αφιλοκερδώς & με ελεύθερη είσοδο 400 διαφορετικά θεατρικά έργα σε περισσότερες από 2.000 παραστάσεις ενώ πραγματοποιήθηκαν συναυλίες 450 συγκροτημάτων.
Το θέατρο Εμπρός όμως δεν ήταν ένας «αποστειρωμένος», απολιτίκ χώρος πολιτισμού – είχες σαφές προοδευτικό, κινηματικό στίγμα. Για αυτό άλλωστε στον χώρο του Εμπρός φιλοξενήθηκαν εκδηλώσεις ενίσχυσης αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, κινηματικών πρωτοβουλιών και καλλιτεχνικών ομάδων και έλαβαν χώρα εκατοντάδες συνελεύσεις, εκθέσεις, φεστιβάλ ποίησης, λογοτεχνίας, εργαστήρια καθώς και πάνω από 300 ομιλίες και διαλέξεις για μια σειρά ζητήματα.
Ανάμεσα στις κινηματικές εκδηλώσεις που φιλοξενήθηκαν στο Εμπρός ήταν και τα φεστιβάλ Art Against Fascism (Αθήνας) που αποτελούν μια πρωτοβουλία του Αntinazizone, αντιφασιστικού blog που δημιούργησαν σύντροφοι και συντρόφισσες, μέλη του «Ξ».
Η κυβέρνηση της ΝΔ, πιστή στο δόγμα «τάξη και ασφάλεια» και σταθερά ενάντια στον δημόσιο χώρο και τον πολιτισμό προχώρησε στο σφράγισμα ενός χώρου που συμβόλιζε όσα η ίδια απεχθάνεται.
Άμεση απάντηση
Τρεις μέρες μετά, στις 22 Μαΐου, εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν έξω από το θέατρο και με συνοδεία ζωντανής ορχήστρας και αντικατασταλτικών συνθημάτων έσπασαν τους τσιμεντόλιθους με τους οποίους είχε σφραγιστεί η είσοδος του κτηρίου και προχώρησαν στην επανακατάληψη του.
Δυο μέρες μετά η αστυνομία επανήλθε με την συνοδεία εργολάβου και συνεργείου με σκοπό αυτή την φορά να βάλει εκτός από τσιμέντο και σιδεριές στο κτήριο. Άμεσα κινητοποιήθηκαν δεκάδες αλληλέγγυοι που συγκεντρώθηκαν έξω από το κτήριο. Όπως διαπίστωσαν το εργολαβικό συνεργείο δεν είχε άδεια για αυτή την παρέμβαση από την Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού (άδεια απαραίτητη για οποιαδήποτε παρέμβαση σε διατηρητέο κτήριο) και έτσι αφού απείλησαν με μήνυση τον εργολάβο είχαμε το σουρεαλιστικό σκηνικό η ίδια η αστυνομία που τον έφερε στον χώρο να τον καλεί να φύγει για να μην συλληφθεί.
Παρά το γεγονός πως η εκδίωξη του εργολάβου αποτελεί μια σημαντική νίκη και αποδεικνύει τα γρήγορα αντανακλαστικά του κινήματος, είναι παραπάνω από βέβαιο ότι κυβέρνηση και αστυνομία θα επανέλθουν το επόμενο διάστημα. Είναι για αυτό το λόγο που χρειάζεται επαγρύπνηση και μαζική απεύθυνση στην κοινωνία προκειμένου να σωθεί το Εμπρός και να ανοίξει ο δρόμος για την διεκδίκηση ανοιχτών και δημόσιων χώρων πολιτισμού σε κάθε πόλη και γειτονιά.
