Το Avanti είναι μια νέα αγωνιστική συσπείρωση εργαζομένων στον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) στην οποία συμμετέχει ως ένα από τα ιδρυτικά μέλη ο σύντροφος Διονύσης Χριστόπουλος, μέχρι πρόσφατα εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Δ.Σ. του ΟΠΑΝΔΑ, μαζί με αγωνιστές και αγωνίστριες του χώρου.
Ο Δ. Χριστόπουλος, ήταν για πάνω από δύο χρόνια εκπρόσωπος των εργαζομένων του ΟΠΑΝΔΑ (Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθήνας) στο Διοικητικό Συμβούλιο του οργανισμού, μετά τη μεγάλη ανατροπή των εκλογών του Νοέμβρη του 2014.
Στις αντίστοιχες εκλογές του Μαρτίου του 2017, ο σ. Διονύσης Χριστόπουλος, έχασε για μία ψήφο(!) και μετά από εκτεταμένη νοθεία.
Σήμερα, δημιουργείται μια νέα παράταξη στο χώρο, η οποία θα αγκαλιάζει διαφορετικούς χώρους και ειδικότητες του ΟΠΑΝΔΑ κι όχι μόνο ένα κλάδο και θα παλεύει με ειλικρίνεια και αποφασιστικότητα για τα δικαιώματα των ίδιων των εργαζομένων του οργανισμού, αλλά και των δημοτών.
Ακολουθεί η ιδρυτική διακήρυξη της παράταξης
Avanti – «Αγωνιστική Συσπείρωση Εργαζομένων Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.» – Ιδρυτική Διακήρυξη
Τα τελευταία επτά χρόνια οι εργαζόμενοι στη χώρα μας δέχονται μια πρωτοφανή επίθεση. Μισθοί, εργατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, κοινωνικές παροχές, θυσιάζονται στο βωμό των μνημονίων και της βάρβαρης εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Οι μεγάλοι αγώνες που δόθηκαν (κυρίως το 2011 και το 2012) δε νίκησαν και έτσι σήμερα στους εργασιακούς χώρους κυριαρχεί η απογοήτευση, η στροφή στον ατομικισμό και η αποστροφή προς τις ηγεσίες των σωματείων, των ομοσπονδιών και των συνομοσπονδιών – και όχι άδικα, αφού αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, στην πλειοψηφία τους, σαμποτάριζαν τους αγώνες που οι ίδιες καλούσαν κάτω από την πίεση των εργαζομένων και έβαλαν πλάτη για να ισοπεδωθούν κατακτήσεις πολλών δεκαετιών.
Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στον ΟΠΑΝΔΑ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν χώροι που δεν έχουν πλέον καμία συνδικαλιστική εκπροσώπηση, όπως και χώροι που κυριαρχούνται συνδικαλιστικά από τη λανθασμένη και αδιέξοδη άποψη ότι οι καλές σχέσεις με την εργοδοσία είναι αυτές που θα δώσουν λύσεις στα εργασιακά μας ζητήματα.
Το Avanti αποτελεί μια συσπείρωση εργαζομένων του ΟΠΑΝΔΑ που αντιλαμβάνεται το βάρος των ηττών και τα κυρίαρχα αισθήματα της εποχής, αλλά πιστεύει ακράδαντα πως ο αγώνας είναι ο μόνος δρόμος για την υπεράσπιση όσων κεκτημένων και δικαιωμάτων έχουν ακόμα οι εργαζόμενοι. Άλλωστε μέσα από αγώνες καταφέραμε (παρότι σε καιρούς μνημονίων) να καταταγούν οι μουσικοί των ΟΤΑ σε ανώτερη εκπαιδευτική βαθμίδα (Τ.Ε.), να μην χαρακτηριστεί κανένας εργαζόμενος ως πλεονάζον προσωπικό και να κινδυνεύει με απόλυση κατά τη διαδικασία συγχώνευσης των τριών Νομικών Προσώπων (ΟΝΑ, ΠΟΔΑ, ΔΑΜΣ) και τη δημιουργία του ΟΠΑΝΔΑ, κ.α.
Επιπλέον το Avanti θέλει να συμβάλει, στο μέτρο των δυνάμεων και των δυνατοτήτων του, στην ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος με στόχο νέους «γύρους» μαζικών αγωνιστικών κινητοποιήσεων για την ανάκτηση όλων όσων χάθηκαν στην εποχή των μνημονίων.
Στα πλαίσια του ΟΠΑΝΔΑ, το Avanti αγωνίζεται:
1. Ενάντια στη διάλυση των δομών του ΟΠΑΝΔΑ
Η υποχρηματοδότηση του ΟΠΑΝΔΑ, η απαγόρευση των προσλήψεων μόνιμου προσωπικού αλλά και οι επιλογές των Διοικήσεων για την κατανομή των υπαρχόντων κονδυλίων, οδηγούν τις δομές του ΟΠΑΝΔΑ σε διάλυση τόσο από τη σκοπιά της ποιότητας των υπηρεσιών και του έργου που παρέχουν όσο και σε επίπεδο εγκαταστάσεων.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα φυσικής κατάρρευσης αποτελούν οι κλειστές παιδικές χαρές (από τις 132 παιδικές χαρές που διαχειρίζεται ο οργανισμός οι περισσότερες είτε είναι κλειστές είτε ακατάλληλες), η κάκιστη κατάσταση που έχουν περιέλθει πολλές δομές αθλητισμού και πολιτισμού λόγω της έλλειψης συντήρησης (χαρακτηριστικό παράδειγμα το κολυμβητήριο Κολοκυνθούς στο οποίο κατέρρευσε τμήμα της στέγης τον περασμένο Οκτώβρη), η πλήρης απουσία βασικών υλικών υγιεινής και ασφάλειας από μια σειρά χώρους κ.α.
Επιπλέον σε μια σειρά χώρους εργασίας οι σοβαρές ελλείψεις προσωπικού, έχουν σαν αποτέλεσμα την εντατικοποίηση της εργασίας αλλά και την αδυναμία πολλών υπηρεσιών να ανταπεξέλθουν στο ρόλο τους.
Διεκδικούμε:
- Αύξηση της χρηματοδότησης του ΟΠΑΝΔΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό ώστε να μην υποβαθμίζονται οι δομές του οργανισμού και οι παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους δημότες.
- Άμεση εφαρμογή της απόφασης του Δ.Σ. του ΟΠΑΝΔΑ για απόσυρση των ένδικων μέσων χωρίς όρους και προϋποθέσεις (όπως είναι π.χ. ο εκβιασμός για παραίτηση από οικονομικές διεκδικήσεις) και κατάταξη σε θέσεις αορίστου χρόνου των επιτυχόντων διαγωνισμών και των συναδέλφων που σήμερα εργάζονται με δικαστικές αποφάσεις.
- Κατάρτιση νέων οργανογραμμάτων με βάση τις πραγματικές ανάγκες των υπηρεσιών στα οποία θα επανέλθουν όλες οι θέσεις που καταργήθηκαν μετά τη συνταξιοδότηση ή την αποχώρηση συναδέλφων την τελευταία 7ετία και άμεση προκήρυξη διαγωνισμών για προσλήψεις εργαζομένων με σταθερές σχέσεις εργασίας και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
- Να αποσυρθούν πάραυτα οι προτάσεις για «πλαισίωση» των μουσικών συνόλων με «εθελοντές» – προτάσεις που ανοίγουν κερκόπορτες για τη σταδιακή κατάργηση των επαγγελματικών μουσικών συνόλων και αντικατάστασή τους από εθελοντικά ερασιτεχνικά μουσικά σχήματα.
2. Ενάντια στην Εμπορευματοποίηση των Κοινωνικών Δομών
Ο πολιτισμός και ο αθλητισμός είναι κοινωνικές ανάγκες. Ο ρόλος του ΟΠΑΝΔΑ, ως δημοτικού οργανισμού πολιτισμού και άθλησης που επιδοτείται από το κράτος, είναι να καλύπτει αυτές τις ανάγκες των δημοτών και πρώτα και κύρια των χαμηλόμισθων, χαμηλοσυνταξιούχων και άνεργων, προσφέροντας ποιοτικές πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες.
Με πρόσχημα την υποχρηματοδότηση του Οργανισμού, οι Διοικήσεις βάζουν αντίτιμο συμμετοχής ή εισιτήριο σε όλο και περισσότερες εκδηλώσεις και δραστηριότητες. Από τον ποδηλατικό γύρο της Αθήνας και μια σειρά αγώνων δρόμου, μέχρι θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες, οι δημότες καλούνται να πληρώσουν για τη συμμετοχή τους σε εκδηλώσεις και δράσεις που θα έπρεπε να προσφέρονται δωρεάν.
Την ίδια στιγμή οι εκδηλώσεις και δράσεις του ΟΠΑΝΔΑ μετατρέπονται όλο και πιο συχνά σε φιέστες χορηγών, με τα διαφημιστικά να «καπελώνουν» την πολιτιστική ή αθλητική δραστηριότητα (π.χ. έκθεση ζωγραφικής «θαμμένη» κάτω από διαφημιστικά Cyta που μοίραζαν μοντέλα). Αλλά και το ίδιο το περιεχόμενο όλο και περισσότερων εκδηλώσεων και δράσεων καθορίζεται όχι με βάση τις ανάγκες των δημοτών, αλλά με βάση τι ζητούν οι χορηγοί, λες και ο ΟΠΑΝΔΑ είναι διαφημιστική εταιρία ή εταιρία δημοσίων σχέσεων (χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η «συνδιοργάνωση» με την Energizer νυχτερινού αγώνα δρόμου τη στιγμή που ο οργανισμός μπορεί με ίδιες δυνάμεις να ανταποκριθεί σε αυτή τη δράση ή η απαίτηση της Cyta να έχει την τελική έγκριση των εκδηλώσεων στις οποίες συμμετέχει ως «χορηγός».
Τα μουσικά σύνολα παραχωρούνται όλο και συχνότερα σε ιδιωτικές εταιρίες παραγωγής. Μουσικοί του ΟΠΑΝΔΑ χρησιμοποιούνται από τις ιδιωτικές εταιρίες ως δωρεάν εργατικό δυναμικό, πράγμα που τους επιτρέπει να βγάλουν ακόμα περισσότερα κέρδη. Αν λάβουμε υπόψη ότι ζούμε σε μια εποχή που η ανεργία των καλλιτεχνών βρίσκεται στο κόκκινο, η δωρεάν παραχώρηση μουσικών του ΟΠΑΝΔΑ σε ιδιωτικές εταιρίες παραγωγής, αποτελεί διπλό χτύπημα για τον κλάδο. Τέλος, οι εταιρείες αυτές δε διστάζουν να βάλουν στις συναυλίες πολύ υψηλό εισιτήριο – απαγορευτικό για τη μεγάλη πλειοψηφία των δημοτών – με πρόσχημα τη «φιλανθρωπία».
Πολλοί συνάδελφοι αντιλαμβάνονται τη «συνεργασία» των μουσικών συνόλων με ιδιωτικές εταιρίες παραγωγής ή με φορείς (Καμεράτα, Λυρική κα) ως καλλιτεχνική αναβάθμιση. Και σ’ ένα βαθμό έχουν δίκιο καθώς οι «συνεργασίες» αυτές πιστοποιούν το υψηλό επίπεδο των μουσικών συνόλων του ΟΠΑΝΔΑ. Ωστόσο οι συνεργασίες αυτές πρέπει να προσφέρουν κοινωνικό καλλιτεχνικό έργο. Δηλαδή παραστάσεις δωρεάν για τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα. Τα μουσικά σύνολα θα έπρεπε να είναι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα του Μεγάρου, του Ηρωδείου, της Λυρικής Σκηνής κλπ στους άνεργους, στους χαμηλόμισθους, και στους χαμηλοσυνταξιούχους και να τους δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν δωρεάν υψηλού επιπέδου παραστάσεις. Αντιθέτως μέχρι σήμερα οι συνεργασίες των μουσικών συνόλων -πχ με την Καμεράτα- επιβάλλουν σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό την εμπορευματοποίηση των μουσικών συνόλων και τη λειτουργία τους με κριτήρια ιδιωτικής εταιρίας.
Οι προαναφερόμενες διαπιστώσεις και ανησυχίες για το μέλλον του ΟΠΑΝΔΑ εντείνονται από το γεγονός ότι ο Οργανισμός δαπανά συστηματικά τεράστια ποσά για έκτακτους εξωτερικούς συνεργάτες, για ενοικίαση χώρων και εξοπλισμού που θα έπρεπε να έχει αγοραστεί, καθώς και για εργολαβικές εταιρίες σε μια σειρά υπηρεσίες (φύλαξη, καθαριότητα, τεχνικές υπηρεσίες κα). Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις οι διοικήσεις του Οργανισμού πάντα ξεχνούν την υποχρηματοδότηση.
Ο κοινωνικός ρόλος του ΟΠΑΝΔΑ εξανεμίζεται. Εισιτήρια, «χορηγοί», εργολάβοι, ιδιωτικές εταιρίες παραγωγής κ.α. μετατρέπουν τον Οργανισμό σε μια Επιχείρηση Πολιτισμού και Αθλητισμού. Όσο αυτή η μετάλλαξη εξελίσσεται το κόστος δε θα το πληρώνουν μόνο οι δημότες, αλλά και οι εργαζόμενοι του ΟΠΑΝΔΑ. Γιατί οι επιχειρήσεις λειτουργούν με όρους κόστους – οφέλους. Αν αφήσουμε τον ιό της εμπορευματοποίησης να εξελιχθεί, δε θα αργήσει η μέρα που οι μουσικοί θα πληρώνονται με βάση τα εισιτήρια που κόπηκαν στις συναυλίες, οι γυμναστές με βάση τα έσοδα των γυμναστηρίων, κολυμβητηρίων κοκ.
Το Avanti παλεύει για το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του ΟΠΑΝΔΑ. Είμαστε:
- Ενάντια στην επιβολή εισιτηρίου στις πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες.
- Ενάντια στην εξάρτηση του ΟΠΑΝΔΑ από χορηγούς.
- Ενάντια στην «παραχώρηση» εργαζομένων του ΟΠΑΝΔΑ σε ιδιωτικές εταιρίες παραγωγής.
Όσον αφορά την υποστήριξη φιλανθρωπικών σκοπών, ο ΟΠΑΝΔΑ μπορεί να υποστηρίζει φιλανθρωπικές δραστηριότητες, εκδίδοντας κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης για κάθε μία από αυτές και διαθέτοντάς τα προαιρετικά στην είσοδο των εκδηλώσεων και των δραστηριοτήτων που διοργανώνει. Με αυτό τον τρόπο οι εκδηλώσεις και οι δραστηριότητες θα παραμένουν δωρεάν, ενώ οι πολίτες θα μπορούν να ενισχύσουν μια φιλανθρωπία στο βαθμό που συμφωνούν με αυτή και ανάλογα με την οικονομική τους δυνατότητα. Είναι αυτονόητο ότι για τα χρήματα των φιλανθρωπιών πρέπει να υπάρχει δημόσιος απολογισμός καθώς πολλά από αυτά έχουν την τάση να «εξαφανίζονται» όπως π.χ. χρήματα προς το ΚΥΑΔΑ.
Το Avanti θα επιδιώξει να ανοίξει τη συζήτηση για τα παραπάνω ζητήματα στους Δημότες και να παλέψει μαζί τους για τη διατήρηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα του Οργανισμού.
3. Ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που λυμαίνεται το χώρο
Οι πρόσφατες εκλογές για την ανάδειξη εκπροσώπου των εργαζομένων στο Δ.Σ. του ΟΠΑΝΔΑ έδειξαν με τον πιο καθαρό τρόπο ότι οι μηχανισμοί του εργοδοτικού συνδικαλισμού δε θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να επιβάλουν την κυριαρχία τους (νοθεία, τρομοκράτηση και εκφοβισμός των εργαζομένων κ.α.). Είναι οι ίδιοι μηχανισμοί που ξεπούλησαν απροκάλυπτα μια σειρά αγώνες (π.χ. κατάληψη ενάντια στις εφεδρείες το 2012) και αποτέλεσαν το δεκανίκι της διοίκησης στον εμπαιγμό και τους εκβιασμούς κατά των εργαζομένων (π.χ. υπόθεση εργαζομένων με δικαστικές αποφάσεις). Η απάντηση απέναντι σε αυτό το σάπιο κατεστημένο είναι η οργάνωση των εργαζομένων ώστε οι αγώνες να περάσουν στα δικά τους χέρια και να μην ξεπουλιούνται από κρυφούς ή φανερούς φίλους του εκάστοτε προέδρου.
4. Για αποφασιστικό λόγο των εργαζομένων στη λειτουργία του Οργανισμού
Οι εργαζόμενοι του ΟΠΑΝΔΑ θα πρέπει να έχουν, μέσα από τις δημοκρατικές συλλογικές τους διαδικασίες, αποφασιστικό λόγο στον προγραμματισμό που καταρτίζει το ΔΣ του ΟΠΑΝΔΑ (πρόγραμμα συναυλιών, αθλητικών εκδηλώσεων κ.α.). Οι εργαζόμενοι κάθε χώρου γνωρίζουν καλύτερα απ’ τον καθένα όχι μόνο τα προβλήματα αλλά και τις δυνατότητες του Οργανισμού.
Συσπείρωση για Μάχη
Το Avanti παλεύει για όλα τα παραπάνω, αλλά και για να αποκατασταθούν οι μισθοί μας καθώς και για όλα τα εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα και κεκτημένα που καταργήθηκαν την τελευταία 7ετία.
Οι διεκδικήσεις μας συνδέονται αναπόφευκτα με τον αγώνα ενάντια στα Μνημόνια και σε κάθε μορφή λιτότητας που επιβάλλεται στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Οργανώνουμε, προωθούμε και συμμετέχουμε μαχητικά σε αγωνιστικές, κινηματικές δράσεις (απεργίες, καταλείψεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας στο Δ.Σ. του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α κοκ).
Συντονιζόμαστε και αγωνιζόμαστε μαζί με όσους κλάδους και χώρους βρίσκονται στην ίδια κατεύθυνση.
Είμαστε αλληλέγγυοι, στηρίζουμε και συμμετέχουμε στους αγώνες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην μνημονιακή πολιτική, ενάντια στη φτωχοποίηση και εξαθλίωση της κοινωνίας που γίνεται για να ικανοποιηθούν και να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων (ξένων και ντόπιων).
Το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα μπορεί να βρίσκεται σήμερα σε υποχώρηση, είναι όμως βέβαιο ότι αυτή η κατάσταση θα αναστραφεί, όπως αναστράφηκε τόσες φορές στην ιστορία. Το εργατικό κίνημα θα επουλώσει τις πληγές του και θα ανακάμψει για να δώσει νέους μεγάλους αγώνες, μαζικούς και μαχητικούς, για μια κοινωνία χωρίς καταπίεση, φτώχια και εκμετάλλευση.
