Αγγελική Ανδρεάδη, μαθήτρια Γ’ λυκείου στο 2ο ΓΕΛ Συκεών Θεσσαλονίκης «Φίλιππος»
Αυτές τις μέρες ήρθε στη δημοσιότητα η επιστολή μεταναστριών και προσφύγων κρατουμένων στη Διεύθυνση Αλλοδαπών της ΕΛΑΣ στην Πέτρου Ράλλη. Πιο συγκεκριμένα, οι κρατούμενες καταγγέλλουν σεξουαλικές παρενοχλήσεις κατά τη διανομή τροφίμων, ξυλοδαρμούς και σεξιστικές προσβολές. Μάλιστα, η πρωτοβουλία «Το Σπίτι των Γυναικών, για την Ενδυνάμωση και τη Χειραφέτηση» αναφέρει μεταξύ άλλων ότι στην προσπάθεια τους να έρθουν σε επικοινωνία με τις κρατούμενες γυναίκες -οι οποίες προέρχονται από 15 διαφορετικές χώρες- οι αστυνομικοί στέκονται πολύ κοντά στις κρατούμενες για να μην μπορούν να μιλήσουν ελεύθερα.
Πλήρης καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας
Οι μαρτυρίες των γυναικών που έρχονται στο φως σοκάρουν κάθε άνθρωπο, αφού περιγράφουν την πλήρη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την απόλυτη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Στις Μουσουλμάνες απαγορεύουν να φοράνε μαντίλα γιατί μέσα στη φυλακή «πρέπει να είναι Χριστιανές», υπάρχουν περιστατικά ηδονοβλεψίας κατά τη διάρκεια που οι γυναίκες κάνουν ντουζ, ενώ μία γυναίκα αναφέρει πως ένας αστυνομικός της ζήτησε να κατεβάσει την πετσέτα της γιατί θέλει να τη δει! Και φυσικά, οι αστυνομικοί έχουν φροντίσει να τους αφαιρέσουν τα κινητά τους τηλέφωνα από την πρώτη μέρα, ώστε να μην μπορούν να τραβήξουν φωτογραφίες ή βίντεο και να αποδείξουν πόσο άθλιες είναι οι συνθήκες κράτησης. Όσο για τα κελιά και τις τουαλέτες… δεν καθαρίζονται ποτέ και πολλές γυναίκες κάνουν εμετό μόλις μπαίνουν μέσα! Τα φαγητά που τους δίνουν μυρίζουν, τα φρούτα είναι σάπια, το νερό είναι βρώμικο και μυρίζει άσχημα!
Και φυσικά κάτω από τέτοιες συνθήκες, η υγεία των κρατούμενων αφήνει αδιάφορους τους αστυνομικούς. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Aisha από τη Σομαλία, που ενώ το σώμα της είχε γεμίσει αποστήματα που τη δυσκόλευαν σε κάθε κίνηση, ενώ μεταφέρθηκε -με μεγάλη καθυστέρηση- στο νοσοκομείο, μόλις υποχώρησε λίγο η φλεγμονή της, την ανάγκασαν να επιστρέψει στη φυλακή. Είναι ξεκάθαρο πως μία γυναίκα μετανάστρια στη φυλακή δεν έχει καμία ελπίδα για ανθρώπινη αντιμετώπιση…
Μια διαχρονική ιστορία κακοποιήσεων
Όμως οι ρατσιστικές επιθέσεις δε γίνονται μόνο σε βάρος γυναικών κρατούμενων. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την περίπτωση των οκτώ μεταναστών τον Μάιο του 2017, οι οποίοι δέχτηκαν επίθεση από τους φύλακες, μέσα στα κελιά τους, και πάλι στην Πέτρου Ράλλη. ()
Όταν οι μετανάστες ζήτησαν να επικοινωνήσουν με τον διευθυντή για να ενημερωθούν σχετικά με την κράτησή τους, αφού είχαν φτάσει ήδη στους οκτώ με δέκα μήνες κράτησης, η απάντηση των κατασταλτικών δυνάμεων του κράτους ήταν ο βάναυσος ξυλοδαρμός τους, με αποτέλεσμα την άμεση μεταφορά τους στο νοσοκομείο με ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένα χέρια. Φυσικά, στη συνέχεια στήθηκε δικογραφία εναντίον τους ώστε να συγκαλυφθεί ο ξυλοδαρμός τους!
Στην πραγματικότητα, οι μετανάστες ξυλοκοπήθηκαν από τους αστυνομικούς επειδή «τόλμησαν» να διαμαρτυρηθούν και να ζητήσουν να ξεκαθαριστεί το πλαίσιο της κράτησής τους.
ΕΛΑΣ εναντίον κάθε διαφορετικότητας
Πέρα από τα δύο παραδείγματα της Πέτρου Ράλλη, η κακοποίηση και ο ξυλοδαρμός μεταναστών κρατούμενων είναι γνωστές μέθοδοι της ΕΛΑΣ. Έτσι εκπαιδεύεται όμως η αστυνομία: να είναι ρατσιστική, σεξιστική και βάρβαρη απέναντι σε ό,τι ξεφεύγει από τις νόρμες του «κανονικού» και του «φυσιολογικού». Και δε διστάζει να πάρει το νόμο στα χέρια της και να ασκήσει άγρια καταστολή σε γυναίκες, νέους, μετανάστες, παιδιά, καταπατώντας κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Πρέπει να στεκόμαστε ενάντια σε τακτικές μίσους και στο πλευρό των μεταναστών και των προσφύγων, αντρών και γυναικών. Ο μόνος τρόπος για να ασκηθούν πιέσεις για να αλλάξουν οι συνθήκες, είναι η δημοσιοποίηση και η καταγγελία τέτοιων περιστατικών.
Όμως για να πάψουν τέτοια περιστατικά μία και καλή, πρέπει να φτιάξουμε έναν κόσμο χωρίς ρατσισμό, σεξισμό και διακρίσεις, που να μην αναγκάζει τους ανθρώπους να μεταναστεύουν. Είναι καθήκον της Αριστεράς να δώσει μάχη ενάντια στην κρατική αυθαιρεσία και στους κατασταλτικούς μηχανισμούς και να αγωνιστεί για μία σοσιαλιστική κοινωνία όπου ο άνθρωπος θα σέβεται τον άνθρωπο, που θα καλλιεργηθούν μεταξύ άλλων οι έννοιες της ανεκτικότητας, της αποδοχή και της αλληλεγγύης.
