Ο νόμος πλαίσιο που κατέθεσε άρον-άρον η κυβέρνηση αποτελεί μια πρόκληση όχι μόνο για το φοιτητικό και πανεπιστημιακό κίνημα αλλά για ολόκληρη την κοινωνία.
Η κυβέρνηση προκλητικά αγνοεί τη δεκάμηνη εξέγερση στην παιδεία και κατεβάζει ένα νόμο πανομοιότυπο με αυτόν του Ιουνίου αν όχι και χειρότερο σε μερικές από τις ρυθμίσεις του π.χ. για το άσυλο.
Προκλητικά βαφτίζει "μειοψηφίες" τις καταλήψεις μετά από μαζικές ΓΣ του 75% των σχολών, τις αποφάσεις των 3/4 των συγκλήτων ΑΕΙ, την απεργία διαρκείας των πανεπιστημιακών καθηγητών, τις απεργίες συμπαράστασης Εργατικών Κέντρων (Αθήνας, Θεσ/νίκης, Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας, Χανίων), της ΑΔΕΔΥ, της ΟΛΜΕ, της ΔΟΕ και πάνω από 20 μαζικά πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια!
Επιχειρεί να αντιστρέψει τις εντυπώσεις από την παταγώδη κατάρρευση της αναθεώρησης του συντάγματος και ειδικά του άρθρου 16.
Πάνω από όλα όμως θέλει να δώσει ένα μάθημα στο μοναδικό κίνημα που την υποχρέωσε σε αλλεπάλληλες ήττες μέχρι σήμερα και απειλεί να μεταδώσει τον "ιό" των αγώνων σε όλη την κοινωνία.
Ποντάρει στην κούραση του κινήματος μετά από 8 βδομάδες καταλήψεων το Μάη-Ιούνη και 6 βδομάδων τώρα και στον επηρεασμό της κοινής γνώμης από τα φιλικά της ΜΜΕ.
Η μάχη είναι σκληρή. Και για να είναι νικηφόρα πρέπει να είναι διαρκείας και μέχρι την τελική νίκη. Οι σειρήνες της εξεταστικής ή των φοιτητικών εκλογών πρέπει να παραμεριστούν γιατί αυτή τη στιγμή παίζεται το μέλλον του δημόσιου πανεπιστημίου. Φοιτητές, σπουδαστές, πανεπιστημιακοί, συνολικά η παιδεία μπορούμε να νικήσουμε. Αν μείνουμε ενωμένοι και αποφασισμένοι για αγώνα μέχρι την απόσυρση του νέου νόμου πλαίσιο.
Βασικά σημεία του νέου νόμου
* Καταργεί τη διάταξη με την οποία η παροχή ανώτατης εκπαίδευσης ήταν υποχρέωση του κράτους.
Αυτό στην πράξη σημαίνει περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης και άνοιγμα σε ιδιώτες.
* Στο θέμα του ασύλου μεταθέτει την ευθύνη στο 5 μελές πρυτανικό συμβούλιο όπου με τις ψήφους πρύτανη και 2 αντιπρυτάνεων θα μπορεί να μπαίνει η αστυνομία στα ιδρύματα. Περιορίζει τους χώρους του ασύλου στις αίθουσες διδασκαλίας και τα εργαστήρια αφήνοντας από έξω ολόκληρες πανεπιστημιουπόλεις, προαύλια, εστιατόρια. Ποινικοποιεί και μάλιστα με ποινές φυλάκισης που ξεκινούν από 6 μήνες τους αγώνες φοιτητών ή καθηγητών με το επιχείρημα της παρεμπόδισης του ακαδημαϊκού έργου.
* Δίνει περιθώριο μόνο για 2 βδομάδες παράταση του εξαμήνου θέλοντας να κτυπήσει τις καταλήψεις και τις απεργίες με τη δαμόκλειο σπάθη του χαμένου έτους. Αν αυτό ίσχυε σήμερα ήδη θα είχε χαθεί η χρονιά για τις 330 σχολές που είναι σε κατάληψη.
* Δεν λέει λέξη για αύξηση των κρατικών δαπανών (να τους θυμίσουμε την προεκλογική τους δέσμευση -διάβαζε ψέμα- για αύξηση στο 5%). Αντίθετα μιλάει για "προγραμματισμό χρηματοδότησης από άλλες πηγές, εκτός του κρατικού προϋπολογισμού" δηλαδή για πώληση υπηρεσιών σε εταιρείες, χορηγίες που θα κατευθύνουν τα προγράμματα σπουδών και την έρευνα και επιβολή διδάκτρων όπως δείχνει και η διεθνής εμπειρία.
* Υποχρεώνει τα ιδρύματα σε 4ετή προγράμματα που θα τα ελέγχει κάθε χρόνο το υπουργείο και αν δεν του αρέσουν θα κόβει τη χρηματοδότηση. Δηλαδή ιδρύματα που δεν συμβαδίζουν με την πολιτική της κυβέρνησης και των επιχειρήσεων ή έχουν παράδοση αγωνιστικών κινητοποιήσεων θα μαραζώνουν ενώ άλλα που θα είναι πειθήνια όργανα του κατεστημένου με φιμωμένο κίνημα θα ενισχύονται. Ωραία αυτοτέλεια…
* Στο θέμα των συγγραμμάτων σίγουρο είναι μόνο το ένα δωρεάν ανά μάθημα. Για τα υπόλοιπα αφήνεται ανοικτή η πληρωμή τους καθώς θα ξεκαθαριστεί με προεδρικό διάταγμα του υπουργείου που θα βγει αργότερα.
* Δεν αναλαμβάνει καμία υποχρέωση στους οικονομικά ασθενέστερους φοιτητές. Δίνει τα άτοκα δάνεια που ουσιαστικά φεσώνουν τους φοιτητές και τις οικογένειές τους στις τράπεζες και τις ανταποδοτικές υποτροφίες που η "ανταπόδοση" σημαίνει κακοπληρωμένη δουλειά part time 40 ωρών το μήνα.
Συνοψίζοντας: η κυβέρνηση "οραματίζεται" ένα πανεπιστήμιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των επιχειρήσεων που καμία σχέση δεν θα έχει με την επιστημονική μόρφωση και έρευνα.
Προτείνουμε
-Καταρχήν το κίνημα -μέσα από την ΠΟΣΔΕΠ και το Πανελλαδικό Συντονιστικό-πρέπει να απαντήσει πολιτικά στην κυβέρνηση, σημείο προς σημείο του νόμου και με τρόπο που να γίνεται κατανοητός από το μέσο φοιτητή, αλλά και την κοινωνία.
-Οι καταλήψεις πρέπει να αναζωογονηθούν, να διατηρηθούν και να επεκταθούν. Πρωτοβουλίες εξωστρεφούς δράσης είναι απαραίτητες και πρέπει να πολλαπλασιαστούν με βασικό στόχο την ενημέρωση της κοινής γνώμης ώστε να είναι με το μέρος μας.
-Καθημερινές πορείες, αποκλεισμούς κτιρίων και δρώμενα σε όλες τις μεγάλες πόλεις την επόμενη βδομάδα που κατατίθεται ο νόμος στη Βουλή που να προετοιμάζουν ένα μαζικό παλλαϊκό συλλαλητήριο την Πέμπτη 1 Μάρτη.
-Σύσκεψη όλων των φορέων της εκπαίδευσης και του συνδικαλιστικού κινήματος (ΓΣΕΕ,ΑΔΕΔΥ, ΕΚ) για συντονισμένη αντίδραση. Το θέμα της παιδείας δεν αφορά μόνο τους φοιτητές και τους καθηγητές. Αφορά όλη την κοινωνία.
-Μαζική απαίτηση και πίεση για κάλεσμα 24ωρης γενικής απεργίας ενάντια στο νέο νόμο από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ.
