Σχόλιο του «Ξ»
Για άλλη μια φορά μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα η κυβέρνηση της ΝΔ, το Υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη» και η αστυνομία δίνουν ρεσιτάλ καταστολής και αυταρχισμού. Στις 6 Δεκέμβρη, και πάλι με πρόσχημα την πανδημία –στην πραγματικότητα με ξεκάθαρο στόχο το περαιτέρω χτύπημα στο δικαίωμα στη διαμαρτυρία– οι συγκεντρώσεις και οι πορείες στη μνήμη του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου απαγορεύτηκαν. Παρόλα αυτά, τόσο στο κέντρο, όσο και σε γειτονιές της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων, διοργανώθηκαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας με απόλυτο σεβασμό στα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό.
Η απάντηση που έδωσε το κίνημα στις απαγορεύσεις και κυρίως η σοβαρότητα με την οποία το έκανε, δεν άρεσε καθόλου στην αστυνομία και την κυβέρνηση.
Άνθρωποι που πήγαν να αφήσουν ένα λουλούδι στο μνημείο του δολοφονημένου μαθητή αντιμετωπίστηκαν με πρόστιμα, συλλήψεις, κυνηγητό και ξύλο. Ανάμεσα στους συλληφθέντες βρέθηκαν δημοτικοί σύμβουλοι, συνδικαλιστές, αλλά και οι δικηγόροι της πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, Θ. Καμπαγιάννης και Κ. Παπαδάκης.
Από τη μανία των οργάνων της τάξης δεν γλίτωσαν ούτε τα λουλούδια όπως φαίνεται σε βίντεο που κυκλοφορεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με αστυνομικό των ΜΑΤ να διαλύει μια ανθοδέσμη στην πλάτη συναδέλφου του.
Όπως φαίνεται σε άλλο βίντεο, μέλη της διαβόητης ομάδας «Δράση» πετάνε χειροβομβίδες κρότου – λάμψης μέσα σε πολυκατοικία στα Εξάρχεια.
Δεν πρόκειται βέβαια για κάτι καινούριο, καθώς η όξυνση της καταστολής αποτελεί βασική επιλογή της κυβέρνησης. Πριν από περίπου ένα χρόνο η ΕΛΑΣ επιδόθηκε σε ένα όργιο βίας και εκατοντάδων αναίτιων συλλήψεων (μεταξύ των πιο γνωστών περιστατικών ήταν και αυτό των σ. Ειρήνης Εμινίδου και Ζήση Σούρλα) μετά την πορεία του Πολυτεχνείου στην Αθήνα, με ξεκάθαρο στόχο την τρομοκράτηση της κοινωνίας και ιδιαίτερα της νεολαίας.
Η ίδια κυβέρνηση λίγο καιρό πριν είχε στείλει τα ΜΑΤ να απομακρύνουν βίαια τους ανήλικους θεατές από κινηματογράφο που έπαιζε την ταινία Τζόκερ και είχε κρατήσει για ώρες εγκλωβισμένους (στα γόνατα και με τα χέρια στο κεφάλι) εκατοντάδες ανθρώπους σε νυχτερινό κέντρο, ενώ την ίδια ώρα η αστυνομία τους ανακοίνωνε ότι «έχουμε χούντα».
Τελικά η κινηματογραφικού τύπου αστυνομική έρευνα ανακάλυψε… μερικά γραμμάρια κάνναβης.
Κατά τις φετινές, απαγορευμένες συγκεντρώσεις της 17ης Νοέμβρη, η Αθήνα θύμιζε κατεχόμενη πόλη, με τους ανθρώπους που κατάφεραν τελικά να φτάσουν στο κέντρο να πνίγονται στα χημικά, ενώ στη Θεσσαλονίκη η αστυνομία κράτησε για ώρες εγκλωβισμένους τους διαδηλωτές, αναγκάζοντάς τους να εγκαταλείψουν τα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό που μέχρι εκείνη τη στιγμή τηρούσαν ευλαβικά.
Λίγες μέρες αργότερα, στις 25 Νοέμβρη, συνελήφθησαν φεμινίστριες που συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα και άνοιξαν πανό ενάντια στη σεξιστική βία, παρότι και σε αυτή την περίπτωση τηρούνταν τα μέτρα προστασίας (είναι χαρακτηριστικό ότι οι αστυνομικές δυνάμεις που τις περικύκλωσαν ήταν τουλάχιστον τριπλάσιες στον αριθμό).
Την επόμενη μέρα, στην απεργία της 26ης Νοέμβρη, η αστυνομία περικύκλωσε ασφυκτικά μια συγκέντρωση μερικών εκατοντάδων ανθρώπων, που προσπαθούσαν παρόλα αυτά να κρατήσουν τις αποστάσεις…
Από όλα τα παραπάνω, αλλά και από τις ίδιες τις δηλώσεις του Χρυσοχοΐδη ότι έχει έρθει η ώρα «να τελειώνει η υπόθεση με τις διαδηλώσεις που καταλύουν την κοινωνική ζωή», είναι καθαρό ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, η πανδημία δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα πρόσχημα για την κυβέρνηση, που στόχο έχει να περιορίσει ακόμη περισσότερο τα δημοκρατικά δικαιώματα της κοινωνίας.
Ο τελευταίος μήνας έχει δείξει καθαρά ότι αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονται να τηρήσουν τα μέτρα προστασίας, είναι: οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί, οι άνεργοι, αυτοί που σε περίπτωση ασθένειας εξαρτώνται αποκλειστικά από το δημόσιο σύστημα υγείας που η κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει. Αυτοί που σε αντίθεση με τους οικονομικά ισχυρούς και τους πολιτικούς τους υπαλλήλους, δεν έχουν πρόσβαση στις ιδιωτικές κλινικές και πολυτελή φροντίδα, αυτοί που αν αρρωστήσουν κινδυνεύουν να βρεθούν στη θέση της 37χρονης βοηθού ακτινολόγου του νοσοκομείου της Νάουσας, που πέθανε διασωληνωμένη… εκτός ΜΕΘ!
Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση φοβάται το κίνημα που διαδηλώνει, απεργεί, βγαίνει στο δρόμο, ακριβώς επειδή καταλαβαίνει ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι εξαγριώνονται κάθε μέρα που περνά με τις πολιτικές της. Πολιτικές πλήρους απαξίωσης και υποχρηματοδότησης του ΕΣΥ, πολιτικές που επέτρεψαν την εξάπλωση του κορονοϊού προκειμένου να μη δαπανηθούν χρήματα για τα σχολεία και τα μέσα μεταφοράς, πολιτικές που σήμερα οδηγούν στο θάνατο εκατό ανθρώπους κάθε ημέρα. Και όπως κάθε κυβέρνηση που φοβάται, επιστρατεύει τη βία και την καταστολή.
Μόνο που όπως λέει το σύνθημα, «από τις ευθύνες σας για την πανδημία, δε θα σας γλιτώσει καμιά αστυνομία»!
Το επόμενο διάστημα, οι δυνάμεις του κινήματος και της Αριστεράς, πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειες του συντονισμού και της ενωτικής δράσης. Ο κατακερματισμός της Αριστεράς που συνεχίζεται αμείωτος ακόμα και σ’ αυτές τις συνθήκες πρέπει κάποια στιγμή να τερματιστεί, γιατί εξυπηρετεί απλά και μόνο το αντίπαλο στρατόπεδο της άρχουσας τάξης! Χρειάζεται να παρθούν πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση του χτισίματος ισχυρών κοινωνικών αντιστάσεων, να οργανωθούν αποφασιστικές και καλά σχεδιασμένες κινητοποιήσεις σαν απάντηση στις κυβερνητικές πολιτικές και την καταστολή! Με στόχο, τελικά, την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος που δημιουργεί και αναπαράγει όλη αυτή τη βαρβαρότητα και για μια κοινωνία ελευθερίας, δημοκρατίας, ισότητας και σοσιαλισμού.
