Του Θανάση Μαρίνη, εργαζόμενου στην Εθνική Τράπεζα
Είναι, πλέον, γεγονός. Η κυβέρνηση και οι τραπεζίτες με τις ευλογίες της τρόικας ετοιμάζονται να εξαπολύσουν επίθεση και στους τραπεζοϋπαλλήλους. Στο 4ο επικαιροποιημένο μνημόνιο αναφέρεται ότι η κυβέρνηση «θα υποστηρίξει τις προσπάθειες των τραπεζών για μείωση του λειτουργικού κόστους». Με άλλα λόγια, περικοπή μισθών, συγχωνεύσεις τραπεζών, ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωση των απολύσεων, αύξηση ωραρίου και φυσικά ο διακαής πόθος των εργοδοτών: κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τη δραματική μείωση του προσωπικού, τις απλήρωτες υπερωρίες, την εντατικοποίηση της εργασίας και τη σταδιακή αντικατάσταση της σταθερής εργασίας από μορφές ελαστικής απασχόλησης (ενοικιαζόμενοι, εποχιακοί, πρακτική άσκηση) διαμορφώνουν ένα σκηνικό όπου ο αγώνας γίνεται μονόδρομος.
Η ηγεσία των σωματείων πίσω από τις ανάγκες των εργαζομένων
Μέσα σε αυτή τη συγκυρία όπου κάθε εργατικό δικαίωμα χτυπιέται βάναυσα, τόσο η ηγεσία της ομοσπονδίας των τραπεζοϋπαλλήλων (ΟΤΟΕ) όσο και οι ηγεσίες (κυριαρχία ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) των διαφόρων σωματείων (Εθνική, Αγροτική, κ.α.) είναι κατώτερες των περιστάσεων. Αποσπασματικές απεργίες αντί για μαχητικό σχέδιο οργάνωσης και συντονισμού του αγώνα, γενικόλογες διαπιστώσεις και όχι συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς θα απαντήσουμε στην επίθεση ήταν τα μονοπάτια στα οποία κινήθηκαν αυτές οι «ηγεσίες». Αυτή ακριβώς η πολιτική της συναίνεσης και όχι της διεκδίκησης έφερε ως αποτέλεσμα στην Εθνική τράπεζα όχι μόνο να μην έχει υπογραφεί ακόμα η επιχειρησιακή σύμβαση του 2010, αλλά να μην έχει τεθεί καν το διεκδικητικό πλαίσιο!
Ο αγώνας στα χέρια των εργαζομένων…
Η παρέμβαση των αριστερών δυνάμεων και των εργαζομένων που έχουν τη διάθεση να ορθώσουν τείχη αντίστασης στην εργοδοτική επίθεση πρέπει να κινηθεί στον αντίποδα αυτών των συμβιβαστικών λογικών εξηγώντας ότι η εργοδοσία δε θα σταματήσει στις επικείμενες καταργήσεις επιδομάτων αν δεν τους σταματήσουμε εμείς οργανώνοντας από τώρα συλλογικά τον αγώνα μας. Γι αυτό χρειάζεται ένα μακρόπνοο πλάνο δράσης που θα έχει τις εξής αιχμές:
• Σύνδεση και συντονισμός όλων των τραπεζοϋπαλλήλων για τη δημιουργία ενός ενιαίου μετώπου των εργαζομένων στις τράπεζες
• Στην προσπάθεια κατασυκοφάντησης που έχει αρχίσει να επιδίδεται η κυβέρνηση, μέσω των ΜΜΕ, ότι τάχα ζούμε μέσα στη χλιδή και στο βόλεμα (η γνωστή τακτική του «Διαίρει και Βασίλευε») πρέπει να απαντήσουμε με κάλεσμα προς τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας που βιώνει τη ληστρική- τοκογλυφική πολιτική των τραπεζιτών, για κοινούς αγώνες με τελικό στόχο την εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο ως πρώτο βήμα διεξόδου από την κρίση
• Απέναντι στην συντονισμένη επίθεση κυβέρνησης-ΕΕ-εργοδοτών πρέπει να αντιτάξουμε τον κοινό αγώνα όλων των εργαζομένων μέσα από τον συντονισμό μας με άλλους κλάδους που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις (πχ εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, στα νοσοκομεία, εκπαιδευτικοί, κτλ)
• Χτίσιμο επιτροπών αγώνα για να περάσουν οι κινητοποιήσεις στα χέρια των εργαζομένων.
