Προκήρυξη του «Ξ»
Εντασσόμενη στη λογική της Νέας Δημοκρατίας για ιδιωτικοποίηση των πάντων η Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως στοχεύει στην προώθηση των ιδιωτικών συμφερόντων στην εκπαίδευση και στην υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας. Αυτό φαίνεται καθαρά τόσο από τα μέτρα που έχει ήδη περάσει (κατάργηση του ασύλου και εξίσωση των ιδιωτικών κολεγίων με τα ΑΕΙ), όσο και με τα υπόλοιπα μέτρα που σχεδιάζει και αναφέρονται στα «22 σημεία» της επιστολής της προς την Ακαδημαϊκή Κοινότητα (διαγραφές φοιτητών που ξεπερνούν κατά 2 έτη τα ελάχιστα έτη σπουδών κάθε σχολής, χρηματοδότηση των σχολών βάσει αξιολόγησης, περαιτέρω προώθηση των ιδιωτών μέσα στα Πανεπιστήμια κ.α.).
Τι αλλάζουν τα μέτρα αυτά στην παιδεία μας;
- Παρακάμπτουν το άρθρο 16 του Συντάγματος που απαγορεύει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και εξισώνουν τα ιδιωτικά κολλέγια με τα δημόσια πανεπιστήμια.
- Υποβαθμίζουν τα δημόσια ΑΕΙ
Τα δημόσια πανεπιστήμια τα οποία είναι 4ετή και 5ετή υποβαθμίζονται αφού εξισώνονται με ιδιωτικά κολέγια όπου οι σπουδές για το βασικό πτυχίο διαρκούν 3 χρόνια και συχνά έχουν πολύ μικρότερο αριθμό μαθημάτων, ενώ ο έλεγχος της ποιότητας των σπουδών από το Υπουργείο Παιδείας είναι στην πραγματικότητα ανύπαρκτος. Το δε γεγονός ότι κάποια από τα (πιο ακριβά) ιδιωτικά κολέγια έχουν αποχτήσει (δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα) καλή φήμη δεν δικαιολογεί την εξίσωσή τους με τα δημόσια ΑΕΙ.
Επιπλέον συνδέεται η χρηματοδότηση των δημόσιων ΑΕΙ με την αξιολόγησή τους. Οι σχολές με χαμηλή αξιολόγηση αντί να βοηθηθούν και να ενισχυθούν, θα λαμβάνουν μειωμένη χρηματοδότηση πράγμα που θα οδηγεί στην περαιτέρω υποβάθμισή τους.
- Υπονομεύουν τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
Ενισχύουν τις Συμβάσεις Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) ενώ υποχρεώνουν τα ΑΕΙ να ιδρύουν Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) για να πατεντάρουν και να πουλάνε τις έρευνες και την γνώση, αντί να τα διαθέτουν δωρεάν στην κοινωνία. Όσο για την «απελευθέρωση των μεταπτυχιακών», δεν είναι τίποτα άλλο από την απελευθέρωση των διδάκτρων.
- Ενισχύουν τον ταξικό χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Η διαγραφή φοιτητών που ξεπερνούν τα ν+2 έτη (2 έτη περισσότερα από τον ελάχιστο χρόνο σπουδών), χτυπά τους φοιτητές που αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές τους, με το μεγαλύτερο πρόβλημα να το έχουν αυτοί που έχουν περάσει σε άλλη πόλη από αυτή που κατάγονται. Σε μια σειρά χώρες της Ευρώπης το συγκεκριμένο μέτρο οδήγησε σε μείωση των φοιτητών στα ΑΕΙ, αφού πολλά παιδιά που είναι αναγκασμένα να δουλεύουν δεν μπορούν να τελειώσουν το πανεπιστήμιο στα στενά χρονικά όρια που θέτουν τα Υπ. Παιδείας.
- Ενισχύουν τον αυταρχισμό και την αποπολιτικοποίηση.
Η κυβέρνηση καταργεί το άσυλο στα Πανεπιστήμια με σκοπό να καταστείλει την δράση του φοιτητικού κινήματος και να μας αποτρέψει από το να αγωνιστούμε για την παιδεία που έχουμε ανάγκη. Τον ίδιο στόχο έχουν και οι αλλαγές στα όργανα διοίκησης και στις φοιτητικές εκλογές: Ένα πανεπιστήμιο που δεν θα γίνεται ζύμωση ιδεών, όπου οι φοιτητές δεν θα έχουμε λόγο στο πώς πρέπει να είναι η εκπαίδευση και όπου δεν θα οργανώνουμε αγωνιστικές δράσεις για όποια ζητήματα νιώθουμε ότι μας αφορούν.
Πρόκειται για αυταρχικά μέτρα τα οποία αποσκοπούν μόνο στο να τρομοκρατήσουν τους φοιτητές/μαθητές και δεν έχουν καμία επίδραση πάνω στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Αντιθέτως προωθούν ακόμη περισσότερο την ιδιωτική εκπαίδευση και στέλνουν περισσότερους πελάτες στα (ισότιμα πλέον) ιδιωτικά κολέγια. Για τα λαϊκά στρώματα κολέγια β’ κατηγορίας όπου η ισοτιμία είναι μόνο ονομαστική, ενώ για τα δικά τους παιδιά κολέγια ά κατηγορίας με απλησίαστα δίδακτρα. Αξίζει να σημειώσουμε ότι όσον αφορά τα ιδιωτικά κολέγια δεν ισχύει η βάση του 10 ούτε το ν+2. Εδώ οι θεωρίες περί «αριστείας» πάνε περίπατο μπροστά στη φουσκωμένη τσέπη.
Ποια πρέπει να είναι η απάντηση
Οι φοιτητικοί σύλλογοι πήραν αποφάσεις για καταλήψεις. Πρέπει τώρα να προχωρήσουμε σε κλιμάκωση αυτού του αγώνα. Μέσα από γενικές συνελεύσεις και εκδηλώσεις να γίνει μια μαζική και συστηματική ενημέρωση σε περισσότερους φοιτητές καθώς και στην κοινωνία ευρύτερα για το τι σημαίνουν αυτά τα μέτρα. Ταυτόχρονα πρέπει να καλέσουμε για συμμετοχή στον αγώνα μαθητές και εκπαιδευτικούς και να προσπαθήσουμε να συγκροτήσουμε ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο για να αποκρούσουμε την επίθεση της κυβέρνησης.
Δεν είναι ένα εύκολο εγχείρημα. Ωστόσο δεν είναι και ακατόρθωτο. H νεολαία στη Χιλή ενέπνευσε ένα κίνημα που κατέβασε περισσότερο από 1 εκατομμύριο κόσμο στους δρόμους του Σαντιάγο. Το ίδιο έχουν κάνει οι μαθητές, οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι νέοι πολλές φορές στην ιστορία. Εμπνεόμαστε από αυτά τα παραδείγματα και μπαίνουμε μπροστά στον αγώνα για να μην περάσει κανένα άλλο αντιδραστικό μέτρο και να ανακληθούν όσα έχουν ήδη περάσει! Να αγωνιστούμε για μια δημόσια παιδεία στο ύψος των αναγκών μας!
