Άρθρο της Σύνταξης από το νέο τεύχος του «Ξ», 473, 17 – 31 Μάη, που κυκλοφορεί
Στις 14 Μάη ο ισραηλινός στρατός για άλλη μια φορά σφάγιασε Παλαιστίνιους διαδηλωτές. Στις μαζικές κινητοποιήσεις που έγιναν με αφορμή τα εγκαίνια της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, στα οποία παραβρέθηκε η κόρη του Τραμπ, Ιβάνκα, διοργανώθηκε μαζική πορεία πάνω από 20.000 διαδηλωτών στη Γάζα.
Η πορεία χτυπήθηκε από τον ισραηλινό στρατό βίαια, με αποτέλεσμα 59 νεκρούς και 2.700 τραυματίες, ανάμεσα τους πολλά παιδιά (ΕΡΤ– 14.5.18) ακόμα και ένα βρέφος 8 μηνών.
Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε μερικούς μήνες που ο ισραηλινός στρατός σκοτώνει εν ψυχρώ διαδηλωτές. Στις 30 Μάρτη είχε χτυπήσει την πορεία «επιστροφής» των παλαιστινίων με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 16 διαδηλωτές και να τραυματιστούν 1.400.
Από τις 30 Μάρτη μέχρι σήμερα ο αριθμός των νεκρών έχει φτάσει τους 100!
Σε όλες τις περιπτώσεις το κράτος του Ισραήλ επέλεξε να μη χρησιμοποιήσει δακρυγόνα και ΜΑΤ για να σταματήσει τις πορείες των Παλαιστινίων αλλά το στρατό και πραγματικά πυρά! Πρόκειται για συνειδητή πολιτική επιλογή, εν ψυχρώ δολοφονία άοπλων διαδηλωτών!
Αυτή η κυβέρνηση, είναι ο νέος μεγάλος και στρατηγικός σύμμαχος για τον οποίο καμαρώνουν και υπερηφανεύονται η ελληνική και η κυπριακή κυβέρνηση!
Σε ότι αφορά την ΕΕ, για μια ακόμα φορά απέδειξε την ανυπαρξία της, με ένα αριθμό μελών της ΕΕ να συμμετέχουν στο πανηγύρι της μεταφοράς της Αμερικανικής Πρεσβείας, παρέχοντας πλήρη υποστήριξη στην κυβέρνηση του Ισραήλ (Αυστρία, Ουγγαρία, Πολωνία, κλπ) ενώ κάποιοι άλλοι, όπως ο Εμ. Μακρόν, κλαψούρισαν κάτι περί πρωτοβουλιών για αποκλιμάκωση της βίας…
Η μεταφορά της πρεσβείας
Η μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ είναι μια προκλητική κίνηση από την πλευρά της κυβέρνησης Τραμπ.
Την Ιερουσαλήμ διεκδικούν ως πρωτεύουσα Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι, και η πόλη περιλαμβάνει ιερά μνημεία για πολλά θρησκευτικά δόγματα. Μετά τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, η Ιερουσαλήμ χωρίστηκε σε δυτική και ανατολική. Το Ισραήλ όμως κατέλαβε και το ανατολικό τμήμα της Ιερουσαλήμ το ’67, και έκτοτε το θέμα παραμένει άλυτο. Οι Παλαιστίνιοι διεκδικούν να κάνουν την ανατολική Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα του παλαιστινιακού κράτους, ενώ το ισραηλινό κατεστημένο δεν είναι διατεθειμένο να αφήσει κάτι τέτοιο να συμβεί.
Η κίνηση του Τραμπ λοιπόν να μεταφέρει την πρεσβεία ερμηνεύεται ως μια κίνηση καθαρής υποστήριξης της επιθετικής πολιτικής του Ισραήλ, και γι’ αυτό έχει ξεσηκώσει τις αντιδράσεις των Παλαιστινίων. Ο Τραμπ βέβαια δήλωσε ότι αυτή η κίνηση «βοηθάει να προχωρήσει η ειρηνευτική διαδικασία». Πόση υποκρισία…
Ευρύτερη ανάφλεξη
Σε δηλώσεις του για τη χτεσινή σφαγή, ο αναπληρωτής εκπρόσωπος τύπου του Λευκού Οίκου Ρατζ Σαχ είπε ότι «την ευθύνη για αυτούς τους τραγικούς θανάτους την έχει ξεκάθαρα η Χαμάς».
Η κυνικότητα και το ψέμα στην κυβέρνηση Τραμπ συνδυάζονται με τις πιο επιθετικές και αντιδραστικές πολιτικές. Οι κινήσεις του Τραμπ έχουν προκαλέσει αντιδράσεις ακόμα και σε αστικά επιτελεία, που βλέπουν ότι η επιθετική πολιτική μπορεί να τους γυρίσει μπούμερανγκ. Όπως δήλωσε ο αναλυτής Ilan Goldenberg «αντί να παίζουμε το ρόλο του πυροσβέστη στην περιοχή, κινούμαστε σαν εμπρηστές» (Vox– 14.5.18).
Η κινήσεις του Τραμπ συνδυάζονται και με την πρόσφατη απόσυρση των ΗΠΑ από τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν και την επαναφορά του εμπάργκο.
Η απόσυρση αυτή οξύνει την αντιπαράθεση των δύο χωρών, καθώς αφήνει χώρο στις πιο επιθετικές απόψεις εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Πριν μερικά χρόνια, ο Τζον Μπόλτον, σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Τραμπ είχε δηλώσει: «για να σταματήσουμε τη βόμβα του Ιράν, πρέπει να ρίξουμε βόμβα στο Ιράν».
Όλα αυτά, μαζί με τον επί της ουσίας «περιορισμένο πόλεμο» που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στις στρατιωτικές δυνάμεις του Ιράν και του Ισραήλ στη Συρία, κάνουν τους φόβους για ευρύτερη ανάφλεξη στην περιοχή να παίρνουν σάρκα και οστά.
Διαδηλώσεις και στην Ιερουσαλήμ
Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι διαδήλωσαν από κοινού και στην Ιερουσαλήμ ενάντια στις πολιτικές του κράτους του Ισραήλ και των ΗΠΑ (δείτε βίντεο στο site του «Ξ»). Στην πορεία συμμετείχαν και οι σύντροφοι του «Κινήματος Σοσιαλιστικού Αγώνα», της αδερφής οργάνωσης του «Ξ» σε Ισραήλ/Παλαιστίνη.
Παρά την καταστολή και τις δύσκολες συνθήκες, ο κοινός αγώνας των εργαζομένων και των προοδευτικών δυνάμεων και των δύο λαών είναι ο μόνος που μπορεί να σταματήσει αυτό τον εφιάλτη. Δε θα δώσουν λύση ούτε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και ο ΟΗΕ, που καταδικάζουν κατά καιρούς τις «ακρότητες» του ισραηλινού στρατού, αλλά επί της ουσίας καλύπτουν την πολιτική του. Ούτε τα αραβικά κράτη, που στα λόγια υποστηρίζουν τους Παλαιστίνιους, αλλά μόνο όταν αυτό εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα.
