Αναδημοσιεύουμε συνέντευξη της Λούσι Ρέντλερ, μέλος της Εθνικής Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος της Αριστεράς (Die Linke) και μέλος της Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής (Sozialistische Alternative – γερμανικό τμήμα της ISA) που έδωσε στο kosmodromio.gr
- Η Γερμανία εισέρχεται σε μια μακρά προεκλογική περίοδο. Πως θα περιγράφατε το πολιτικό τοπίο στη Γερμανία σήμερα και σε τι ελπίζει το Die Linke;
Πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού, η πολιτική κατάσταση στη Γερμανία χαρακτηριζόταν αφενός από μια κρίση των δύο κυρίαρχων αστικών κομμάτων (SPD και CDU) και αφετέρου από την πολιτική πόλωση μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς. Από τη μία πλευρά, αυτή η πόλωση έχει εκφραστεί σε κέρδη από το δεξιό λαϊκιστικό AfD, το οποίο επιδιώκει να εκμεταλλευτεί τον φόβο για την αύξηση του εγκλήματος και της μετανάστευσης. Από την άλλη πλευρά, η πόλωση προς τα αριστερά έχει εκδηλωθεί, μεταξύ άλλων, σε διαδηλώσεις μεγάλης κλίμακας για το κλίμα, τον αντιφασισμό και τον αντιρατσισμό. Ή επίσης από το γεγονός ότι γίνεται μεγάλη εκστρατεία στο Βερολίνο για την απαλλοτρίωση ακινήτων τα οποία βρίσκονται στην κατοχή μεγάλων εταιρειών real estate, καμπάνια ως ρεύμα που εν τω μεταξύ είναι πλειοψηφική σε επίπεδο δημοσκοπήσεων και φέτος θέλει να προωθήσει το αίτημα απαλλοτρίωσης σε δημοψήφισμα.
Πολλοί νέοι ειδικότερα πολιτικοποιούνται. Δυστυχώς, το Die Linke δεν επωφελείται επαρκώς από αυτή την τάση για διάφορους λόγους. Μέχρι στιγμής, είναι κυρίως το Πράσινο Κόμμα που κατάφερε να επωφεληθεί από αυτό, το οποίο εξακολουθεί να θεωρείται ως κόμμα υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος, αν και αποδεικνύει το αντίθετο καθημερινά στην κυβερνητική του πρακτική σε διάφορα περιφερειακά κράτη. Η πανδημία του κορονοϊού και το γεγονός ότι οι επιπτώσεις της πανδημίας κατά το πρώτο εξάμηνο του 2020 δεν ήταν τόσο δραματικές στη Γερμανία όσο σε άλλες χώρες όπου τα συστήματα υγείας βίωσαν περικοπές (από τις αντικοινωνικές πολιτικές της τρόικας) έχει το αποτέλεσμα ότι ορισμένοι πολιτικοί μπορούν τώρα να πλασάρονται ως διαχειριστές κρίσεων. Βραχυπρόθεσμα, αυτό βοήθησε το CDU στο πλαίσιο της εθνικής κυβέρνησης να επιτύχει κάποια σταθερότητα, ενώ το SPD παραμένει σε κρίση χαμηλής έντασης. Με τις σημερινές προοπτικές, ο σχηματισμός συνασπισμού μεταξύ του CDU και του Πράσινου Κόμματος φαίνεται το πιο πιθανό σενάριο μετά τις γενικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2021.
Η κρίση του κορονοϊού δεν έχει μόνο καταστροφικές συνέπειες για την υγεία, αλλά και κοινωνικές συνέπειες. Το Die Linke είναι η μόνη δύναμη από τα κόμματα στο εθνικό κοινοβούλιο που τοποθετείται σαφώς στο πλευρό εκείνων που υποφέρουν από τα βάρη της κρίσης. Εδώ και χρόνια, μόνο το Die Linke ζητά καλύτερα επίπεδα στελέχωσης σε νοσοκομεία, καλύτερη αμοιβή και δημόσια νοσοκομεία. Αυτό είναι θετικό. Ταυτόχρονα, οι ηγετικές δυνάμεις του Die Linke ελπίζουν να είναι μέρος μιας εθνικής κυβέρνησης που αποτελείται από το SPD, τους Πράσινους και το Die Linke. Νομίζω ότι αυτό είναι λάθος, γιατί δεν βλέπω πώς μπορούν να εφαρμοστούν οι αριστερές πολιτικές με το SPD και τους Πράσινους και υποστηρίζω ότι η θέση του Die Linke είναι στην αντιπολίτευση. Προς το παρόν, το πιο σημαντικό καθήκον του κόμματός μας θα ήταν να δημιουργήσουμε αντίσταση ενάντια στο γεγονός ότι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι και οι συνταξιούχοι πρέπει να πληρώσουν για τα βάρη της κρίσης.
Το Die Linke σωστά απαιτεί από τους πλούσιους να πληρώσουν για το κόστος της κρίσης. Αλλά θα ήταν επίσης απαραίτητο να δοθεί περισσότερη προσοχή στο πώς μπορεί να μετατοπιστεί η ισορροπία εξουσίας για την εφαρμογή τέτοιων απαιτήσεων και πώς το κόμμα μπορεί να γίνει ένα πολύ ισχυρότερο μέρος των αγώνων στους δρόμους, σε εταιρείες, σχολεία και πανεπιστήμια. Προς το παρόν, δυστυχώς, υπάρχουν κυρίως διαμαρτυρίες από δεξιά και μάλλον μπερδεμένα τμήματα της κοινωνίας με τη μορφή του λεγόμενου “Querdenken” – διαμαρτυρίες ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης για τον κορονοϊό. Το Die Linke, τα συνδικάτα και άλλες αριστερές οργανώσεις πρέπει να κινητοποιηθούν ενάντια σε αυτό και να προωθήσουν τα δικά τους αιτήματα για την επίλυση της κρίσης.
Ένα άλλο σημαντικό καθήκον του κόμματός μας θα ήταν να διαδώσει τις αντικαπιταλιστικές και σοσιαλιστικές ιδέες. Ως αποτέλεσμα της πανδημίας του κορονοϊού, όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχουν καταλάβει ότι η αγορά δεν ρυθμίζει τίποτα. Το καθήκον του Die Linke δεν είναι να ρυθμίσει αυτήν την αγορά λίγο καλύτερα, αλλά να κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς οι βασικοί τομείς της οικονομίας θα μπορούσαν να τεθούν υπό δημόσια ιδιοκτησία και να τεθούν υπό δημοκρατικό έλεγχο και διαχείριση.
Πότε, αν όχι τώρα, είναι η ώρα να διαδώσουμε την ιδέα μιας δημοκρατικά σχεδιασμένης οικονομίας προς το συμφέρον των ανθρώπων και της φύσης και να καταστήσουμε σαφές ότι υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ της κλιματικής κρίσης, της οικονομικής κρίσης, των παγκόσμιων πανδημιών και του καπιταλισμού;
- Τα ελληνικά ΜΜΕ καλλιεργούν την αντίληψη ότι η Μέρκελ είναι κατά κάποιον τρόπο «η προστάτιδα των προσφύγων», μια μεγαλόψυχη πολιτικός, αντιμέτωπη με τους περιορισμούς που επιβάλλει ο ξενοφοβικός εταίρος του CSU. Ποια είναι η αλήθεια και ποια είναι η πολιτική θέση του κόμματός σας για την μεταναστευτική πολιτική;
Ότι η Μέρκελ είναι προστάτης των προσφύγων είναι ένας μύθος. Η δημοσιογράφος Ιζαμπέλ Σαγιανί, η οποία επανειλημμένα μεταφέρει τι γίνεται από τη Μόρια για τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, επεσήμανε πριν από λίγες μόνο ημέρες ότι η γερμανική κυβέρνηση είχε υποσχεθεί να δεχτεί 1553 πρόσφυγες στη Γερμανία μετά την πυρκαγιά στο στρατόπεδο προσφύγων στη Μόρια. Πρόκειται για έναν ντροπιαστικά μικρό αριθμό, ενώ μέχρι σήμερα έχει επιτραπεί η είσοδος μόνο σε 291 άτομα, αν και οι συνθήκες παραμένουν καταστροφικές.
Όταν η Μέρκελ άνοιξε τα σύνορα στους πρόσφυγες το 2015, εκμεταλλεύτηκε ένα σύντομο παράθυρο ευκαιρίας που της άνοιξε η μετατόπιση της κοινής γνώμης σε αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες και επειδή ήξερε ότι οι πρόσφυγες που έφτασαν στην Ουγγαρία ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν στο δρόμο για να φτάσουν στη Γερμανία, την Αυστρία, και τη Σουηδία και όλο αυτό θα μπορούσε να είχε σταματήσει μόνο με τη χρήση μαζικής βίας από πλευράς κράτους. Αυτή η αναστολή των κανόνων του Δουβλίνου αναφέρθηκε ευρέως διεθνώς. Το γεγονός ότι οι συνοριακοί έλεγχοι κατόπιν επανήλθαν και υιοθετήθηκαν πολλά μέτρα που επιδείνωσαν περαιτέρω το δικαίωμα ασύλου ελάχιστα παρατηρήθηκε σε διεθνές επίπεδο. Αλλά το γεγονός είναι ότι η γερμανική κυβέρνηση, με τον ρόλο της στην ΕΕ και τον κόσμο, είναι ένας από τους αυτουργούς της προσφυγιάς και έχει αίμα στα χέρια της. Ήταν η κυβέρνηση που έχτισε την Ευρώπη-Φρούριο με τα άλλα κράτη της ΕΕ και έκανε συμφωνίες με τον Ερντογάν για να κρατήσει τους πρόσφυγες έξω από τη Γερμανία.
Το Die Linke απαιτεί την αποκατάσταση του θεμελιώδους δικαιώματος ασύλου, την διασφάλιση ασφαλών οδών διαφυγής, και απορρίπτει την απονομιμοποίηση των προσφύγων, είναι κατά των απελάσεων, κατά οποιασδήποτε μορφής ειδικών νόμων όπως η υποχρέωση διαμονής καθώς και κατά των προσφυγικών καταυλισμών. Η πολιτική της ΕΕ για τη στεγανοποίηση των προσφύγων είναι απάνθρωπη, δεν θέλουμε μια Ευρώπη-Φρούριο. To Die Linke υποστηρίζει την κατάργηση της υπηρεσίας προστασίας των συνόρων FRONTEX, η οποία είναι το σημαντικότερο μέσο της ΕΕ για τη στεγανοποίηση των ανθρώπων.
Το γεγονός ότι το Die Linke δεν μπορεί να αποτρέψει τις απελάσεις στις ομοσπονδιακές πολιτείες όπου συγκυβερνά με το SPD και τους Πράσινους είναι για μένα ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι εταίροι του συνασπισμού μας πρέπει να είναι ισχυρά κινήματα στους δρόμους αντί των αστικών κομμάτων στο κοινοβούλιο.
- Κατά τη διάρκεια της πανδημίας είδαμε αντιδραστικά κινήματα όπως το «Querdenken» να έρχονται στο προσκήνιο. Η συμπρόεδρος της DieLinke, Κάτια Κίπινγκ δήλωσε σχετικά πρόσφατα ότι «Εάν το λοκντάουν πρέπει να αυστηροποιηθεί ή να επεκταθεί, αυτό οφείλεται επίσης στο Querdenken». Θα μπορούσες να μας δώσεις το ευρύτερο πλαίσιο σχετικά με τη σύνθεση αυτού του κινήματος; Κατά τη γνώμη σας, ποια πρέπει να είναι η θέση της Αριστεράς έναντι των περιοριστικών μέτρων και της πανδημίας;
Οι διαδηλώσεις του λεγόμενου κινήματος «Querdenken» έχουν αντιδραστικό και επικίνδυνο χαρακτήρα. Κάποιος μπορεί και πρέπει να επικρίνει την εθνική κυβέρνηση για πολλά πράγματα: ότι επιδοτούν εταιρείες με δισεκατομμύρια, ενώ οι εργαζόμενοι, οι γονείς, τα παιδιά είναι εκείνοι που υποφέρουν, ότι η κατάσταση στελέχωσης σε εγκαταστάσεις φροντίδας ηλικιωμένων και νοσοκομεία εξακολουθεί να είναι καταστροφική, ότι οι περιορισμοί στην ιδιωτική σφαίρα είναι πολύ εκτεταμένοι, ενώ όλοι πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται, έτσι ώστε στον καπιταλισμό τα κέρδη να μπορούν να συνεχίσουν να αποκομίζονται.
Αλλά στις διαμαρτυρίες του «Querdenken», άλλα αιτήματα βρίσκονται στο επίκεντρο. Η κατάργηση της μάσκας και η άμεση επαναλειτουργία όλων των καταστημάτων και ιδρυμάτων αποτελούν τα κεντρικά αιτήματα των διαδηλώσεων. Η έννοια της ελευθερίας πίσω από αυτό δεν είναι δημοκρατική, αλλά ατομικιστική, νεοφιλελεύθερη. Στις διαδηλώσεις, εκτός από το 10 έως 20 τοις εκατό που οργανώνονται από την Ακροδεξιά και τους Ναζί υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό «εναλλακτικά» σκεπτόμενων ακτιβιστών κατά του εμβολιασμού. Αυτό το κίνημα σαφώς δεν συνιστά ένα κίνημα στο οποίο οι ιδέες και τα προβλήματα των εργαζομένων, των φτωχών ή των ιδιαίτερα καταπιεσμένων είναι τα κύρια ζητήματα. Είναι ένα κίνημα με μικροαστικές-ατομικιστικές ιδέες που φτάνουν στο άκρα, στο οποίο το «Εγώ», η ιδιωτική ελευθερία κάποιου, μετράει περισσότερο από τα συλλογικά δημοκρατικά δικαιώματα στη σωματική ακεραιότητα και την προστασία της εργασίας.
Το Die Linke απορρίπτει αυτές τις διαδηλώσεις και αυτό είναι θετικό. Είναι σωστό να συμμετέχουμε σε αντιδιαδηλώσεις, αλλά το πιο σημαντικό είναι το Die Linke να οργανώσει τις δικές του αριστερές και κοινωνικές διαμαρτυρίες μαζί με συνδικάτα, κοινωνικά κινήματα και αριστερές οργανώσεις. Υπάρχουν δυνατότητες για αυτό, αυτή τη στιγμή είναι φυσικά περίπλοκο εξαιτίας της πανδημίας. Αλλά τώρα είναι η ώρα να προετοιμάσουμε διαμαρτυρίες μεγάλης κλίμακας για το καλοκαίρι πριν από την ημερομηνία των εκλογών, ώστε να μπορέσουμε πραγματικά να αγωνιστούμε για να κάνουμε τους πλούσιους, που γίνονται πλουσιότεροι, να πληρώσουν για την κρίση.
