Με αφορμή την 1 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια
ημέρα για το AIDS, είδαν το φως την δημοσιότητας
νέες έρευνες σχετικά με την εξέλιξη
της νόσου. Τα καινούρια στοιχεία καταδεικνύουν
με τον πιο εμφατικό τρόπο την
έκταση του προβλήματος σε ολόκληρο τον
πλανήτη.
Αντιμετώπιση και πρόληψη
Η αντιμετώπιση του ιού HIV έχει δύο παραμέτρους:
– την ενημέρωση για τον τρόπο μόλυνσης
από τον ιό και την πρόληψη στα αρχικά στάδια του
– την παροχή πρόσβασης σε φάρμακα
και θεραπείες κατά του AIDS
Για το μεγαλύτερο κομμάτι του πλανήτη
ο τομέας ενημέρωση είναι άγνωστη λέξη, το
ρόλο αυτό έχουν αναλάβει μη κυβερνητικές
οργανώσεις. Στις λεγόμενες “χώρες του 1ου
κόσμου” οι τοπικές κυβερνήσεις, υποτίθεται
ότι έχουν την υποχρέωση της διεξαγωγής ενημερώσεων
κυρίως στα σχολεία μιας και ο
ιός παρουσιάζει έξαρση στις μικρές ηλικίες
(19-24). Οι ενημερώσεις αυτές σπάνια γίνονται
ενώ το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης,
του οποίου η είσοδος στο πρόγραμμα
σπουδών των λυκείων συζητήθηκε
έντονα 2-3 χρόνια πριν, συνάντησε αντιδράσεις
κυρίως από την εκκλησία.. Όλα αυτά
έχουν ως αποτέλεσμα το 50% των περιπτώσεων
να διαγιγνώσκεται σε πολύ προχωρημένο
στάδιο, όταν είναι πια πολύ αργά.
Επίσημα στοιχεία
Σήμερα, 40.000.000 άνθρωποι παγκοσμίως
είναι φορείς του ιού HIV, με το 80% εξ’
αυτών να εντοπίζεται στην Αφρική και την
Ασία.. Όμως ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες
χώρες της Ευρώπης και τις Η.Π.Α., η συντριπτική
πλειοψηφία των φορέων του AIDS
είναι άτομα χαμηλού βιοτικού επιπέδου.. Καθόλου
τυχαία τα στοιχεία που προκύπτουν
για τις “ανεπτυγμένες χώρες”:
Στις χώρες αυτές οι θάνατοι από
τον ιό HIV το 1990 αποτελούσαν
το 8,6% του συνολικού ποσοστού
θανάτων, με τη φυματίωση
να κατέχει την πρώτη θέση με
51,4%. Σύμφωνα με τα δεδομένα
της Παγκόσμιας Τράπεζας, τα ποσοστά
το 2020 θα διαμορφωθούν
σε 37,1% για το AIDS και 54,7% για
τη φυματίωση… Στοιχεία για τις
χώρες του λεγόμενου “τρίτου κόσμου
” δεν υπάρχουν, ωστόσο ο
καθένας μπορεί να τα φανταστεί,
όσο συνεχίζονται οι άθλιες συνθήκες
διαβίωσης.
Υπάρχει λύση;
Στα πλαίσια του καπιταλισμού,
οι κυβερνήσεις και οι
πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες
δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα του
AIDS. Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις όσες
προσπάθειες και αν κάνουν, δεν μπορούν
να έχουν ένα πλήρες πρόγραμμα οργάνωσης
και αντιμετώπισης του ζητήματος.. Το
πρόβλημα του AIDS μπορεί να λυθεί μόνο με
την κινητοποίηση πρώτα απ’ όλα των εργαζόμενων
στον τομέα της υγείας και την υποστήριξη
της τοπικής κοινωνίας με βασικά αιτήματα
τη δραστική αύξηση των δαπανών
στον τομέα της έρευνας και την ενίσχυση
της δημόσιας δωρεάν υγείας.
Χάρης Σιδέρης
