Δελτίο Τύπου της τοπικής οργάνωσης του «Ξ» στο Βόλο
Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων στη ΒΕΚ και τη ΜΕΚ
Χτες [προχθές] Τετάρτη 7 Μαρτίου μέλη του Ξεκινήματος επισκεφτήκαμε τις βιομηχανίες ΒΕΚ και ΜΕΚ (εργοστάσια μετάλλου) της Α’ ΒΙ.ΠΕ Βόλου για να εκφράσουμε τη στήριξη και τη συμπαράστασή μας στον αγώνα των εργαζομένων σε αυτά τα δύο εργοστάσια.
Από τις 5 Μαρτίου οι εργαζόμενοι των εργοστασίων έχουν προχωρήσει σε απεργία διαρκείας διεκδικώντας την πληρωμή τεσσάρων μισθών (από Νοέμβρη ως Φλεβάρη) καθώς και το επίδομα αδείας του 2011.
Τα μέλη του «Ξ» συζητήσαμε με τους εργαζόμενους, οι οποίοι μας περιέγραψαν την κατάσταση στα εργοστάσια και δήλωσαν ότι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι να πετύχουν τους στόχους τους.
Σε μια περίοδο όπου κυβέρνηση και κεφάλαιο μειώνουν τους μισθούς και αφαιρούν το ένα εργασιακό δικαίωμα μετά το άλλο, κάθε αγώνας που αναπτύσσεται είναι αγώνας όλων μας. Και για να μπορέσει ο αγώνας αυτός να είναι νικηφόρος χρειάζονται:
Συντονισμός με άλλους κλάδους
Ο συντονισμός των χώρων που δέχονται επιθέσεις (όπως η ΚΟΝΤΙ και η Κόκα-Κόλα) έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο που θα αυξήσει την πίεση στην εργοδοσία και θα δώσει δυναμικότερη απάντηση απέναντι στην τρομοκρατία και αυθαιρεσία της.
Να περάσουν οι βιομηχανίες αυτές στις τοπικές κοινωνίες
Οι ιδιοκτήτες της ΒΕΚ και της ΜΕΚ λένε ότι έχουν «προβλήματα» και ότι «δεν βγαίνουν».
Η απάντηση όλων εμάς, των εργαζομένων αλλά και της τοπικής κοινωνίας, πρέπει να είναι η απαίτηση για έλεγχο των βιβλίων τους από τους ίδιους τους εργαζόμενους για να φανεί αν οι ιδιοκτήτες λένε αλήθεια καθώς και που πήγαν τα λεφτά τόσων χρόνων κερδοφορίας.
Αίτημα μας πρέπει να είναι το να περάσουν οι βιομηχανίες αυτές στα χέρια των εργαζομένων και των τοπικών κοινωνιών, κάτω από συνθήκες κοινωνικού και εργατικού ελέγχου και διαχείρισης, στα πλαίσια μιας πολιτικής για τη δημιουργία εθνικού φορέα στον κλάδο του μετάλλου και για τον σχεδιασμό της παραγωγής στη βάση των κοινωνικών αναγκών.
Μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί η συνέχιση της λειτουργίας αυτών των βιομηχανιών και η διατήρηση των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων που οι εργαζόμενοι κατακτήσαμε με πόνο και αίμα εδώ και δεκαετίες.
