Την Παρασκευή 12 Μάρτη δημοσιεύτηκε στη σελίδα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη ένας κατάλογος ερωταπαντήσεων με τίτλο «42 αλήθειες για την Αστυνομική αυθαιρεσία και υπέρμετρη βία». Αν διαβάσει κανείς αυτή τη λίστα, θα διαπιστώσει ότι βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά από την αλήθεια. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια απέλπιδα προσπάθεια του Μ. Χρυσοχοΐδη και της κυβέρνησης της ΝΔ αφενός να προσπαθήσουν να καλύψουν τη στάση τους, αφετέρου να φλομώσουν και πάλι τους πολίτες με ψέματα, στη λογική «πες-πες, όλο και κάτι θα μείνει».
Παρακάτω αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα.
Κάνει η Αστυνομία χρήση βίας;
Σύμφωνα με το ΥπΠροΠο:
«Η Αστυνομία είναι ο κρατικός φορέας που έχει το μονοπώλιο για τη χρήση νόμιμης βίας…»
Ευχαριστούμε για τη διαπίστωση!
«Οι αστυνομικοί εκπαιδεύονται στη χρήση βίας, η οποία χαρακτηρίζεται από αναλογικότητα, στο πλαίσιο κλιμακούμενων κανόνων εμπλοκής.»
Τι να πρωτοθυμηθούμε… Το «αναλογικό» ξεγύμνωμα των φοιτητών στο ΑΠΘ και τις «φυσουνιές» στο πρόσωπο; Την «νόμιμη» μολότοφ που πέταξε αστυνομικός εναντίον διαδηλωτών τη μέρα της μεγαλειώδους συγκέντρωσης στη Νέα Σμύρνη; Το όργιο καταστολής, αυθαίρετων συλλήψεων, ξυλοδαρμών κλπ μετά το τέλος της πορείας της 17ης Νοέμβρη του 2019 στην Αθήνα; Και τόσα άλλα…
Έχει αυξηθεί κατά 75% η Αστυνομική αυθαιρεσία;
«Όχι», απαντάει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Πραγματικά, απορούμε γιατί τίθεται αυτή η ερώτηση με την προφανέστατα… αρνητική απάντηση.
Στη συνέχεια δίνει κάποια στοιχεία, αναφέροντας ότι αυτό που έχει αυξηθεί είναι οι καταγγελίες (και όχι οι αποδείξεις τους…) καλλιεργώντας ένα κλίμα ότι οι περισσότερες είναι ψεύτικες. Πχ το 2016 καταγγέλθηκαν 55 περιστατικά ενώ το 2020, 111.
Στο ερώτημα «γιατί αυξήθηκαν οι καταγγελίες» μαθαίνουμε ότι αυτό συνέβη γιατί «η ίδια η κυβέρνηση και το Υπουργείο παροτρύνουν από τον Ιούλιο 2019 τους πολίτες να καταγγέλλουν στον συνήγορο του πολίτη κάθε περιστατικό που κατά την κρίση τους συνιστά γεγονός αυθαιρεσίας».
Να πούμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ», δηλαδή και να μην είμαστε ανυπόμονοι, κάποια στιγμή θα διερευνηθούν, θα γίνουν οι ΕΔΕ και… βλέπουμε.
Καλύπτει το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη την αυθαιρεσία των Αστυνομικών;
Απάντηση: «Όχι, ακριβώς το αντίθετο.»
Ασχολίαστο.
«Δεν φοράμε διακριτικά και μπορούμε να το δικαιολογήσουμε κιόλας»
Σε μια προσπάθεια να φανεί αυτή η λίστα αξιόπιστη, δίνονται και κάποια στοιχεία και αριθμητικά δεδομένα για την αποκατάσταση (υποτίθεται) της αλήθειας από άποψη ακρίβειας ή τυπικότητας. Κάποιος ανυποψίαστος θα περίμενε να δίνουν την αληθινή εικόνα. Εδώ όμως μιλάμε για τους «μετρ» της παραποίησης, που ακόμα και άθελά τους κάνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα!
Στο ερώτημα «Φορούν οι Αστυνομικοί διακριτικά στις στολές τους;» η απάντηση που δίνεται είναι:
«Ναι, κάτι που έγινε υποχρεωτικό από τις διαταγές του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας στις 22.12.2019 και 26.10.2020. Υλοποιείται σταδιακά και ολοκληρώνεται έως Ιούνιο 2021.»
Αυτό διαβάζεται και ως εξής: Ότι εδώ και πάνω από ένα χρόνο, παρά τη σχετική «διαταγή» του Δεκέμβρη του ’19 που επαναλήφθηκε τον Οκτώβρη του ’20, ΔΕΝ φοράνε όλοι οι αστυνομικοί διακριτικά, έτσι ώστε με έναν σχετικά εύκολο τρόπο να μπορεί να ταυτοποιηθεί το άτομο που βρίσκεται μέσα από την στολή και το κράνος. Δεν σας λέμε «γιατί», τι αξία έχουν άλλωστε οι «διαταγές» όταν στον δρόμο «κάνουμε ότι γουστάρουμε»; Είναι προφανές ότι πρόκειται για… εξαιρετικά πολύπλοκη διαδικασία που μόνο «σταδιακά» μπορεί να ολοκληρωθεί.
Ένα ερώτημα που δεν τέθηκε, κάνει τα πράγματα χειρότερα
Σε άλλο σημείο αναφέρεται μια σχετική συζήτηση για το εάν ο αστυνομικός έδερνε επί ώρα τον διαμαρτυρόμενο στη Νέα Σμύρνη το μεσημέρι της Κυριακής 6/3/21 ήταν «ειδικός φρουρός». Το ΥπΠροΠο αποκαθιστά την αλήθεια λέγοντας:
«Όχι, ήταν ανθυπαστυνόμος. Παρ’ όλα αυτά για λόγους προπαγάνδας αναφέρθηκε ευρέως ως ειδικός φρουρός.»
Η όλη συζήτηση είχε ανοίξει λόγω της ελλιπούς εκπαίδευσης που λαμβάνουν οι ειδικοί φρουροί. Εδώ το Υπουργείο, βάζοντας τρικλοποδιά στον εαυτό του, μας λέει ότι ήταν ανθυπαστυνόμος, δηλαδή ανωτέρου βαθμού στην ιεραρχία, που υποτίθεται θα έπρεπε να έχει λάβει καλύτερη «εκπαίδευση»… Ευχαριστούμε και για τη διευκρίνιση λοιπόν!
Μήπως έχουμε πάρα πολλούς αστυνομικούς;
Εδώ η «δημιουργική λογιστική» – δηλαδή η παραποίηση των δεδομένων – οργιάζει.
Απαντάει το ΥπΠροΠο:
«Η αστυνομία μας σε πλήθος είναι μεταξύ 9ης και 11ης στην Ε.Ε. Περίπου στην ίδια θέση με Γαλλία και πολύ μικρότερη από Ιταλία.»
Τι (εσκεμμένο) λάθος κάνει εδώ το Υπουργείο; Συγκρίνει την Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων με την Ιταλία και τη Γαλλία των 60 και 66 εκ. αντίστοιχα.
Η πραγματική σύγκριση όμως, για να έχει αξία, πρέπει να γίνεται με βάση τον πληθυσμό. Έτσι, σύμφωνα με τη Eurostat, η Ελλάδα έρχεται 3η στην ΕΕ των 27 σε αναλογία αστυνομικών/πληθυσμού, μετά το Μαυροβούνιο και την Κύπρο (στοιχεία του 2018, τα οποία δεν συμπεριλαμβάνουν τις προσλήψεις του Χρυσοχοΐδη στην αστυνομία των τελευταίων χρόνων)!
Αν ο Μ. Χρυσοχοΐδης θέλει και άλλα πραγματικά στατιστικά στοιχεία, να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα έρχεται και πάλι 3η στην κατάταξη των χωρών της ΕΕ με βάση τις δαπάνες για την αστυνομία ως ποσοστό του ΑΕΠ, με 1,3%, ελάχιστα πίσω από την Ουγγαρία του Ορμπάν και την Κροατία που ξοδεύουν το 1,4% (στοιχεία Eurostat, 2018).
Δεν φτάνει δηλαδή που ξοδεύονται τεράστια ποσά από τη φορολογία του ελληνικού λαού για να κατευθυνθούν στην καταστολή (δηλαδή τους πληρώνουμε για να μας δέρνουν), μας κοροϊδεύουν κι από πάνω!
Περί βίντεο και «ψεύτικων» καταγγελιών
Μας ενημερώνει το υπ. ΠροΠο:
«Τα αποσπασματικά βίντεο και οι εικόνες που δεν έχουν καταγράψει όλο το περιστατικό, αλλά μόνο την αντίδραση των αστυνομικών, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει και τη χρήση βίας, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη δημιουργία κλίματος περί αύξησης της αστυνομικής βίας.»
[…]
«Έχει δημιουργηθεί μία τάση, κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, περί αστυνομικής βίας, όπου σχεδόν κάθε περιστατικό όπου η Αστυνομία κάνει χρήση βίας καταγγέλλεται ως αυθαιρεσία ή υπέρμετρη, κάτι που για ορισμένους πολιτικούς χώρους λειτουργεί ως πολιτική καμπάνια διαρκείας.»
[…]
«Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το περιστατικό Ινδαρέ- Κουκάκι, το οποίο παρουσιάστηκε ως το πλέον βάρβαρο περιστατικό αστυνομικής βίας. Οι αποσπασματικές εικόνες οδήγησαν πολιτικά κόμματα, ακόμη και καλοπροαίρετους πολίτες να υιοθετήσουν το περιστατικό ως υπέρμετρη βία και παραβίαση οικογενειακού ασύλου πριν να υπάρξει η αντίστοιχη διερεύνηση από τη δικαιοσύνη. Οι εισαγγελικές αρχές απέρριψαν τις προσφυγές του Ινδαρέ για παραβίαση οικογενειακού ασύλου και για χρήση υπέρμετρης βίας. Ενώ, λοιπόν, υπήρξε καταγγελία, δεν υπάρχει γεγονός. Η αποσπασματική εικόνα δημιούργησε συγκίνηση και εντυπώσεις, η ψύχραιμη διερεύνηση έδειξε το αντίθετο.»
Τα παραπάνω αποσπάσματα προσπαθούν να απαντήσουν στην εξής πραγματικότητα: Σήμερα το μονοπώλιο της ενημέρωσης δεν το έχουν τα αδρά χρηματοδοτούμενα και ελεγχόμενα ΜΜΕ. Σε αρκετές περιπτώσεις αστυνομικής αυθαιρεσίας και βίας υπήρξαν πολίτες που κατέγραψαν το περιστατικό με τα κινητά τους τηλέφωνα και στη συνέχεια τα πλάνα διαδόθηκαν πλατιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό πολλές φορές ξέφυγε από τον έλεγχο της κυβέρνησης, διαμορφώνοντας διαφορετική άποψη (δηλαδή την αληθινή) σε σχέση με αυτή που ήθελε η κυβέρνηση, με αποτέλεσμα τα καθεστωτικά ΜΜΕ να αναγκάζονται να ανασκευάσουν τα «ρεπορτάζ» τους.
Η αστυνομική βία δεν είναι «τάση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης». Είναι η καθημερινότητα που βιώνουν οι πολίτες που θέλουν να διαμαρτυρηθούν, που θέλουν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, που υφίστανται ακόμα και άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με κάποια κινητοποίηση, που βρέθηκαν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή, όπως είναι η περίπτωση Ινδαρέ και η κυβέρνηση έχει το θράσος να λέει ότι «δεν υπάρχει γεγονός», ενώ τα βίντεο που αποδεικνύουν το αντίθετο κυκλοφορούν ευρέως.
Οι μεγάλες κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών ενάντια στην αστυνομική βία και την καταστολή είναι η καλύτερη απάντηση σε μια κυβέρνηση και έναν υπουργό που χρησιμοποιούν την καταστολή, τη λογοκρισία και τα ψέματα ως το μόνο μέσο για να «πείσουν» την κοινωνία. Αυτή η τακτική τους όμως έχει πολύ κοντά ποδάρια.
.png){kind=link}
