20 χρόνια λιτότητας συμπληρώνονται φέτος με τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Ήταν Σεπτέμβρης του 1985 όταν ο Α. Παπανδρέου ανακοίνωνε ένα πρόγραμμα λιτότητας για την σταθεροποίηση της οικονομίας για 2 χρόνια.
Από τότε έχουν περάσει 20 χρόνια και η οικονομία όχι μόνο δεν έχει σταθεροποιηθεί αλλά όλα τα βασικά οικονομικά μεγέθη (δημόσιο χρέος, ελλείμματα, ισοζύγιο) βρίσκονται στο κόκκινο.
Τώρα η κυβέρνηση μας ζητάει 4,7 δις ευρώ μέχρι το 2007 μόνο από τη νέα φορολογική επιδρομή και ενώ ετοιμάζεται νέα δέσμη μέτρων που αναγκάζει ακόμα και υπουργούς της κυβέρνησης – όπως τον Ν. Κακλαμάνη – να δηλώνουν «φανήκαμε ασυνεπείς με τις προεκλογικές μας υποσχέσεις ».
Είναι τόσο μεγάλο το μέγεθος της ληστείας των χαμηλότερων εισοδημάτων που αναγκάστηκε ο Γ. Παπανδρέου να χρησιμοποιήσει – μάλλον για πρώτη φορά στη ζωή του – την έκφραση «ταξικά μέτρα».
Και η ηγεσία της ΓΣΕΕ λέει για «σοκ και δέος από την άγρια φορολογική επέλαση» αλλά η αγωνιστική αντίδρασή της μόνο σοκ και δέος δεν προκαλεί. «Ίσως χρειαστεί να καταγγείλουμε την εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας» δήλωσε ο Χ. Πολυζωγόπουλος. Και για επόμενη κινητοποίηση; Στις 11 Μάη, που μεταφέρθηκε ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς.
Κανονικά έπρεπε ήδη να έχει καλεστεί 24ωρη γενική απεργία με προοπτική κλιμάκωσης σε 48ωρη αν δεν ανακληθούν τα μέτρα.
Τα 4,7 δις. ευρώ μπορούν να βρεθούν και με το παραπάνω με τη φορολόγηση των 200 μεγαλύτερων επιχειρήσεων ή τη μείωση των πολεμικών δαπανών ή την απαλλοτρίωση του 1/3 της εκκλησιαστικής περιουσίας.
Η κυβέρνηση είναι αδύναμη. Η κοινωνική δυσαρέσκεια διογκώνεται πριν ακόμα η « ήπια προσαρμογή» δείξει το αληθινό της πρόσωπο. Μόνο η ανύπαρκτη αντιπολίτευση και η συμβιβαστική στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών επιτρέπει στην κυβέρνηση να ετοιμάζεται να επιβάλλει νέα σκληρή λιτότητα, κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα, εργασιακές σχέσεις λάστιχο στον ιδιωτικό τομέα, ανατροπή του ασφαλιστικού και όλα αυτά χωρίς να ανοίγει μύτη.
Νέα λιτότητα, μουχλιασμένα γιαούρτια, καρκινογόνο μέλι, υπόθεση Βαβύλη. Δεν είναι άνοιξη φέτος αυτή…
