Ανακοίνωση του «Ξ»
Αυτό ήταν ένα από τα κεντρικά συνθήματα στην πορεία για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας το 2019, στην Τουρκία, ενάντια στη σεξιστική βία. Η πορεία πραγματοποιήθηκε παρά την απαγόρευση της Αστυνομίας, κάτι που αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αποφασιστικότητας και της δυναμικής του σημερινού γυναικείου κινήματος παγκόσμια.
Για εκατομμύρια γυναίκες -αλλά και άντρες- σε όλο τον πλανήτη, είναι πλέον ξεκάθαρο πως η σεξιστική βία και οι διακρίσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν από μόνες τους. Πως ήρθε η ώρα να κάνουν κάτι οι ίδιες οι γυναίκες για να αλλάξουν τη νοσηρή κατάσταση που βιώνουν καθημερινά! Και αυτή η συνειδητοποίηση έχει γεννήσει εντυπωσιακά κινήματα!
- Τον περασμένο Γενάρη στην Ινδία, χιλιάδες γυναίκες σχημάτισαν μία ανθρώπινη αλυσίδα 620 χιλιομέτρων ενάντια στις διακρίσεις βάσει φύλου.
- Τον Οκτώβρη του 2018 στη Νότια Κορέα 70.000 γυναίκες βγήκαν στους δρόμους ενάντια στις κρυφές κάμερες στις δημόσιες τουαλέτες.
- Τον Σεπτέμβρη του 2019, γυναίκες διαδήλωσαν στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής ενάντια στη ραγδαία αύξηση των δολοφονιών γυναικών.
- Στη Λατινική Αμερική τα τελευταία χρόνια ο αγώνας ενάντια στις δολοφονίες γυναικών, με κεντρικό σύνθημα το «Καμία Λιγότερη» έχει εμπνεύσει γυναίκες στην Αργεντινή, το Περού και δέκα ακόμα χώρες της ηπείρου, ενώ σε κάποιες χώρες οι πορείες εξελίχτηκαν και σε απεργίες.
- Στις ΗΠΑ η εκλογή του Τραμπ αποτέλεσε την αφορμή για τις μαζικότερες διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων ενάντια στον σεξιστή «Πλανητάρχη».
- Στο Μεξικό τον περασμένο Αύγουστο οι γυναίκες βγήκαν οργισμένες στους δρόμους μετά από δύο περιστατικά βιασμών έφηβων κοριτσιών από αστυνομικούς.
- Στην Ισπανία, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μάρτη μετατρέπεται τα τελευταία χρόνια σε ημέρα απεργίας, με περίπου 6 εκατομμύρια γυναίκες και άντρες να συμμετέχουν σε αυτήν το 2019!
Η αλήθεια είναι πως μία γρήγορη ματιά στη γυναικεία καθημερινότητα σε παγκόσμιο επίπεδο, μπορεί να πείσει και τους πιο δύσπιστους για την ανάγκη ανάπτυξης του γυναικείου κινήματος! Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας:
- 1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από το σύντροφό της.
- 1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού.
- 40% με 50% των γυναικών στην Ε.Ε. έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.
Και ενώ προς το παρόν στην Ελλάδα δεν έχουμε ένα γυναικείο κίνημα αντίστοιχης μαζικότητας με αυτά που αναπτύσσονται σε πολλές χώρες του κόσμου, όλα τα στοιχεία και η καθημερινότητα των γυναικών επιβεβαιώνει πως το χρειαζόμαστε:
- 1 στις 4 γυναίκες στην Ελλάδα έχουν κακοποιηθεί σωματικά ή/και σεξουαλικά
- 13 γυναίκες βιάζονται κάθε μέρα. Από τους 5000 βιασμούς κάθε χρόνο μόνο 150 ακολουθούν τη νομική οδό και ακόμα λιγότεροι δράστες τιμωρούνται.
- Το 80% των ανθρώπων που γνωρίζουν ότι μια γυναίκα κακοποιείται από τον σύντροφό της επιλέγει να μη μιλήσει επειδή θεωρεί ότι «είναι ιδιωτικό θέμα».
- Οι δολοφονίες γυναικών από τους συζύγους ή τους συντρόφους τους χαρακτηρίζονται από τα ΜΜΕ ως «έγκλημα πάθους» και οι δολοφόνοι δικαιολογούνται ως έναν βαθμό λόγω της ζήλιας κλπ που ένιωθαν.
- Για όλους αυτούς τους λόγους, χρειάζεται να μπούμε μπροστά και να οργανώσουμε εκστρατείες ενημέρωσης: στα σχολεία, στις σχολές, στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές όπου ζούμε.
Την ίδια στιγμή πρέπει να διεκδικήσουμε:
- το κράτος να διαθέσει τα κονδύλια και το επιστημονικό προσωπικό που απαιτείται για να ενσωματωθεί σε όλα τα σχολικά και πανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών το θέμα της βίας κατά των γυναικών (σωματικής, σεξουαλικής, ψυχολογικής) η μηδενική ανοχή που πρέπει να υπάρχει σε αυτήν και τι σημαίνει στην ουσία ισότητα αντρών και γυναικών.
- αύξηση της χρηματοδότησης που αφορά στις υποδομές για τις κακοποιημένες γυναίκες (γραμμές sos, κέντρα ενημέρωσης, ξενώνες κλπ) και άμεση προστασία κάθε γυναίκας που καταγγέλλει βία εναντίον της καθώς, σήμερα, η πλειοψηφία των γυναικών είναι εκτεθειμένες σε αντίποινα…
Το σύστημα που ζει και τρέφεται από τις διακρίσεις, γεννά την έμφυλη βία!
Ο σεξισμός, η γυναικεία καταπίεση και η βία κατά των γυναικών που είναι η «ακραία» έκφρασή της, αποτελούν θεμελιακά στοιχεία του καπιταλιστικού συστήματος. Ένα σύστημα βασισμένο στις ανισότητες, δε θα μπορούσε παρά να ενισχύει και να προωθεί την ανισότητα των φύλων και τη γυναικεία καταπίεση.
Σύμφωνα με μελέτη της Oxfam, η απλήρωτη εργασία των γυναικών σε ολόκληρο τον κόσμο (φροντίδα παιδιών, δουλειές στο σπίτι, φροντίδα άρρωστων μελών της οικογένειας κοκ) ανέρχεται σε 10 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως! Και αυτό ακριβώς το στοιχείο αποδεικνύει το πώς και γιατί το καπιταλιστικό σύστημα χρειάζεται τη γυναικεία καταπίεση: επειδή χρειάζεται την απλήρωτη εργασία των γυναικών που εξασφαλίζει κέρδη (συγκεκριμένα 10 τρις δολάρια τον χρόνο) για την αστική τάξη!
Έτσι, ο αγώνας ενάντια στη βία κατά των γυναικών, πρέπει να συνδέεται με τον αγώνα ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα και το χτίσιμο μίας άλλης κοινωνίας. Μίας κοινωνίας που δε θα λειτουργεί για να εξασφαλίσει τα κέρδη των λίγων αλλά τις ανάγκες των πολλών. Για το χτίσιμο μίας σοσιαλιστικής κοινωνίας που δε θα στηρίζεται στην εκμετάλλευση και τις διακρίσεις αλλά στην αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη και την πραγματική ισότητα, που δε θα καταστρέφει το περιβάλλον αλλά θα επενδύει στην προστασία και την αποκατάσταση της ζημιάς που έχει γίνει ήδη.
