Τις πρωινές ώρες της 16ης προς 17η Φλεβάρη «άγνωστοι» επιχείρησαν να βάλουν φωτιά (με μπιτόνι βενζίνης και στουπιά) στο κτίριο στο οποίο στεγάζονται τα γραφεία της Νεολαίας Ενάντια στο Ρατσισμό – YRE (στο ισόγειο) και του Ξ (στον πρώτο όροφο) στα Κάτω Πατήσια στην Αθήνα. Ο μόνος λόγος που δεν επεκτάθηκε η φωτιά είναι γιατί η πόρτα είναι μεταλλική και πίσω απ’ αυτήν δεν αφήνουμε εύφλεκτα υλικά.
Είναι η δεύτερη απόπειρα εμπρησμού των γραφείων του «Ξ». Σε μια άλλη, τρίτη, περίπτωση γέμισαν τους εξωτερικούς τοίχους του κτιρίου με απειλητικά συνθήματα του είδους «προδότες», «έρχονται κρεμάλες», κλπ. Στην περίπτωση αυτή δεν είχαν και κανένα πρόβλημα να βάλουν, φαρδιά πλατιά, την υπογραφή τους κάτω από τα συνθήματα: «Ανένταχτοι Πατριώτες» – μια από τις νεοφασιστικές οργανώσεις που δρουν στην Αθήνα.
Δεν χρειαζόταν βέβαια να υπογράψουν για να ξέρουμε πώς πίσω από αυτές τις επιθέσεις βρίσκονται φασίστες. Εξάλλου τα γραφεία μας βρίσκονται πολύ κοντά στον Αγ. Παντελεήμονα, στον οποίο η Χ. Αυγή αναπτύσσει έντονη δραστηριότητα.
Κάποια στιγμή τα μαζικά κόμματα της αριστεράς, ΚΚΕ και ΣΥΝ, χρειάζεται να βγάλουν σε βάθος συμπεράσματα από τη δράση των φασιστικών οργανώσεων. Γιατί θεωρούν (κι ιδιαίτερα το ΚΚΕ) πως αυτός ο κίνδυνος δεν τα αφορά, επειδή άμεσα δεν τα επηρεάζει. Το «Ξ» όμως εξηγεί, εδώ και πολύ καιρό ότι στο βαθμό που οι φασίστες δυναμώσουν, τότε η αριστερά, είτε «μικρή» είτε «μαζική», δεν θα μπορεί να σηκώσει κεφάλι.
Για του λόγου το αληθές ας σημειώσουμε ότι στις περιοχές του Αγ. Παντελεήμονα και της Πλατείας Αττικής ούτε στελέχη των μαζικών κομμάτων της αριστεράς δεν μπορούν πια να περπατήσουν ή να κάνουν προεκλογικές συγκεντρώσεις χωρίς να δέχονται τις επιθέσεις των φασιστών. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα των επιθέσεων που δέχτηκαν ο Αλέκος Αλαβάνος και η Ελένη Πορτάλιου στη διάρκεια των τελευταίων τοπικών εκλογών.
Όσοι υποστηρίζουν ότι οι φασίστες πρέπει να αλωνίζουν ελεύθερα στο όνομα της «ελευθερίας της έκφρασης» ας αναλογιστούν που οδηγεί αυτή η στάση τους, αν έχει στο ελάχιστο μειώσει την απήχηση των νεοναζιστών ή αν την έχει ενισχύσει.
Συμπεράσματα χρειάζεται να βγάλουν και οι διάφοροι «δημοκράτες» που επιμένουν να υπερασπίζονται τα δικαιώματα των φασιστών – ότι κι αν κάνουν οι τελευταίοι – στο όνομα, πάλι, της «ελευθερίας έκφρασης» και της «δημοκρατίας». Στις συμμορίες δολοφόνων, «ελευθερία έκφρασης» σημαίνει ελευθερία να σκοτώνουν.
Το «Ξ» επιμένει ότι οι νεοφασιστικές οργανώσεις πρέπει να κλείσουν. Κι αυτό βέβαια είναι έργο του μαζικού εργατικού κινήματος και της αριστεράς. Γιατί αποτελεί αφέλεια να περιμένει κανείς ότι το αστικό κράτος και το «υπουργείο προστασίας του πολίτη» (πόση ειρωνεία και πόσο προκλητικοί!) θα κλείσει τις νεοφασιστικές οργανώσεις.
Η απόπειρα εμπρησμού των γραφείων μας δεν είναι ασφαλώς άσχετη με την έξαρση του ρατσισμού, τον οποίο όχι μόνο τα ΜΜΕ αλλά και οι ίδιοι οι υπουργοί της κυβέρνησης καλλιεργούν, με αφορμή την απεργία πείνας των 300 μεταναστών. Είναι φανερό όμως πως η κυβέρνηση έχει άλλα πολύ πιο «σοβαρά» καθήκοντα, από το να ασχολείται με τις επιθέσεις των φασιστών ενάντια σε πολιτικές ή κοινωνικές οργανώσεις. Έχει να αντιμετωπίσει τη βόμβα που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, τη «βόμβα λοιμώξεων» κατά τον γελοίο υπουργό Υγείας, Λοβέρδο, που αποτελούν οι «άθλιοι» μετανάστες που κάνουν απεργία πείνας στην Πατησίων και Ηπείρου και μ’ αυτό τον τρόπο απειλούν την Υγεία όλων των κατοίκων της πρωτεύουσας! Που να βρουν χρόνο (οι κυβερνώντες) να ασχοληθούν με οτιδήποτε άλλο!
Όταν ο ρατσισμός βγαίνει τόσο εύκολα και αβίαστα από τα χείλη υπουργών που παριστάνουν και τους «προοδευτικούς» τότε έχουν στρώσει το χαλί στους φασίστες. Και τότε η Αριστερά και οι μαζικές οργανώσεις του κινήματος έχουν υποχρέωση να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
