Μετά την πετυχημένη γενική απεργία της 7ης Οκτώβρη που οργανώθηκε από το σοσιαλδημοκρατικό
(ABVV/FGTB) συνδικάτο στο Βέλγιο, προετοιμάζεται νέα εθνική μέρα δράσης στις 28 Οκτώβρη ενάντια
στην κυβερνητική επίθεση στις πρόωρες συντάξεις (βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα).
Η κυβέρνηση σχεδιάζει να αυξήσει το όριο ηλικίας της συνταξιοδότησης από τα 58 στα 60 χρόνια. Και
προτείνει την συμπλήρωση 35 χρόνων εργασίας για να κατοχυρωθεί το δικαίωμα στην πρόωρη σύνταξη.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση έδωσε ένα ακόμα “δώρο” στην εργοδοσία αξίας 690 εκατ. ευρώ.
Η γενική απεργία της 7ης Οκτώβρη ήταν πολύ πετυχημένη παρά το γεγονός ότι οργανώθηκε μόνο από
μια από τις δύο μεγάλες συνδικαλιστικές ομοσπονδίες. Η ηγεσία της χριστιανοδημοκρατικής
συνδικαλιστικής ομοσπονδίας (ACV/CSC) δέχτηκε μεγάλες πιέσεις από τη βάση της επειδή όχι μόνο δεν
πήρε μέρος στην απεργία, αλλά οργάνωσε και μια δαπανηρή εκστρατεία στα ΜΜΕ εναντίον της
κινητοποίησης που κόστισε 140.000 ευρώ. Αυτή η διάσπαση δεν περιόρισε την συμμετοχή των εργαζομένων
στην απεργία.
Στις 11 Οκτώβρη η κυβέρνηση ανακοίνωσε το νομοσχέδιο για τις συντάξεις υπό την ονομασία
“συμφωνία γενεών”. Κι επανέλαβαν για άλλη μια φορά ότι θα φέρουν σε πέρας τις εξαγγελίες τους. Οι
περισσότεροι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αποδεχθούν αυτή την πολιτική.
Η ηγεσία του ACV/CSC, κυκλοφόρησε σε εθνικό επίπεδο μια ανακοίνωση που έλεγε ότι αυτό το
νομοσχέδιο αντανακλούσε τις διαπραγματεύσεις που είχαν κάνει με την κυβέρνηση, και την υποχώρηση της
σε 10 σημεία. Αργότερα έκαναν νέα δήλωση λέγοντας ότι “θα μπορούσε να είναι και χειρότερα”.
Υπό την πίεση της βάσης η ηγεσία της χριστιανοδημοκρατικής ομοσπονδίας, αναγκάστηκε να καλέσει
δράση σε εθνικό επίπεδο ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης.
Σε μια περιφερειακή σύσκεψη του ACV/CSC στο Λίμπουργκ στις 11 Οκτώβρη, ο περιφερειακός
γραμματέας της ομοσπονδίας, προσπάθησε να τρομάξει τα μέλη λέγοντας ότι αν αρνηθούν τις προτάσεις
της κυβέρνησης, οι επιπλοκές μπορούν να οδηγήσουν μέχρι την πτώση της. Αυτή η δήλωση, είχε τελικά τα
αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα, οδηγώντας τελικά σε ακόμη μεγαλύτερο ενθουσιασμό για
δράση.
Η ανακοίνωση που όριζε την 28η Οκτώβρη σαν ενιαία μέρα δράσης, είχε θετική υποδοχή από όλους
τους συνδικαλισμένους εργαζόμενους. Γιατί θέλουν την ενότητα και τώρα μπορούν να αγωνιστούν από
κοινού. Για την προετοιμασία της 28ης του Οκτώβρη, έγιναν αρκετές τοπικές απεργίες και εκδηλώσεις. Τη
Δευτέρα 24 Οκτώβρη έγινε γενική 24ωρη απεργία στην πόλη Charleroi. Υπήρξαν επίσης απεργίες στην
Volkswagen, στο Φόρεστ (Βρυξέλλες).
Το γεγονός ότι και οι δύο ομοσπονδίες έχουν οργανώσει κάποιες περιφερειακές συνελεύσεις είχε
σημαντικό αποτέλεσμα αφού ανάγκασε τις ηγεσίες τους να αντισταθούν στην κυβέρνηση. Επιπλέον αυτές
οι συνελεύσεις δυνάμωσαν αυτούς που μάχονται για περισσότερη δημοκρατία στο εσωτερικό των
συνδικάτων.
Εκστρατεία για ένα νέο κόμμα των εργαζομένων
Οι απεργίες κάνουν πιο φανερή στα μέλη των συνδικάτων και τους εργαζόμενους γενικά, την ανάγκη
για ένα νέο, μαζικό, αριστερό κόμμα. Οι δύο ομοσπονδίες (ACV/CSC και ABVV/FGTB) παραμένουν ακόμα
στενά δεμένες με το Χριστιανοδημοκρατικό και το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα αντίστοιχα.
Οι σοσιαλδημοκράτες που βρίσκονται στην κυβέρνηση ευθύνονται για τις επιθέσεις στο συνταξιοδοτικό
σύστημα, ενώ οι χριστιανοδημοκράτες που δε συμμετέχουν μεν στην εθνική κυβέρνηση, έχουν εξαγγείλει
προτάσεις που περιλαμβάνουν ακόμα μεγαλύτερες επιθέσεις.
Στο εθνικό συνέδριο της σοσιαλδημοκρατικής ομοσπονδίας στις φλαμανδικές περιοχές στις 15
Οκτώβρη, περίπου 300 ακτιβιστές συμμετείχαν σε διαμαρτυρία έξω από το χώρο του συνεδρίου. Ένας από
τους τοπικούς γραμματείς της ομοσπονδίας διαμαρτυρήθηκε γιατί η ομοσπονδία ελέγχεται από τους
νεοφιλελεύθερους.
Και τα δύο μεγάλα κόμματα διαφωνούν με τις εργατικές κινητοποιήσεις που αποφασίζουν οι
συνδικαλιστικές τους οργανώσεις. Οι εργαζόμενοι που βλέπουν τους μισθούς τους καθηλωμένους και
αδυνατούν να ανταποκριθούν στο συνεχώς αυξανόμενο κόστος ζωής, καταλαβαίνουν ότι οι
σοσιαλδημοκράτες και οι χριστιανοδημοκράτες, βρίσκονται στην αντίπαλη πλευρά. Ακόμα και η ακροδεξιά
(το Vlaams Belang) υποστηρίζει ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να δουλεύουν περισσότερο για να γίνει
ανταγωνιστική η οικονομία και φυσικά αντιτάχτηκε στην απεργία της 7ης του Οκτώβρη, παρά το γεγονός
ότι το 51% των ψηφοφόρων τους την υποστήριζε.
Δεν υπάρχει κανένα κόμμα ανάμεσα στα παραδοσιακά κόμματα που να υποστηρίζει τα δικαιώματά των
εργαζομένων, και αυτή η πεποίθηση εξαπλώνεται. Η μεγάλη διαδήλωση που αναμένεται στις 28 του
Οκτώβρη θα είναι ένα πρώτο μεγάλο βήμα αντίστασης στις πολιτικές της κυβέρνησης. Όμως πρέπει να
επεκταθούν οι κινητοποιήσεις σε όλη την χώρα, να συντονιστούν και να κλιμακωθούν με νέα γενική
απεργία, ακόμα και διαρκείας αν χρειαστεί.
Το LSP/MAS θα αξιοποιήσει όλες του τις δυνάμεις για την επιτυχία αυτών των κινητοποιήσεων,
προβάλλοντας την ανάγκη της ενότητας ανάμεσα στους εργαζόμενους και για τη δημιουργία ενός νέου
κόμματος των εργαζομένων.
