Πολλά έχουν γραφτεί για την εργοδοτική ασυδοσία, την απληστία τους και όσα είναι ικανοί να κάνουν για να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν υψηλότερα κέρδη. Δεν είναι λίγα τα περιστατικά με πωλητές/τριες που έχουν «οδηγίες» από τους εργοδότες να μην κάθονται στιγμή να ξεκουραστούν, τηλεφωνητές/τριες να παλεύουν να «πιάσουν» τους στόχους και να μην καθυστερούν σε κάποια κλήση, εργάτες/τριες σε εργοστάσιο που βγάζουν -το λιγότερο- το 8ωρο χωρίς να πάρουν ανάσα.
Όσα όμως και αν προσάψουμε στο καπιταλιστικό σύστημα, όπως ότι εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους, αναπαράγει ανισότητες, καταστρέφει το περιβάλλον κοκ, την ίδια ώρα οφείλουμε να παραδεχτούμε πως έχει και ένα μοναδικό ταλέντο: την αστείρευτη φαντασία του όσον αφορά την υπεράσπιση και αύξηση του πλούτου της αστικής τάξης! Έτσι, σχεδόν δε μας προκάλεσε έκπληξη η είδηση πως στη Βρετανία, σύντομα θα κυκλοφορήσει μία «πρωτοποριακή» λεκάνη τουαλέτας, με κλίση 13 μοιρών, έτσι ώστε οι εργαζόμενοι/ες να μη «σπαταλάνε» πολύ χρόνο στη τουαλέτα εν ώρα εργασίας!
Εσύ θα πονάς, οι εργοδότες θα πλουτίζουν
Πιο συγκεκριμένα, η κλίση της λεκάνης είναι τέτοια ώστε να προκαλούνται πόνοι στα πόδια σε όποιον κάθεται περισσότερο από 5 λεπτά! Έτσι, ο υπάλληλος που θα κάνει διάλειμμα για να πάει στην τουαλέτα, δε θα μπορεί να κάτσει για πάνω από 5 λεπτά και άρα, ο εργοδότης δε θα πληρώνει «χαμένες» εργατοώρες!
Ο MahabirGill, ο εμπνευστής της «πρωτοποριακής» λεκάνης μάλιστα, δε μασάει τα λόγια του και δηλώνει πως το δημιούργημά του
«Θα ωφελήσει κυρίως τους εργοδότες, όχι τους εργαζόμενους. Εξασφαλίζει λεφτά για τους εργοδότες».
Και ναι, ο Gill δε μιλάει τυχαία, αφού έχει υπάρξει έρευνα που μελέτησε και το πόσο χρόνο περνούν οι Άγγλοι εργαζόμενοι στην τουαλέτα κατά τη βάρδια τους και πόσο αυτό κοστίζει στους εργοδότες! Βάσει της έρευνας και του βασικού μισθού της Αγγλίας, ο χρόνος που περνάει στην τουαλέτα ένας εργαζόμενος μπορεί να κοστίσει στον εργοδότη έως και 1533,60 λίρες τον χρόνο. Και φυσικά, αυτό είναι ένα ποσό που κανένα αφεντικό δε θέλει να χαρίσει στους εργαζόμενούς του…
Εμπρός στον δρόμο που χάραξαν οι μεγάλες επιχειρήσεις…
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που εργοδότες προσπαθούν να επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες ακόμα και στο θέμα του διαλείμματος και της τουαλέτας. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που έγινε γνωστό πως οι εργάτες της Amazon στη Βρετανία κατουράνε σε μπουκάλια για να μη χάσουν χρόνο με το διάλειμμα. Πριν τρία χρόνια μία έρευνα της Oxfam ανέφερε πως εργαζόμενοι σε φάρμες πουλερικών στις ΗΠΑ δεν είχαν χρόνο για διάλειμμα για τουαλέτα και φορούσαν πάνες ακράτειας κατά τη βάρδια τους!
Μάλλον αυτά είδε ο Gill και σκέφτηκε πως μία λεκάνη-βασανιστήριο θα έχει να επιφέρει και στον ίδιο και στους φίλους του, τα υπόλοιπα αφεντικά, πολλά ζεστά λεφτάκια…
Είναι θέμα αξιοπρέπειας!
Πέρα από την πρώτη αίσθηση γελοιότητας που μπορεί να γεννούν οι παραπάνω ειδήσεις, αν τις σκεφτούμε λίγο περισσότερο, ανακαλύπτουμε τον κυνισμό και την απληστία που κρύβεται πίσω από τα «κουτσουρεμένα» ή ανύπαρκτα διαλείμματα για τουαλέτα. Δεν έχει να κάνει μόνο με το αν μία λεκάνη τουαλέτας προκαλεί πόνο μετά το πρώτο 5λεπτο, αν και αυτό από μόνο του είναι αρκετά εξοργιστικό. Για παράδειγμα μία τέτοια λεκάνη μπορεί να κάνει τη ζωή δύσκολη σε μία έγκυο, σε κάποιον με κινητικά προβλήματα, σε κάποιον που χρειάζεται παραπάνω χρόνο στην τουαλέτα.
Τελικά όμως έχει να κάνει με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Με την αίσθηση πως οι εργοδότες μας έχουν λόγο και έλεγχο στις φυσικές ανθρώπινες λειτουργίες, στον ελάχιστο ιδιωτικό χρόνο που έχουμε στην εργασία μας. Το να καταφέρουν οι εργοδότες να δημιουργήσουν την αίσθηση πως στον χώρο εργασίας τους οι εργαζόμενοι δεν είναι ακριβώς αυτοτελείς προσωπικότητες, ότι κάποιος άλλος έχει τον έλεγχο του χρόνου και των αναγκών τους, αξίζει τελικά για αυτούς πολύ περισσότερα από 1.500 λίρες τον χρόνο…
Γιατί, μπορεί τα μικρότερα διαλείμματα να εξασφαλίζουν επιπλέον κέρδη για αυτούς, αυτό όμως που διαφυλάσσει τη διατήρηση των κερδών τους είναι εργαζόμενοι με τσακισμένο ηθικό, με την αίσθηση της ανημποριάς, με την έλλειψη ελπίδας πως αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει. Γιατί οι καπιταλιστές κατά βάθος ξέρουν πως απέναντι σε μία ενωμένη εργατική τάξη, εφοδιασμένη με αυτοπεποίθηση και γεμάτη με οργή απέναντι στους εργοδότες που την εκμεταλλεύονται, είναι εντελώς αδύναμοι! Στο χέρι μας είναι να τους επαληθεύσουμε!
