Στις 5 Γενάρη, ανεξάρτητα συνδικάτα από το Ιράν εξέδωσαν ανακοίνωση αλληλεγγύης στις μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στη λιτότητα και το δικτατορικό καθεστώς,που ξεκίνησαν στα τέλη του περασμένου χρόνου. Η ανακοίνωση έχει τις υπογραφές του «Σωματείου Εργαζομένων στις Δημόσιες Συγκοινωνίες της Τεχεράνης» και του «Σωματείου Εργαζομένων στην Αγροτική Βιομηχανία του Haft Tapeh» της επαρχίας Κουζεστάν.
Και τα δύο σωματεία έχουν πάρει μέρος στις πρόσφατες κινητοποιήσεις και έχουν βιώσει την καταστολή. Ο Ρέζα Σαχάμπι, μια από τις ηγετικές μορφές των εργαζομένων στις μεταφορές στην Τεχεράνη, έχει στοχοποιηθεί από το καθεστώς και δέχεται διώξεις από το 2010. Έχει περάσει έξι χρόνια στη φυλακή, ενώ από τον Αύγουστο του περασμένου χρόνου βρίσκεται ξανά φυλακισμένος.
Καλούμε τους αναγνώστες μας να στείλουν μηνύματα αλληλεγγύης, απαιτώντας την απελευθέρωση των φυλακισμένων συνδικαλιστών και άλλων αγωνιστών, όπως και να υποστηρίξουν τις προσπάθειες για το χτίσιμο ενός κινήματος των εργαζομένων, της νεολαίας και των φτωχών, ενάντια στην περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και για το μετασχηματισμό της ιρανικής κοινωνίας.
Τα μηνύματα μπορούν να στέλνονται στο «Σωματείο Εργαζομένων στις Δημόσιες Συγκοινωνίες της Τεχεράνης», στη διεύθυνση [email protected] και αντίγραφα στην «Επιτροπή για μια Διεθνή των Εργαζομένων» (CWI) στη διεύθυνση [email protected].
Ακολουθεί η ανακοίνωση των Ιρανικών συνδικάτων.
Όχι στην καταστολή ενάντια σε ένα λαό που παλεύει για επιβίωση!
Οι διαμαρτυρίες των εργαζομένων, των φτωχών και των καταπιεσμένων είναι το αποτέλεσμα της κοινωνικής αδικίας!
Εδώ και χρόνια λέγαμε ότι οι μισθοί μας δεν ανταποκρίνονται ούτε στο ελάχιστο στις καθημερινές μας ανάγκες, αλλά κανείς δεν άκουγε. Ακόμη κι αυτούς τους πενιχρούς μισθούς, που βρίσκονται στο επίπεδο του ενός πέμπτου κάτω από τα όρια της φτώχειας, μπορεί να μην τους παίρναμε για μήνες. Οι μεγάλης έκτασης ιδιωτικοποιήσεις, η προσωρινή και ενοικιαζόμενη εργασία, τα «λευκά συμβόλαια» (λευκές κόλλες χαρτί στις οποίες οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται από τους εργοδότες να βάλουν την υπογραφή και τα δακτυλικά τους αποτυπώματα) υποβαθμίζουν διαρκώς την εργασιακή ασφάλεια. Μια σειρά από δάνεια που δόθηκαν από τράπεζες με σκοπό τη δημιουργία θέσεων εργασίας, χρησιμοποιήθηκαν κερδοσκοπικά, για μη παραγωγικούς σκοπούς. Λανθασμένες πολιτικές εκτόξευσαν τα ποσοστά ανεργίας. Η φτώχεια έχει αυξηθεί, ενώ ο αριθμός των αστέγων, των ρακοσυλλεκτών και η παιδική εργασία επίσης αυξάνονται. Για πολλούς ανθρώπους, οι καταστάσεις αυτές αποτελούν το μοναδικό μέσο επιβίωσης. Μεγάλα τμήματα των εργαζομένων και των φτωχών δεν έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οι υπεξαιρέσεις και η κατασπατάληση της δημόσιας περιουσίας έχουν γίνει κανόνας. Η άνοδος των τιμών των καυσίμων έχει συμπαρασύρει προς τα πάνω τις τιμές των υπόλοιπων αγαθών και των υπηρεσιών. Τα κατώτερα στρώματα μπορεί να επιδοτούνται προκειμένου να έχουν πρόσβαση σε είδη πρώτης ανάγκης, αλλά την ώρα που οι επιδοτήσεις αυτές παραμένουν σταθερές, οι τιμές είναι απόλυτα απελευθερωμένες.
Οι καθ΄ όλα νόμιμες κινητοποιήσεις των δασκάλων και άλλων εργαζομένων, οδήγησαν σε απολύσεις και φυλακίσεις. Το «Σωματείο Εργαζομένων στις Δημόσιες Συγκοινωνίες της Τεχεράνης», το «Σωματείο Εργαζομένων στην Αγροτική Βιομηχανία του Haft Tapeh» και άλλα ανεξάρτητα συνδικάτα και εργατικές οργανώσεις των δασκάλων και άλλων εργαζομένων, δεν αναγνωρίζονται επίσημα και αντιμετωπίζονται με καταστολή. Τα μέλη τους συχνά σέρνονται στα δικαστήρια και φυλακίζονται. Το Σύνταγμα παραβιάζεται διαρκώς, αφού το δικαίωμα στη διαμαρτυρία, όπως και το δικαίωμα των εργαζομένων στον ανεξάρτητο συνδικαλισμό καταστρατηγούνται.
Όλοι οι εργαζόμενοι και οι φτωχοί βιώνουν αυτή την κατάφορη αδικία. Η βία δεν μπορεί να είναι η απάντηση απέναντι σε ένα λαό που παλεύει να επιβιώσει.
«Σωματείο Εργαζομένων στις Δημόσιες Συγκοινωνίες της Τεχεράνης»
«Σωματείο Εργαζομένων στην Αγροτική Βιομηχανία του Haft Tapeh»
