Στις αρχές του χρόνου καταδικάστηκε σε φυλάκιση με αναστολή 19χρονη Βρετανίδα που κατήγγειλε το βιασμό της από ομάδα Ισραηλινών αντρών στην Κύπρο. Η αστυνομία και το δικαστικό σύστημα, όχι μόνο δε διερεύνησαν την υπόθεση όπως έπρεπε, αλλά κατηγόρησαν το θύμα για πρόκληση δημοσίας βλάβης στην Κυπριακή Δημοκρατία (επειδή όταν αναγκάστηκε να υπογράψει δήλωση απόσυρσης της καταγγελίας βιασμού, τότε θεωρήθηκε ότι είχε πει αρχικά ψέματα και άρα «ζημίωσε το κράτος»). Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα κοινής ανακοίνωσης των τμημάτων της «Επιτροπής για μια Εργατική Διεθνή» στην Κύπρο (Νέα Διεθνιστική Αριστερά – ΝΕΔΑ) τη Βρετανία, (Σοσιαλιστική Εναλλακτική) και το Ισραήλ/Παλαιστίνη (Σοσιαλιστικός Αγώνας).
Η 19χρονη Βρετανίδα που κατήγγειλε ομαδικό βιασμό της από 12 Ισραηλινούς στην Αγία Νάπα στην Κύπρο τον προηγούμενο Ιούλη, κρίθηκε ένοχη! Ένοχη επειδή τόλμησε να καταγγείλει τον βιασμό και ζήτησε από την αστυνομία να τον διερευνήσει!
Η αστυνομία δεν το έκανε. Αντίθετα από τις πρώτες μέρες, αντί να την αντιμετωπίσει ως θύμα την αντιμετώπισε ως ύποπτη σε έγκλημα, χωρίς να σεβαστεί ακόμη και τα βασικά της ανθρώπινα δικαιώματα. Μετά από ανάκριση 7 ωρών η 19χρονη εξαναγκάστηκε να υπογράψει μια δήλωση/απόσυρση της καταγγελίας, χωρίς δικηγόρο ή κάποιον φίλο στο πλευρό της.
Την Τρίτη 7/1/2020 η 19χρονη καταδικάστηκε σε 4 μήνες φυλάκιση με αναστολή 3 χρόνων για πρόκληση δημοσίας βλάβης. Παρόλο που αυτή η καταδίκη είναι εξοργιστική, είναι φανερό ότι οι διαμαρτυρίες που οργανώθηκαν έξω από το δικαστήριο – από περίπου 200 γυναίκες και άντρες από την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αγγλία – καθώς και η διεθνής αλληλεγγύη προς το πρόσωπό της, που εκδηλώθηκε με διαμαρτυρίες έξω από τις κυπριακές πρεσβείες, έπαιξαν έναν πολύ σημαντικό ρόλο στο να αποτρέψουν μια καταδίκη χωρίς αναστολή, που θα οδηγούσε στη φυλάκισή της. Αυτή είναι μια μικρή νίκη, αλλά έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας.
Ένα σεξιστικό σύστημα
Δεν μπορούμε έχουμε καμία εμπιστοσύνη ότι το καπιταλιστικό κράτος θα αποδώσει δικαιοσύνη σε θύματα τέτοιων εγκλημάτων. Στον καπιταλισμό, ο πρωταρχικός ρόλος του κράτους είναι να υποστηρίζει και να προστατεύει ένα σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Έτσι, οι θεσμοί του αναπόφευκτα τείνουν να αντικατοπτρίζουν και να διαιωνίζουν κάθε καταπίεση που το σύστημα γεννά – συμπεριλαμβανομένου του σεξισμού και του ρατσισμού.
Κατά τη διάρκεια της αναγκαστικής διαμονής της στην Κύπρο, η 19χρονη ταλαιπωρούνταν καθημερινά από το δικαστήριο και από τα ΜΜΕ ενώ οι άντρες που κατήγγειλε ότι τη βίασαν αφέθηκαν ελεύθεροι. Το βίντεο της βραδιάς πριν το βιασμό και το γεγονός ότι η γυναίκα αποδέχθηκε ότι έκανε συναινετικό σεξ με έναν από αυτούς τους άντρες, χρησιμοποιήθηκε εναντίον της. Αυτή είναι η ιστορία που αναπαράγουν τα ΜΜΕ. Αυτή είναι η ιστορία που η αστυνομία και το δικαστικό σύστημα χρησιμοποίησαν για να την καταδικάσουν.
Ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία έχει υπογράψει την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καταπολέμηση και πρόληψη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών και την προστασία των θυμάτων έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας) σύμφωνα με την οποία θα έπρεπε να προσφέρει προστασία στο θύμα, να εκπαιδεύσει την αστυνομία και τον κρατικό μηχανισμό για το πώς να χειριστούν υποθέσεις βίας ενάντια στις γυναίκες, να προσφέρει ψυχολογική και νομική υποστήριξη, μεταφραστές, και τελικά μια δίκαιη δίκη, η υπόθεση της 19χρονης αναδεικνύει πως τέτοιες συμφωνίες είναι αναποτελεσματικές όταν υπογράφονται από καπιταλιστικές κυβερνήσεις.
Η CWI στέκεται αλληλέγγυα με το θύμα στην Κύπρο, στη Βρετανία, στο Ισραήλ και σε όλο τον κόσμο – ενάντια στο βάρβαρο σύστημα που ενοχοποιεί το θύμα, την εκμετάλλευση και την διαδικασία αποσιώπησης των επιθέσεων.
Διεθνής Αλληλεγγύη
Από το «me too» ως το «καμία λιγότερη», το γυναικείο κίνημα έχει δείξει ότι η διεθνιστική αλληλεγγύη είναι ένα σημαντικό εργαλείο που έχουμε για να παλέψουμε ενάντια στην αδικία. Αυτό φάνηκε και σε αυτή την περίπτωση. Από την αρχή της δίκης, στο Ισραήλ έγιναν διαδηλώσεις αλληλεγγύης με το θύμα και πάνω από 265 Ισραηλινοί προσέφεραν χρήματα για τη νομική εκπροσώπηση της 19χρονης γυναίκας. Η διαμαρτυρία που οργανώθηκε στις 30 του Δεκέμβρη και η μαζική στήριξη που δόθηκε στο θύμα από το ντόπιο γυναικείο κίνημα – και το γεγονός ότι 52 γυναίκες και άντρες ακτιβιστές από το Ισραήλ ήρθαν στην Κύπρο στις 7 Ιανουαρίου, για να είναι στο πλευρό της γυναίκας κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης της ποινής – έχει αναμφισβήτητα ως αποτέλεσμα το θύμα να καταδικαστεί με μικρότερη ποινή.
