Το κράτος, η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ για ακόμα μια φορά θα προσπαθήσουν να διαστρεβλώσουν να ευνουχίσουν το πολιτικό του περιεχόμενο του Πολυτεχνείου, παρουσιάζοντας την εξέγερση δικαιωμένη. Θα ακούσουμε για την "εθνική ομοψυχία" των ημερών της εξέγερσης, ότι τα οράματα των αγωνιστών του Πολυτεχνείου δικαιώθηκαν με την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ότι η σημερινή "ισχυρή" Ελλάδα του Σημίτη, των Ολυμπιακών Αγώνων και της Ευρωπαϊκής ενοποίησης, είναι η πραγματική δικαίωση της εξέγερσης του ’73.
Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική
Η ελληνική αστική τάξη είχε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στηρίξει τη δικτατορία, φοβούμενη το κύμα της λαϊκής αγανάκτησης που απειλούσε σοβαρά το κατεστημένο. Οι ίδιοι που σήμερα μιλάνε για το μεγαλείο της εξέγερσης αποκρύπτουν ότι η εξέγερση εκτός από τη χούντα είχε να αντιμετωπίσει και εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που συνιστούσαν αυτοσυγκράτηση και "επιστροφή στη δημοκρατική ομαλότητα".
Τα συνθήματα των εξεγερμένων απαιτούσαν το πέρασμα της εξουσίας στους ίδιους τους εργαζόμενους και καλούσαν σε μαζικό αγώνα κατά του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Για αυτό και η επέτειος του Πολυτεχνείου συνδέθηκε με μεγάλους εργατικούς και νεολαιίστικους αγώνες ακόμα και μετά την πτώση της δικτατορίας, όπως οι απεργιακές κινητοποιήσεις του ’75, οι φοιτητικές καταλήψεις του ’79, η πορεία του ’80.
Σήμερα, 30 χρόνια μετά…
Η κατοχή του Ιράκ, του Αφγανιστάν, από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους, και η συνενοχή της ελληνικής κυβέρνησης μέσα από την εν λευκώ χρησιμοποίηση των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα, δείχνουν ότι το σύνθημα για αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό παραμένει.
Οι πολιτικές λιτότητας έχουν οδηγήσει στη σημερινή θλιβερή κατάσταση της παιδείας που αποτυπώνεται μέσα από τις κινητοποιήσεις όλων των εκπαιδευτικών και στις τρεις βαθμίδες. Η υποχρηματοδότηση και η σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά έχουν οδηγήσει την πλειονότητα των μαθητών στα φροντιστήρια και των φοιτητών στην ανεργία.
Η κρατική καταστολή και ο αυταρχισμός απέναντι στους κοινωνικούς αγώνες εντείνονται. Οι απεργοί διαδηλωτές αντιμετωπίζονται ως περίπου …εχθροί της κοινωνικής νομιμότητας. Οι 7 συλληφθέντες από τη διαδήλωση της Θεσσαλονίκης παραμένουν προφυλακισμένοι και παραπέμπονται με τον αντιτρομοκρατικό σε μια αλαζονική επίδειξη ισχύος. Οι ατομικές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα -ιδιαίτερα των μεταναστών και των προσφύγων- είναι στην Προκρούστεια κλίνη. Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός ενισχύονται όπως δείχνει η άνοδος του ακροδεξιού Καρατζαφέρη το τελευταίο διάστημα και οι σποραδικές επιθέσεις της νεοφασιστικής Χρυσής Αυγής. Υπεύθυνη για αυτό είναι κύρια η κυβέρνηση και η ρατσιστική μεταναστευτική πολιτική της που από τη μια χρησιμοποιεί χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες ως φτηνό εργατικό για τα ολυμπιακά έργα, από την άλλη ετοιμάζει μαζικές απελάσεις χρεώνοντας στους μετανάστες την υψηλή ανεργία και την εγκληματικότητα για τα οποία η ίδια η κυβέρνηση ευθύνεται.
Παράλληλα, η υποβάθμιση της δημόσιας δωρεάν υγείας, τα αλλεπάλληλα χτυπήματα στα εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα, η αυξανόμενη φτώχεια και η εξαθλίωση της υπαίθρου, συμβαίνουν παράλληλα με την αλματώδη αύξηση της κερδοφορίας των ελλήνων βιομηχάνων.
Η φετινή επέτειος της εξέγερσης αφορά πρώτα-πρώτα όλους εμάς, τους εργαζόμενους, τους φοιτητές, τους μαθητές και τους ανέργους, που επιμένουμε ότι 30 χρόνια μετά το σύνθημα για "ψωμί – παιδεία – ελευθερία", μπορεί να φωνάζετε με 1.000 νέους τρόπους, αλλά και για άλλους τόσους λόγους παραμένει αδικαίωτο. Όλους εμάς που αναζητούμε και παλεύουμε για τα δικά μας Πολυτεχνεία σήμερα.
Για όλους εμάς το Πολυτεχνείο φέτος έχει συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο:
– Πραγματική δημόσια – δωρεάν παιδεία
– Όχι στη διάλυση του κοινωνικού κράτους
– Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών – όχι στις απελάσεις
– Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις – υπεράσπιση των εργασιακών και ασφαλιστικών κεκτημένων
– Να κλείσουν οι βάσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα
– Όχι στην αποστολή Ελλήνων στρατιωτών στο Ιράκ
