Προσφυγή στο συμβούλιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ, κατά της ιαπωνικής κυβέρνησης, έκανε στις αρχές Οκτώβρη, η Mitsuko Sonoda, μια από τους δεκάδες χιλιάδες πολίτες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους μετά το ατύχημα στους αντιδραστήρες του πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας της TEPCO στη Φουκουσίμα την άνοιξη του 2011.
Το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα, που ακολουθήθηκε από σειρά ατυχημάτων με διαρροές ραδιενεργών αποβλήτων στη θάλασσα, είναι μια από τις μεγαλύτερες σε παγκόσμιο επίπεδο περιβαλλοντικές καταστροφές, ενώ η πλήρης έκταση των επιπτώσεών της δεν αποκαλύφθηκε ποτέ κι ακόμα συνεχίζεται.
Η Mitsuko Sonoda εγκατέλειψε μαζί με τον άντρα της και τον δεκάχρονο γιο της, με δική τους πρωτοβουλία, το χωριό στο οποίο κατοικούσαν μετά το ατύχημα, που βρισκόταν εκτός της υποχρεωτικής ζώνης εκκένωσης. Από το Μάρτη του 2017 και μετά, η ιαπωνική κυβέρνηση σταμάτησε να παρέχει το επίδομα κατοικίας σε 27.000 κατοίκους, που όπως η Mitsuko εγκατέλειψαν οικειοθελώς τα σπίτια τους. Αυτά συμβαίνουν στην τρίτη ισχυρότερη οικονομία του πλανήτη.
Με την κίνηση αυτή, η κυβέρνηση έφερε όλο αυτό τον κόσμο προ τετελεσμένου. Τους ανάγκασε είτε να επιστρέψουν σε μια περιοχή η οποία κάθε άλλο παρά ασφαλής μπορεί να χαρακτηριστεί, εξαιτίας των υψηλών επιπέδων ραδιενέργειας, είτε να εξοντωθούν οικονομικά, καθώς αγωνίζονται να ξαναχτίσουν τη ζωή τους σε νέες περιοχές, χωρίς κρατική βοήθεια.
Επιπλέον η κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να «ξαναζωντανέψει» την περιοχή της Φουκουσίμα, έχει σκοπό να «ανοίξει» τις εκκενωμένες περιοχές, ενώ από το Μάρτη του 2018 οι κάτοικοι που διατάχθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, θα χάσουν τις αποζημιώσεις και το στεγαστικό επίδομα που τους παρέχεται.
Επιστροφή σε περιοχές όπου η ραδιενέργεια χτυπάει κόκκινο
Το χωριό Litate, του οποίου η εκκένωση άρθηκε το Μάρτη του 2017, είναι άλλη μια περιοχή που παραμένει επικίνδυνη. Παρά το γεγονός ότι οι μετρήσεις στα κτίρια του χωριού δείχνουν χαμηλά επίπεδα ραδιενέργειας, στο δάσος που βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το χωριό τα επίπεδα είναι πολύ υψηλά. Έτσι, οι κάτοικοι που αναγκάζονται να επιστρέψουν εκεί, θα ζουν σε μια φυλακή, καθώς δεν θα μπορούν να πλησιάσουν το δάσος, αν και πρόκειται για ανθρώπους που πριν το ατύχημα ζούσαν μέσα στη φύση.
Αντίστοιχα, πολίτες ενθαρρύνονται να επιστρέψουν σε περιοχές στις οποίες τα όρια ραδιενέργειας είναι κάτω των 20 millisievert (mSv) ετησίως (όριο που ισχύει για τους εργαζομένους των πυρηνικών εργοστασίων) τη στιγμή που το μέγιστο όριο έκθεσης του κοινού που συνιστά ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας είναι μόλις 1 mSv!
Εγκλήματα σε βάρος του περιβάλλοντος και της κοινωνίας
Οι κυβερνήσεις της Ιαπωνίας, σε αγαστή συνεργασία με τις ιδιωτικές εταιρείες πυρηνικής ενέργειας, είναι οι υπεύθυνοι αυτής της τεράστιας περιβαλλοντικής καταστροφής, όπως και των χιλιάδων θανάτων από καρκίνο και άλλες ασθένειες, που σχετίζονται με το ατύχημα.
Αντί να καταργήσουν τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας και να στραφούν σε ανανεώσιμες πηγές, φιλικές προς το περιβάλλον, επαναλειτουργούν πυρηνικούς αντιδραστήρες, παρά την κατακραυγή του ιαπωνικού λαού.
Αντί να πάρουν όλα τα δυνατά μέτρα για την αντιμετώπιση της καταστροφής και την προστασία των πολιτών, εκβιάζουν τον κόσμο για να γλιτώσουν τα χρήματα από επιδόματα και αποζημιώσεις, όπως και για να παρουσιάσουν μια ειδυλλιακή εικόνα, στην οποία «το κακό έχει περάσει» και οι κάτοικοι της περιοχής επιστρέφουν στα σπίτια τους.
Αυτοί είναι οι καπιταλιστές και όσο αφήνουμε στα χέρια τους την οικονομία, την ενέργεια, τον πλανήτη, τις ζωές μας, θα γινόμαστε θεατές εγκλημάτων και μη αναστρέψιμων καταστροφών. Η κίνηση της Mitsuko Sonoda, καθώς και οι εκατοντάδες χιλιάδες Γιαπωνέζοι που κινητοποιήθηκαν ενάντια στην χρήση της πυρηνικής ενέργειας τα προηγούμενα χρόνια, είναι μια αρχή για να αλλάξει αυτή η κατάσταση.
