Την νεοφιλελεύθερη πολιτική του συνεχίζει ο Μπλερ όσον αφορά στην εκπαίδευση, διατηρώντας παρόμοια γραμμή με την Θάτσερ όσο κι αν θέλει να παρουσιάσει ένα πιο φιλολαϊκό προφίλ.
Αυτή τη φορά θύμα της πολιτικής του είναι η δευτεροβάθμια εκπαίδευση και οι μαθητές της εργατικής τάξης. Στο όνομα της βελτίωσης της εκπαίδευσης ο Μπλερ ανακοίνωσε ότι θα ιδρυθούν 200 ακαδημίες, (δευτεροβάθμια σχολεία), ως το 2010 για να ανέβει το επίπεδο των σχολείων που αποτυχαίνουν και να αυξηθεί η δυνατότητα επιλογής σχολείων για τις οικογένειες.
Το μοντέλο των ακαδημιών ξεκίνησε πριν από κάποια χρόνια για να αντικαταστήσει αποτυχημένα σχολεία που έκλειναν. Τα σχολεία που κρίνονται ως αποτυχημένα δεν παίρνουν κρατική χρηματοδότηση κι έτσι αναγκάζονται να κλείσουν. Αφού κλείσουν η κυβέρνηση τα πουλάει σε επιχειρήσεις, τράπεζες, εκκλησίες ή άλλους φορείς στην τιμή των 2 εκ. λιρών. Τα νέα σχολεία ενισχύονται με το ποσό των 23 εκ. λιρών από το κράτος, αλλά ελέγχονται εξολοκλήρου από τον ιδιώτη όσον αφορά το πρόγραμμα σπουδών, τις εγκαταστάσεις και τις προσλήψεις.
Από την νέα χρονιά κάποιες ακαδημίες σχεδιάζουν να εισάγουν δίδακτρα τα οποία θα αποκλείσουν τα παιδιά που οι οικογένειές τους δεν μπορούν να πληρώσουν. Τέλος, η επιλογή του προγράμματος σπουδών δεν σημαίνει πάντα ότι ανεβάζει το επίπεδο σπουδών. Υπάρχουν ήδη δύο ακαδημίες που διδάσκουν την θεωρία της δημιουργίας και απορρίπτουν κάθε γνώση που στηρίζει τη θεωρία της εξέλιξης.
Το βρετανικό τμήμα της CWI συμμετέχει ενεργά σε εκστρατείες που κινούνται από μαθητές, καθηγητές, τοπική κοινωνία και συνδικαλιστικούς φορείς σε διάφορες περιοχές της χώρας. Σε αρκετές περιοχές οι εκστρατείες έχουν πετύχει να διατηρήσουν τα σχολεία κάτω από κρατική χρηματοδότηση.
Το φαινόμενο αυτό δεν είναι μια αγγλική πρωτοτυπία αλλά ως ένα βαθμό δείχνει το μέλλον της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσής. Ήδη στην Γαλλία ο υπουργός παιδείας ανακοίνωσε ότι θα πρέπει να εξασφαλιστεί ισότητα της δημόσιας και της ιδιωτικής παιδείας.
Παρόμοιες θέσεις για την εκπαίδευση ανακοινώνονται από το ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα στις τελευταίες εξαγγελίες του για την παιδεία μιλάει για σύνδεση χρηματοδότησης με την αποδοτικότητα των σχολείων, αυτονομία της περιφέρειας για την λειτουργία των σχολείων όσον αφορά τις υποδομές και το προσωπικό καθώς και εξασφάλιση της επιλογής ως το πιο σημαντικό δικαίωμα που έχουν οι οικογένειες για την εκπαίδευση των παιδιών τους.
Οι παραπάνω αλλαγές αλλά και ο τρόπος αντιμετώπισής τους δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους αλλά να μας προετοιμάζουν και να μας εξοπλίζουν για ότι είναι πιθανό να έρθει στο μέλλον. Η εκπαίδευση είναι κοινωνικό αγαθό κι όχι επιλογή όπως θέλουν να μας πείσουν κυβερνήσεις σαν του Μπλερ. Είναι υποχρέωση του κράτους να παρέχει σε όλους δωρεάν σχολεία με τις κατάλληλες υποδομές και προσωπικό για την ανάπτυξη όλων των παιδιών κι όχι των εκλεκτών.
Αθηνά Καρυάτη
