Άρθρο της Αρετής Δήμου, συμβασιούχου στο Κέντρο Εξυπηρέτησης Αλλοδαπών του Δήμου Αθήνας
Στους 630 έχουν φτάσει οι απολυμένοι συμβασιούχοι στο Δήμο Αθήνας μέχρι στιγμής, ενώ αναμένεται άμεσα η απόλυση άλλων 400 περίπου εργαζομένων με συμβάσεις έργου.
Επί 26 μέρες (Μάρτης – Απρίλης 2011) οι 2500 συμβασιούχοι του Δήμου Αθήνας είχαμε καταλάβει το Δημαρχείο της Πλ. Κοτζιά με αίτημα τη μονιμοποίησή μας, καθώς καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες των υπηρεσιών του Δήμου. Η λήξη της κατάληψης στις 15/4, έγινε μια ημέρα μετά την απόφαση της ολομέλειας του Αρείου Πάγου για την υπόθεση των συμβασιούχων καθαριστριών του Ο.Π.Α.Π η οποία βγήκε θετική για τις εργαζόμενες. Αυτή η απόφαση αποτέλεσε την αφορμή για τους προέδρους των σωματείων του Δήμου και την πλειοψηφία του Συντονιστικού της κατάληψης για να επιβάλλουν με καθαρά αντιδημοκρατικές πρακτικές τη λήξη της κατάληψης, καθώς όπως έλεγαν, η απόφαση του Αρείου Πάγου αποτελούσε μια μεγάλη νίκη για όλους τους συμβασιούχους!(*)
Μετά λοιπόν από το πασιφανές ξεπούλημα και την κοροϊδία των συμβασιούχων καταληψιών, πολλοί από τους οποίους εκείνη την ημέρα δεν πρόλαβαν καλά-καλά να καταλάβουν για πότε οδηγήθηκαν έξω από το κτίριο της κατάληψης, άρχισαν οι υποτιθέμενες συναντήσεις-διαβουλεύσεις μεταξύ δημοτικής αρχής, προέδρων των Σωματείων και συγκεκριμένων μελών του Συντονιστικού που είχαν επιλέξει οι πρόεδροι των σωματείων. Συναντήσεις και συζητήσεις οι οποίες δεν οδηγούσαν πουθενά ως προς την επίλυση του χρόνιου εργασιακού προβλήματος μας και γίνονταν μόνο και μόνο για να συνεχιστεί η απίστευτη κοροϊδία και ο εμπαιγμός που έχουμε υποστεί όλοι εμείς και από την νυν και από τις προηγούμενες δημοτικές αρχές καθώς και από τις ηγεσίες των σωματείων. Να σημειώσουμε εδώ ότι οι ηγεσίες των σωματείων άλλαξαν μόλις προ 4ετίας το καταστατικό των σωματείων προκειμένου να εγγραφούμε σ’ αυτά για ψηφοθηρικούς και μόνο λόγους!
Ως επιστέγασμα όλου αυτού ήρθαν, την Παρασκευή 1/7, και οι αρνητικές αποφάσεις των ασφαλιστικών μέτρων(**) που είχαν καταθέσει 416 συνάδελφοι διαφόρων υπηρεσιών (καθαριότητα, Δ.Α.Ε.Μ, διεύθυνση αλλοδαπών πτυχιούχων- χειριστών, δημοτικά ιατρεία κλπ), ανεβάζοντας έτσι τον συνολικό αριθμό των απολυμένων στους 630 – μέχρι στιγμής!
Οι υπόλοιποι συμβασιούχοι περιμένουμε, κι εμείς, από μέρα σε μέρα τη σειρά μας για να οδηγηθούμε στην ανεργία, σε μια περίοδο που με τα εξοντωτικά μέτρα της κυβέρνησης και της Τρόϊκας για την εργατική τάξη, το να βρεις δουλειά οπουδήποτε φαντάζει άπιαστο όνειρο!
Η Δημοτική Αρχή σε κάθε συνάντηση με εκπροσώπους των συμβασιούχων διακηρύττει πως είναι με το μέρος μας. Μάλιστα, τον πρώτο μήνα της θητείας της υπέγραψε ψήφισμα με το οποίο δηλώνει πως καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες – αφήνοντας να εννοηθεί πως είναι υπέρ της μονιμοποίησής μας. Ωστόσο σε όλες τις δίκες επί των ασφαλιστικών μέτρων μέχρι σήμερα, η νομική υπηρεσία του Δήμου καταθέτει έγγραφα με τα οποία υποστηρίζει ακριβώς το αντίθετο: ότι δεν καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες και τοποθετείται ενάντια στην παραμονή μας στην εργασία!
Στο Κέντρο Εξυπηρέτησης Αλλοδαπών, την υπηρεσία που εργάζομαι τα τελευταία 8 χρόνια, απολύθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες συνολικά 49 συμβασιούχοι. Πέντε ακόμα αναμένουμε την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων που έχουμε καταθέσει και τα οποία όλα δείχνουν πως θα βγουν αρνητικά.
Έτσι στην υπηρεσία μας θα παραμείνουν στο τέλος 10 συνάδελφοι, οι οποίοι είναι είτε μόνιμοι είτε με αορίστου και για ένα χρονικό διάστημα ακόμα 3 συμβασιούχοι που έχουν κερδίσει τα ασφαλιστικά μέτρα. Μια χούφτα άνθρωποι καλούνται να εξυπηρετήσουν χιλιάδες αλλοδαπούς συμπολίτες μας: ο συνολικός ετήσιος αριθμός συναλλασσόμενων για το Κέντρο Εξυπηρέτησης Αλλοδαπών ξεπερνάει τις 200.000! Αποτέλεσμα όλου αυτού, όπως είναι πασιφανές, είναι το να μην μπορεί να λειτουργήσει η υπηρεσία και να δημιουργούνται τεράστια προβλήματα στην εξυπηρέτηση αυτών των ανθρώπων που σχηματίζουν καθημερινά ατελείωτες ουρές περιμένοντας την πολυπόθητη άδεια διαμονής…
Να σημειώσουμε επίσης ότι μεταξύ των απολυθέντων είναι και 2 συνάδελφοι που αν και υπερήλικες (65 και 72 ετών!) συνέχιζαν να εργάζονται προκειμένου να συμπληρώσουν τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων για να κατοχυρώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα…
Τη Δευτέρα 4/7 ένα από τα θέματα που συζήτησε το Δημοτικό Συμβούλιο ήταν το θέμα των συμβασιούχων που έχουν χάσει τα ασφαλιστικά μέτρα. Η Δημοτική Αρχή περιορίστηκε στο να πάρει την εξής απόφαση: να κρατήσει για δυο μήνες ακόμα τους συμβασιούχους που χάνουν τα ασφαλιστικά μέτρα, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Δυο μήνες! Και μετά τι;
Ο Δήμος Πετρούπολης και ο Δήμος Ελληνικού έχουν πάρει αποφάσεις, με τις οποίες αρνούνται να απολύσουν συμβασιούχους. Οι αποφάσεις αυτές δείχνουν πως το ζήτημα της παραμονής των συμβασιούχων στην εργασία τους δεν είναι νομικό όπως επιμένει να υποστηρίζει η Δημοτική Αρχή του Δήμου Αθήνας κάθε φορά που συζητά το θέμα μας, αλλά πολιτικό!
Ο κύριος Καμίνης και οι δημοτικοί του σύμβουλοι απλά δεν έχουν την πολιτική βούληση, να μας κρατήσουν στις υπηρεσίες μας! Και αν τώρα μας έδωσαν μια δίμηνη παράταση ζωής, είναι προφανώς γιατί δεν έχουν ολοκληρώσει τις διαδικασίες με τις οποίες θα μας αντικαταστήσουν με νέες φουρνιές συμβασιούχων, με νέους ομήρους 6μηνων, 8μηνων και λοιπών συμβάσεων.
Μια ακόμα σημείωση για τους συμβασιούχους του Κέντρου Εξυπηρέτησης Αλλοδαπών: Δυστυχώς ενώ οι πρώτες δίμηνες συμβάσεις για 14 συναδέλφους εγκρίθηκαν (οι οποίοι επέστρεψαν στις θέσεις τους παρόλο που δεν έχει υπογραφεί ακόμα κανένα σχετικό έγγραφο, γεγονός που μας ανησυχεί ιδιαίτερα) δεν συνέβη το ίδιο για τους 2 υπερήλικες συναδέλφους! Κι αυτό γιατί ενώ μέχρι και την Πέμπτη 30/6, συγκαταλέγονταν στο προσωπικό του Δήμου ως συμβασιούχοι, η επίτροπος της αποκεντρωμένης διοίκησης (αρμόδια για την έγκριση των διμήνων) πατώντας σε δικονομικά τερτίπια τους απέκλεισε!
Αυτό συνέβη γιατί σύμφωνα με τη νομοθεσία αυτού του εξωφρενικά ανάλγητου κράτους στο οποίο ζούμε, οι συμβασιούχοι θεωρούνται εργολάβοι και ως ασφαλιστικό φορέα έχουν τον Ο.Α.Ε.Ε άρα έχουν δικαίωμα να «ιδιωτεύουν» ανεξαρτήτως ηλικίας, ενώ οι ασφαλισμένοι στο Ι.Κ.Α – όπως θα ασφαλιστούμε κατά τη διάρκεια του διμήνου – δεν μπορούν να εργάζονται πέραν του 65ου έτους!
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι έχουν μείνει στο δρόμο 2 άνθρωποι που τους υπολείπονται μόλις 200 ένσημα για την κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, όμηροι ενός σαθρού συστήματος που είναι αποτέλεσμα των άθλιων πολιτικών και πρακτικών που εφαρμόζουν όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις μετά την μεταπολίτευση!
Για τα μέλη του «Ξ» που δώσαμε τη μάχη μαζί με τους Συμβασιούχους στην κατάληψη του δημαρχείου της Αθήνας, αποτελεί μεγάλη δικαίωση το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι συνάδελφοι αναγνωρίζουν πόσο δίκαιο είχαμε όταν προειδοποιούσαμε να μην πιστέψουν τους εργατοπατέρες που ήθελαν να κλείσει η κατάληψη. Από την άλλη όμως είναι εξαιρετικά οδυνηρό να ζεις τη σημερινή κατάσταση όπου εκατοντάδες εργαζόμενοι πετιόμαστε σαν στυμμένες λεμονόκουπες από τον κάθε ψεύτη δήμαρχο.
Εμείς εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι έστω και τώρα υπάρχουν πιθανότητες νίκης! Νίκη η οποία για να έρθει θα πρέπει οι εργαζόμενοι να πάρουμε τις τύχες και τη συνέχιση του αγώνα στα χέρια μας και να μην την αφήνουμε στις πουλημένες ηγεσίες των σωματείων και των παρατρεχάμενών τους!
Πώς θα γίνει αυτό;
Με τη δημιουργία επιτροπών σε κάθε εργασιακό χώρο: επιτροπών δημοκρατικά εκλεγμένων από τη βάση και άμεσα ανακλητών.
Με το συντονισμό των επιτροπών μεταξύ τους και την συνέχιση των από κοινού κινητοποιήσεων, οι οποίες μπορούν να συμπεριλαμβάνουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, διαδηλώσεις, καταλήψεις δημοτικών και κυβερνητικών κτηρίων κοκ!
Θέσεις που και λόγω των συμπερασμάτων που έχουν πλέον βγει στο διάστημα που έχει μεσολαβήσει από το ξεπούλημα της κατάληψής μας είναι αποδεκτές από σημαντική μερίδα του κόσμου.
__________
* βλ. περισσότερα: https://xekinima.org/arthra/view/article/proklitiko-ksepoylima-tis-katalipsis-ton-symbasioyxon/
** Όλοι σχεδόν οι συμβασιούχοι έχουμε κάνει ασφαλιστικά μέτρα με στόχο να παραμείνουμε στη δουλειά μέχρι την τελική εκδίκαση των υποθέσεών μας στα δικαστήρια, τα οποία καλούνται να αποφασίσουν τη μετατροπή των συμβάσεών μας σε αορίστου χρόνου.
