Σχόλιο από το Ξεκίνημα
Εξαιρετικά ενδιαφέροντα ήταν τα αποτελέσματα πρόσφατης πανευρωπαϊκής έρευνας για τη νεολαία (δείτε τη σχετική δημοσκόπηση) που οργανώθηκε από την EBU (Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση).
Συγκεκριμένα, ένα από τα ερωτήματα που τέθηκε σε νέους από 18-34 χρονών σε 13 ευρωπαϊκές χώρες ήταν
«Θα παίρνατε μέρος σε μια μαζική εξέγερση ενάντια στην κυβέρνηση;»
Οι Έλληνες συμμετέχοντες βρέθηκαν στην πρώτη θέση των θετικών απαντήσεων αφού απάντησαν «ναι» σε ποσοστό 67%!! Ακολουθούν οι Ιταλοί, οι Ισπανοί και οι Γάλλοι με ποσοστά 65,63 και 61% αντιστοίχως.
Στη πραγματικότητα τα αποτελέσματα αυτά αποτυπώνουν μια πραγματικότητα που έχουμε αναδείξει σε σειρά άρθρων και σχολίων μας. Σε αντίθεση με τις φωνές που προέρχονται από την Αριστερά για τον «κόσμο που δεν κινητοποιείται» ή «τη νεολαία που αδιαφορεί», στη πραγματικότητα οι μοναδικοί δυο λόγοι που αυτή την περίοδο δεν υπάρχουν μαζικά κινήματα, είναι από τη μια η πλήρης ανυποληψία των ηγεσιών του συνδικαλιστικού κινήματος και των μαζικών κομμάτων της Αριστεράς και από την άλλη, το βάρος των συσσωρευμένων ηττών των μεγάλων αγώνων της προηγούμενης περιόδου.
Την ίδια στιγμή όμως, όπως αποδεικνύουν τα αποτελέσματα της έρευνας, υπάρχουν πολύ σοβαρές διεργασίες στα μυαλά εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και νεολαίων που βγάζουν σημαντικά συμπεράσματα για την πραγματική φύση του συστήματος που ζούμε!
Αυτοί οι χιλιάδες εργαζόμενοι και νεολαίοι μπορεί αυτή τη στιγμή να νιώθουν ανήμποροι να αντιδράσουν, όμως αυτό δεν θα διαρκέσει για πάντα. Αντίθετα, οι πολιτικές του διαρκούς χτυπήματος του βιοτικού επιπέδου και των κοινωνικών δικαιωμάτων εγγυώνται ότι αργά ή γρήγορα το μαζικό κίνημα θα αναζητήσει τρόπους να βγει ξανά στο προσκήνιο.
Δεν μπορούν ασφαλώς να γίνουν ακριβείς προβλέψεις για το πότε θα υπάρξει η επόμενη άνοδος του μαζικού κινήματος. Όμως το βέβαιο είναι ότι αυτή θα συνοδεύεται από μια βαθιά πολιτικοποίηση, από μεριάς κυρίως των νέων αγωνιστών.
Πρέπει ακόμα να τονίσουμε ότι αυτή η τάση απόρριψης του κατεστημένου και διάθεσης εξέγερσης εναντίον του, δεν περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα ή τον ευρωπαϊκό Νότο. Παρότι στην έρευνα συμμετέχουν χώρες «υπεράνω υποψίας», όπως η Ελβετία ή το Λουξεμβούργο, συνολικά περίπου 1 στους 2 ερωτώμενους απαντάει θετικά στο ερώτημα που αφορά τη συμμετοχή του σε μια μαζική εξέγερση ενάντια στη κυβέρνηση.
Αυτή η διαπίστωση έχει επιπλέον αξία από την άποψη ότι το τι θα γίνει όσον αφορά το μαζικό κίνημα στην Ελλάδα, έχει άμεση σχέση με τις εξελίξεις στο μαζικό κίνημα πανευρωπαϊκά.
Δείχνει πως μια έκρηξη του μαζικού κινήματος, της νεολαίας και των εργαζομένων σε μια ευρωπαϊκή χώρα, έχει κάθε δυνατότητα να αποτελέσει καταλύτη για τις εξελίξεις στην υπόλοιπη Ευρώπη και διεθνώς.
Ζούμε στην εποχή της πιο βαθιάς κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Εκατομμύρια εργαζόμενοι και νεολαίοι διεθνώς έχουν βγάλει το συμπέρασμα ότι αυτό το σύστημα χρειάζεται να ανατραπεί. Το μεγαλύτερο καθήκον της εποχής μας είναι το χτίσιμο μιας Αριστεράς που θα μπορέσει να δώσει προοπτική στους πόθους και τα όνειρα αυτής της νέας γενιάς. Μιας Αριστεράς αντάξιας του ονόματος της: Μαζικής, επαναστατικής, διεθνιστικής.
