Δημοσιεύουμε άρθρο του Πάνου Τότσικα, από το τελευταίο (6ο) φύλλο του περιοδικού «Ποδονίφτης» στο οποίο συμμετέχει το «Ξ»
Πρωτοβουλία «Ένα πάρκο για όλους στο Ελληνικό»
Όπως είναι γνωστό, στο Ελληνικό κάποιοι σχεδιάζουν να γίνει μια μεγάλη «επένδυση», στην οποία προβλέπονται «Ζώνες ανάπτυξης», «Ζώνες Πολεοδόμησης», ουρανοξύστες ύψους έως 200 μέτρα, πολυώροφες πολυτελείς κατοικίες 20 ορόφων, ξενοδοχεία 5-7 αστέρων, εμπορικά κέντρα (Malls), κτίρια γραφείων. Ακόμη, σχεδιάζουν ένα καζίνο εκεί όπου σήμερα έχει διασωθεί ένα δασάκι 37 στρεμμάτων, δίπλα στη μαρίνα, που κατασκευάστηκε ως «Ολυμπιακό Ιστιοπλοϊκό Κέντρο», με χρήματα δικά μας φυσικά. Συνολικά, προγραμματίζεται να χτιστούν 3-3.600.000 τετραγωνικά μέτρα.
Με δυο λόγια, κάποιοι σχεδιάζουν να χτίσουν ένα νέο πολεοδομικό συγκρότημα 25-35.000 κατοίκων, σε έναν από τους τελευταίους εναπομείναντες ελεύθερους δημόσιους χώρους στην Αττική.
Και όπως λένε, ανάμεσα σε όλα αυτά τα κτίρια, θα υπάρχει και ένα «Πάρκο» στο οποίο θα περιλαμβάνονται υπάρχοντα κτίσματα 400.000 τ.μ, καθώς και ένα τμήμα του σημερινού Αθλητικού Κέντρου Αγ. Κοσμά, το οποίο θα εξαφανιστεί μαζί με το δασύλλιο που το περιβάλλει και στη θέση του προγραμματίζεται να κτιστούν πολυτελείς κατοικίες που προορίζονται για όσους διαθέτουν πολύ υψηλά εισοδήματα, ντόπιους και ξένους (Άραβες, Κινέζους, Ευρωπαίους κλπ).
Όλα αυτά προγραμματίζονται να γίνουν εν ονόματι της «ανάπτυξης» και της απόδοσης από τους «επενδυτές» στο ελληνικό δημόσιο 915 εκατομμυρίων ευρώ τα επόμενα 15 χρόνια, τα οποία βέβαια δεν θα μπουν ποτέ στα δημόσια ταμεία, αλλά θα πάνε κατευθείαν στους δανειστές της χώρας μας, για να μειωθεί, λένε, το δημόσιο χρέος, το οποίο σήμερα ξεπερνά επισήμως τα 300 δισεκατομμύρια… Σταγόνα στον ωκεανό του χρέους δηλαδή, το αντίτιμο της ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού.
Ακόμη, όλα αυτά προγραμματίζονται εν ονόματι των «θέσεων εργασίας» που θα δημιουργηθούν και οποίες υπολογίζονται από 15.000 έως 70.000, ανάλογα με τις επιθυμίες και τους υπολογισμούς του καθενός…
Επισημαίνεται ότι η σύμβαση που υπέγραψε η σημερινή ελληνική κυβέρνηση με τους «επενδυτές», προβλέπει την παραχώρηση για 99 χρόνια, 6.200 στρεμμάτων δημόσιας γης, 3,5 χιλιομέτρων παραλίας, αθλητικές Ολυμπιακές εγκαταστάσεις κόστους άνω των 400 εκ. ευρώ, μεταξύ των οποίων και ένα λιμάνι για θαλαμηγούς, δηλαδή το Ολυμπιακό Ιστιοπλοϊκό Κέντρο και σύνδεση με χερσαίες μεταφορικές υποδομές κόστους πολλών εκατομμυρίων.
Τρεις εκδοχές για το Ελληνικό
Ας ξεκινήσουμε με μια «υπόθεση εργασίας», ή καλύτερα, από ένα ενδεχόμενο: Για κάποιον απρόβλεπτο λόγο, η σύμβαση με τους «επενδυτές» ακυρώνεται και τα σχέδιά τους ματαιώνονται. Τι θα γίνει τότε; Ή μάλλον, τι θα μπορούσε να γίνει τότε;
* Μια πρώτη εκδοχή θα ήταν, να επαναπροκηρυχτεί ο διαγωνισμός και το «έργο» να ανατεθεί σε κάποιους άλλους «επενδυτές», στα πλαίσια του ίδιου μοντέλου «ανάπτυξης»: υπερδόμηση κτιριακών εγκαταστάσεων που δεν ανταποκρίνονται στην κάλυψη πραγματικών κοινωνικών αναγκών αλλά αποσκοπούν στην εξασφάλιση υπερκερδών και στην συσσώρευση πλούτου στους νέους «επενδυτές». Δηλαδή, ιδιωτικοποίηση του χώρου, μέσω ενός νέου σχεδιασμού.
* Μια δεύτερη εκδοχή θα ήταν να αναλάβει το κράτος την «αξιοποίηση» του χώρου, μέσω ενός κρατικού φορέα που θα προωθήσει τον νέο σχεδιασμό και θα αναλάβει την διαχείριση του χώρου. Στο νέο σχεδιασμό, θα μπορούσαν να δομηθούν εργατικές κατοικίες, δημόσια σχολεία και νοσοκομεία, πολιτιστικές εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις ανακύκλωσης-επεξεργασίας απορριμμάτων, νεκροταφεία, ενδεχομένως ξενώνες για πρόσφυγες, και βεβαίως ένα μεγάλο παραλιακό πάρκο για να καλύψει τις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής της νότιας Αθήνας. Για να γίνουν βέβαια όλα αυτά χρειάζονται χρήματα, που σήμερα δεν υπάρχουν και μάλλον δεν θα τα έχει το κράτος ποτέ. Οπότε, πρέπει να αναζητηθούν, σε επιμέρους «επενδυτές», συμβάσεις παραχώρησης, σε λύσεις «αντιπαροχής», υπεργολαβίες, κλπ.
*Μια τρίτη εκδοχή είναι ο σχεδιασμός του χώρου από κοινωνικούς φορείς και η διαχείριση του από ένα μικτό φορέα. Ήδη, έχει κατατεθεί μια σχετική πρόταση που επεξεργάστηκε το Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος του ΕΜΠ, η οποία προβλέπει τη δημιουργία στον χώρο του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και της παραλιακής ζώνης ενός Μητροπολιτικού Πάρκου υψηλού πράσινου, χωρίς νέα δόμηση και με επανάχρηση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων για πολιτιστικές αθλητικές και εν γένει κοινωφελείς δραστηριότητες.
Από το Δημόσιο στο Κοινό
Με βάση την παραπάνω τρίτη εκδοχή, διαμορφώθηκε μια εναλλακτική πρόταση από την Πρωτοβουλία «Ένα Πάρκο για όλους στο Ελληνικό». Η πρόταση αυτή θεωρεί ότι μπορεί να διαμορφωθεί ένα εναλλακτικό μοντέλο αξιοποίησης και διαχείρισης του χώρου του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και της παραλιακής ζώνης του Αγίου Κοσμά από κοινωνικούς φορείς και συλλογικότητες, με μορφή συνεταιριστική, στα πλαίσια της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, σε αντίθεση με την ιδιωτικοποίηση, την τσιμεντοποίηση και την περιβαλλοντική υποβάθμιση που προωθείται.
