Ρεπορτάζ από το «Ξ»
Μετά από μήνες κινητοποιήσεων ενάντια στις εκδικητικές απολύσεις των δύο εργαζομένων στη ΜΚΟ Άρσις, τη Δευτέρα 8 Οκτώβρη ο ένας από τους δύο επέστρεψε στη δουλειά και έλαβε μισθούς υπερημερίας από τη μέρα της απόλυσής του, ενώ στον δεύτερο καταβλήθηκαν αποζημίωση απόλυσης και μισθοί υπερημερίας για το ίδιο χρονικό διάστημα. Πρόκειται για μία σημαντική εργατική νίκη, σε έναν χώρο εργασίας που είναι γνωστός για τις κακές εργασιακές συνθήκες.
Το ιστορικό
Τους προηγούμενους μήνες, οι δύο εργαζόμενοι ήταν ανάμεσα στους βασικούς πρωτοστάτες για τη σύσταση σωματείου στην Άρσις, που συμμετείχαν στις συνομιλίες με τη διοίκηση για την ανανέωση των συμβάσεων των εργαζομένων και για την ανάγκη να γίνουν συμβάσεις αορίστου χρόνου. Την Παρασκευή 7 Ιουλίου, οι δύο εργαζόμενοι ενημερώθηκαν από την διοίκηση της ΜΚΟ ότι έπρεπε να επιλέξουν μία από τις παρακάτω κινήσεις: είτε θα υπέγραφαν την δίμηνη σύμβαση εργασίας με ημερομηνία λήξης την 31.7.2018 και λήξη της συνεργασίας είτε σε περίπτωση άρνησης υπογραφής, δεν θα επέστρεφαν στην εργασία τους.
Όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, η Διοίκηση της ΜΚΟ προφασίστηκε ότι οι δύο εργαζόμενοι δεν ήταν αρκετά καλοί στην δουλειά τους και φυσικά ότι η έμμεση απόλυσή τους δεν είχε καμία σχέση με τον ρόλο που παίζανε στη σύσταση σωματείου και στις διεκδικήσεις για καλύτερες συμβάσεις εργασίας.
Εργαζόμενοι σε ΜΚΟ: «εθελοντική εργασία» και απλήρωτοι μισθοί
Είναι συνηθισμένο οι εργαζόμενοι σε ΜΚΟ να εργάζονται σε πολύ κακές εργασιακές συνθήκες. Οι συμβάσεις εργασίας που υπογράφουν είναι συνήθως μικρής διάρκειας, μέχρι και δίμηνες, κάτι που σημαίνει πως αφενός ζουν με το μόνιμο άγχος της ανανέωσης της σύμβασής τους, αφετέρου η εκάστοτε ΜΚΟ μπορεί -όπως και στη παραπάνω περίπτωση- να επιλέξει να μην ανανεώσει μία σύμβαση και να κρύψει απολύσεις πίσω από πιο εύηχες λέξεις όπως «μη ανανέωση σύμβασης».
Πέρα όμως από τις συμβάσεις, οι εργαζόμενοι σε ΜΚΟ δουλεύουν συχνά απλήρωτες υπερωρίες (που βαφτίζονται «εθελοντική εργασία»), ενώ υπάρχουν περιπτώσεις που παραμένουν απλήρωτοι για μήνες. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των εργαζομένων στην Άρσις Θεσσαλονίκης, που στις αρχές της προηγούμενης χρονιάς προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας και στάσεις εργασίας διεκδικώντας να πληρωθούν τρεις και τέσσερις μισθούς που τους χρωστούσαν!
Δεν είναι όμως μόνο οι εργαζόμενοι της Άρσις που δουλεύουν σε αυτές τις συνθήκες. Την ίδια περίοδο εργαζόμενος στη ΜΚΟ Praxis απολύθηκε επειδή «τόλμησε» να διαμαρτυρηθεί για την εντατικοποίηση της εργασίας! Παράλληλα, στην ανακοίνωση τους εργαζόμενοι στην Praxis κατήγγειλαν συνολικά τις συνθήκες εργασίας αλλά και τη ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχει η ΜΚΟ στους πρόσφυγες.
Συσσωρευμένη οργή
Οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ είναι οργισμένοι αλλά την ίδια ώρα αποδεικνύουν πως είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Έτσι, όταν έγιναν γνωστές οι απολύσεις των εργαζόμενων στην Άρσις, οργανώθηκε άμεσα η απάντησή τους.
Το υπό σύσταση σωματείο εργαζομένων της ΜΚΟ Άρσις, δημοσιοποίησε το περιστατικό, ενώ το Σωματείο Βάσης εργαζομένων σε ΜΚΟ και το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στην Ψυχική Υγεία καλέσαν σε στάσεις εργασίας στην Άρσις, καλύπτοντας έτσι συνδικαλιστικά τους εργαζόμενους. Επίσης καλέστηκε πανελλαδική απεργία σε όλες τις ΜΚΟ.
Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων οδήγησαν στην δικαίωση των απολυμένων, κάτι που αποτελεί μία σημαντική νίκη! Την ίδια ώρα, τα αιτήματα των εργαζομένων δεν αφορούσαν μόνο τους δύο εργαζόμενους, αλλά προχώρησαν και σε συνολικότερες διεκδικήσεις, όπως οι συμβάσεις αορίστου χρόνου για όλους και όλες τους/ις εργαζόμενους/ες σε ΜΚΟ και σε ομαλοποίηση των πληρωμών τους.
Η πρώτη σημαντική νίκη στην Άρσις, μπορεί να αποτελέσει έμπνευση και ώθηση για όλους/ες τους/ις εργαζόμενους/ες στις ΜΚΟ να συνεχίσουν να αγωνίζονται για καλύτερες συνθήκες εργασίας! Ειδικά στην περίοδο που διανύουμε, όπου η χρηματοδότηση των ΜΚΟ τίθεται εν αμφιβόλω, και άρα οι χιλιάδες εργαζόμενοι σε αυτό τον τομέα βρίσκονται στον αέρα.
