Στη διάρκεια της ετήσιας πανευρωπαϊκής συνάντησης της Επιτροπής για μια Εργατική Διεθνή – CWI, είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τον σύντροφο Πολ Μέρφι, βουλευτή του Σοσιαλιστικού Κόμματος – CWI στην Ιρλανδία και έναν από τους βασικούς κατηγορούμενους της υπόθεσης του Jobstown, 7 από τους οποίους πρόσφατα αθωώθηκαν πανηγυρικά. Τη συνέντευξη πήρε ο σ. Γιάννος Νικολάου
Πολ, πώς κρίνεις το αποτέλεσμα της δίκης;
Ήταν μια εξαιρετικά σημαντική νίκη. Η επίθεση που δεχθήκαμε από την άρχουσα τάξη της Ιρλανδίας ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Ήταν μια επίθεση που στόχευε στην Αριστερά, το κίνημα και την εργατική τάξη, συνολικότερα.
Μετά τη νίκη του αγώνα ενάντια στη φορολογία του νερού ήθελαν να επιφέρουν ένα σκληρό κτύπημα ενάντια στο κίνημα και τους επικεφαλής και θεώρησαν πως η υπόθεση του Jobstown τους πρόσφερε την ιδανική ευκαιρία να ποινικοποιήσουν τον αγώνα. Έχασαν παταγωδώς! Το γεγονός ότι χρησιμοποίησαν κάθε μέσο που είχαν διαθέσιμο, με σκοπό να μας ενοχοποιήσουν και τελικά βγήκε ομόφωνη αθωωτική απόφαση από τους ενόρκους, δείχνει το μέγεθος της ήττας τους και ταυτόχρονα της δικής μας επιτυχίας.
Πώς κινήθηκε η γραμμή της υπεράσπισης των αγωνιστών;
Αυτό είναι ένα σημαντικό σημείο.
Η άρχουσα τάξη θέλησε να εκμεταλλευτεί μια ειρηνική διαμαρτυρία, η οποία «μπλόκαρε» το αυτοκίνητο της αναπληρώτριας πρωθυπουργού Τζόαν Μπάρτον, προσπαθώντας να την παρουσιάσει ως «απαγωγή» (παράνομη παρακράτηση) και κατασκεύασε το κατηγορητήριο.
Από τη στιγμή που επέλεξαν να μας στοχοποιήσουν πολιτικά, αποφασίσαμε κι εμείς να δώσουμε μια πολιτική μάχη όχι μόνο εκτός αλλά και εντός του δικαστηρίου και όχι να «ξεφύγουμε» με νομικίστικες μεθόδους.
Κινητοποιήσαμε μαζικά το κίνημα, οργανώσαμε μερικές από τις πιο μεγάλες πολιτικές συγκεντρώσεις που έκανε η Αριστερά στην ιστορία της, είχαμε μια εξαιρετικά σημαντική διεθνή συμπαράσταση και, εκτός από αυτά, μετατρέψαμε στην ουσία τη δίκη σε δίκη των πολιτικών της κυβέρνησης.
Η πρώην αναπληρώτρια πρωθυπουργός Τζόαν Μπάρτον, αναγκάστηκε επί 4 ημέρες να απαντά στις επίμονες ερωτήσεις των δικών μας δικηγόρων για τα ψέματα της προεκλογικής εκστρατείας του κόμματός της («Εργατικό Κόμμα») τις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόσανε και το πώς μπορούν τα λαϊκά στρώματα να εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους απέναντι στις πολιτικές των κυβερνώντων.
Μετατρέψαμε τη δίκη σε μια πολιτική δίκη, στην οποία ανάμεσα σε άλλα αποκαλύψαμε και το βρώμικο ρόλο της αστυνομίας. Αποδείξαμε πως οι καταθέσεις των αστυνομικών ήταν ψεύτικες και πως αυτό ήταν ενορχηστρωμένο από την ηγεσία της αστυνομίας και την κυβέρνηση.
Σήμερα απαιτούμε δημόσια ανεξάρτητη έρευνα σ’ αυτό το ζήτημα, δηλαδή το ρόλο της αστυνομίας και το ποιοι ενορχήστρωσαν την όλη υπόθεση. Η άρχουσα τάξη είναι πραγματικά στρυμωγμένη πάνω στο θέμα αυτό.
Πως αντιδρά η άρχουσα τάξη;
Η κυβέρνηση και τα κόμματα του κατεστημένου βρίσκονται σε πανικό, καθώς δεν περίμεναν αυτό το αποτέλεσμα. Μας μεταφέρθηκε το γεγονός ότι δημοσιογράφοι των μεγάλων αστικών ΜΜΕ προετοίμαζαν ένα πάρτι για να γιορτάσουν την καταδίκη μας. Είχαν υποτιμήσει δηλαδή πλήρως τόσο την κοινωνία όσο και το κίνημα ενάντια στις διώξεις που με τις συνεχείς δράσεις του συνέβαλε στο αποτέλεσμα, όσο και τους ενόρκους.
Τώρα υποστηρίζουν ότι παρά την αθωωτική απόφαση… παραμένουμε «ένοχοι»! Κι αυτό γιατί, κατ’ αυτούς, η Τζόαν Μπάρτον είναι το πραγματικό «θύμα» στην όλη υπόθεση!! Επίσης τώρα θυμήθηκαν να πουν ότι τελικά το κατηγορητήριο για απαγωγή ήταν υπερβολικό – ίσως να μην είναι ένοχοι για απαγωγή, λένε, αλλά είναι ένοχοι για… κάτι! Αυτή τους η στάση είναι βέβαια εντελώς υποκριτική γιατί οι ίδιοι επιχειρηματολογούσαν για το αντίθετο, υπέρ της κατηγορίας της απαγωγής, από την αρχή και σε όλη τη διάρκεια της δίκης.
Τέλος, μας κατηγορούν για άσκηση επιρροής στους ενόρκους, λόγω της κάλυψης της εξέλιξης της δίκης με τακτικές ανταποκρίσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό που ισχύει είναι ότι λόγω της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας απ’ τα αστικά ΜΜΕ, χρησιμοποιήσαμε ευρέως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να μεταφέρουμε τα όσα συμβαίνανε στην αίθουσα του δικαστηρίου.
Ακριβώς επειδή αποκαλύψαμε τα ψέματά τους, τις στημένες δηλώσεις αστυνομικών και βίντεο που έδειχναν ανάποδα τα γεγονότα, και επειδή αυτά τα βίντεο είχαν εκατοντάδες χιλιάδες προβολές (τα 3 δημοφιλέστερα βίντεο είχαν συνολικά 1,5 εκατομμύριο προβολές) προσπάθησαν να το στρέψουν κι αυτό εναντίον μας και πάλι ανεπιτυχώς.
Τι σημαίνει για την εργατική τάξη και τα κινήματα;
Το αίσθημα ανακούφισης και η χαρά της νίκης διαδόθηκαν σαν αστραπή και είναι διάχυτα ανάμεσα στους αγωνιστές του κινήματος ενάντια στο φόρο για το νερό και την εκστρατεία ενάντια στις διώξεις αλλά και το εργατικό κίνημα και τα κοινωνικά κινήματα γενικότερα.
Εκτιμώ ότι θα παίξει θετικό ρόλο στην άνοδο του ηθικού του εργατικού κινήματος – κι αυτό είναι κάτι για το οποίο θα αγωνιστούμε. Θέλουμε αυτός ο αγώνας να γίνει ένα παράδειγμα μάχης όπου ακόμα και όταν έχουμε όλο το σύστημα εναντίον μας, αν είμαστε καλά οργανωμένοι και προετοιμασμένοι και πάνω απ’ όλα με μαζικές εκστρατείες και συμμετοχή του κόσμου, μπορούμε να κερδίσουμε.
Ήδη κάποιοι εργατικοί αγώνες και διεκδικήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ιρλανδία, όπως πχ στον κατασκευαστικό κλάδο και εκτιμούμε ότι αυτοί θα πληθύνουν την επόμενη περίοδο.
Τι σημαίνει για το Σοσιαλιστικό Κόμμα – CWI;
Ανέφερα προηγουμένως ότι η δίκη ήταν μια πολιτική μάχη και απ’ τις δύο πλευρές. Η άρχουσα τάξη ήθελε να «χτυπήσει» το κίνημα ενάντια στο φόρο στο νερό συνολικά, αλλά με τα γεγονότα του Jobstown βρήκε την ευκαιρία να στοχοποιήσει ειδικά το Σοσιαλιστικό Κόμμα – CWI (ΣΚ).
Στη δίκη, από τους 7 κατηγορούμενους οι 3 ήμασταν μέλη του ΣΚ, εκλεγμένοι σε δημόσιες θέσεις (ένας βουλευτής και δύο δημοτικοί σύμβουλοι). Ήλπιζαν ότι μια πιθανή καταδίκη μας, θα «κόψει τα φτερά» και την υποστήριξη που συγκεντρώνουμε. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι ακριβώς το ανάποδο. Είναι ενδεικτικό ότι τις αμέσως επόμενες μέρες της δίκης πάνω από 1000 άτομα έστειλαν μηνύματα υποστήριξης του αγώνα μας και επικοινωνίας με την «Αλληλεγγύη» (σημ. «Ξ»: το πλατύ μετωπικό σχήμα που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του ΣΚ).
Ποια είναι τα επόμενα βήματα για το κίνημα;
Το κίνημα και η εκστρατεία ενάντια στις διώξεις του Jobstown δεν σταματά εδώ. Κατ’ αρχήν γιατί τον ερχόμενο Οκτώβρη του 2017 και τον Απρίλη του 2018 έχουμε ακόμα 2 δίκες που αφορούν άλλους 11 αγωνιστές, όχι με κατηγορίες για «απαγωγή», αλλά με κατηγορίες που αφορούν σε αντίσταση κατά της αρχής κλπ.
Η αθωωτική απόφαση που έλαβε το δικαστήριο είναι σημαντική και μπορεί να παίξει θετικό ρόλο, παρ’ όλα αυτά η άρχουσα τάξη θέλει να κριθούν κάποιοι ένοχοι, έστω και με πιο ελαφριές κατηγορίες, έτσι ώστε να «δικαιωθεί» η ρητορική της. Από την άλλη, θέλω να θυμίσω ότι το περασμένο φθινόπωρο καταδικάστηκε ένας ανήλικος κατηγορούμενος για την ίδια υπόθεση και τώρα θα ασκηθεί έφεση με σκοπό την αθώωσή του.
Η εκστρατεία λοιπόν για πλήρη αθώωση όλων των κατηγορούμενων συνεχίζεται, όπως συνεχίζεται και το κάλεσμα για αλληλεγγύη και υποστήριξη.
Σχετικά άρθρα
- Iρλανδία: αθώοι οι αγωνιστές του Τζόμπσταουν – βαριά ήττα για το κατεστημένο
- Ιρλανδία: Ξεκίνησαν οι δίκες του Jobstown
- Ιρλανδία: πανικόβλητες προσπάθειες φίμωσης των αγωνιστών του Jobstown!
- Ιρλανδία: οι δίκες του Τζόμπσταουν – ευθεία απειλή στα δημοκρατικά δικαιώματα!
- Ιρλανδία: Ένοχος (“απαγωγής”!) κρίθηκε 17χρονος για συμμετοχή σε διαμαρτυρία!
- Ιρλανδία: ξεκινάνε οι δίκες των αγωνιστών ενάντια στο τέλος ύδρευσης
- Ιρλανδία: στο 75% η άρνηση πληρωμής των λογαριασμών ύδρευσης!
- Ιρλανδία: Νίκη του κινήματος – ο φόρος στο νερό αναστέλλεται!
