Άρθρο της Σύνταξης από το νέο τεύχος του «Ξ», 490, 28 Μάρτη -11 Απρίλη
Το Σάββατο 23 Μαρτίου οργανώθηκε η 19η κινητοποίηση των «Κίτρινων Γιλέκων» στη Γαλλία, κάτω από την ασφυκτική παρουσία της αστυνομίας αλλά και του στρατού. Η αστυνόμευση και η καταστολή κορυφώθηκαν, αφού ο Μακρόν, που προσπαθεί να διαλύσει το κίνημα πάση θυσία, χρησιμοποίησε σαν δικαιολογία την επίσκεψη του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ για να πάρει αυξημένα «μέτρα ασφαλείας».
Έτσι, ο Γάλλος πρόεδρος απαγόρευσε τις συγκεντρώσεις στη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων στο Παρίσι και σε άλλες περιοχές, ενώ επιστράτευσε και την ειδική μονάδα στρατού Σεντινέλ, που δημιουργήθηκε για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Ο στρατός δεν είχε εμφανιστεί σε διαδηλώσεις από το μακρινό 1962, όταν και έληξε ο πόλεμος ανάμεσα σε Γαλλία και Αλγερία! Ο Γάλλος στρατηγός Μπρούνο Λερέ μάλιστα, έκανε δηλώσεις στο Franceinfo, λέγοντας πως «οι στρατιώτες μπορεί να φτάσουν μέχρι και στο να ανοίξουν πυρ αν νιώσουν πως η ζωή τους, ή η ζωή αυτών που προστατεύουν, απειλείται».
Μέσα σε αυτό το σκηνικό τρομοκράτησης, τα «Κίτρινα Γιλέκα» δεν πτοήθηκαν! Αντιθέτως, ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν αυξημένος σε σχέση με τις συγκεντρώσεις της προηγούμενης! Αυτό που συνέβη στις 23 Μαρτίου ήταν πως άλλαξε το «κέντρο βάρους» των συγκεντρώσεων, με τον αριθμό να είναι μειωμένος στο Παρίσι, αλλά αυξημένος σε άλλες πόλεις και περιοχές! Έτσι, περίπου 40.000 διαδηλωτές συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις (σύμφωνα με το υπουργείο εσωτερικών), αποδεικνύοντας πως οι προσπάθειες εκφοβισμού συχνά γυρίζουν μπούμερανγκ στους ισχυρούς.
Η γαλλική κυβέρνηση όμως δεν έμεινε μόνο στα λόγια. Ο απολογισμός της 25ης Μάρτη περιλαμβάνει 8.500 προληπτικούς ελέγχους στο Παρίσι, περισσότερες από 200 συλλήψεις και τον τραυματισμό της 73χρονης διαδηλώτριας Ζενεβιέβ Λεγκέι από δυνάμεις της αστυνομίας. Η Ζενεβιέβ υπέστη κρανιοεγκεφαλική κάκωση και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση, ενώ το βίντεο και οι φωτογραφίες από τον τραυματισμό της κυκλοφόρησαν στα ΜΜΕ και το διαδίκτυο, προκαλώντας έντονη οργή.
Ακόμα εντονότερη οργή όμως προκάλεσε η δήλωση του Μακρόν για τη Ζενεβιέβ: «Αυτή η κυρία δεν ήρθε σε επαφή με τα όργανα της τάξης. Έβαλε τον εαυτό της σε μια κατάσταση, ηθελημένα, καθώς πήγε σε μία περιοχή όπου είχε απαγορευτεί η πρόσβαση και βρέθηκε σε μία στιγμή ομαδικού πανικού. Λυπάμαι πραγματικά για ό,τι έγινε, όμως πρέπει να σεβόμαστε τη δημόσια τάξη παντού» είπε, ενώ της ευχήθηκε «γρήγορη ανάρρωση και ίσως λίγη σοφία» ώστε να μην θέσει ξανά τον εαυτό της «σε τέτοιο κίνδυνο»!
Τα παραπάνω λόγια του Μακρόν αποκαλύπτουν πλήρως τον κυνισμό του αλλά και τον πανικό του να καταφέρει να διαλύσει το κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων» που τους τελευταίους 4 μήνες τον έχει εκθέσει ανεπανόρθωτα, έχει συμβάλλει στην κατακόρυφη πτώση της δημοφιλίας του και τον έχει κολλήσει με την πλάτη στον τοίχο. Το κίνημα έχει καταφέρει να κατεβάσει εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους, έχει καταγράψει νίκες όπως το πάγωμα του φόρου στα καύσιμα και η αύξηση του βασικού μισθού, ενώ έχει συμβάλει στη ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας.
Την ίδια ώρα, αν και το κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων» εξακολουθεί να είναι δημοφιλές και να έχει μαζική υποστήριξη, οι δυνάμεις του είναι σαφώς μειωμένες σε σχέση με την πρώτη περίοδο εμφάνισής του και έχει μετατραπεί περισσότερο σε κίνημα διαμαρτυρίας, παρά διεκδίκησης. Έτσι, για να προχωρήσει θα πρέπει να κάνει τα επόμενα βήματα, προκειμένου να αναπτύξει ξανά τις δυνάμεις του και να είναι νικηφόρο. Να οργανώσει δημοκρατικές δομές στο εσωτερικό του, να συνδεθεί με τα συνδικάτα ώστε να εμπλέξει ενεργά τον κόσμο που το υποστηρίζει, να φτιάξει ένα οργανωμένο σχέδιο για τα αιτήματα και τους τρόπους που μπορεί να τα κερδίσει.
Μια νίκη των «Κίτρινων Γιλέκων» θα αποτελέσει εξαιρετικής σημασίας εξέλιξη, όχι μόνο για την εργατική τάξη της Γαλλίας, αλλά και για τους/τις εργαζόμενους/ες όλης της Ευρώπης και του κόσμου που παρακολουθούν τους τελευταίους μήνες με ελπίδα και αισιοδοξία το κίνημα στην Γαλλία.
