Το Σάββατο 1 Απριλίου θα διεξαχθεί η ετήσια τακτική απολογιστική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας (ΣΥΕΤΕ).
Το 2016 υπήρξε μια χρονιά εξαιρετικά δύσκολη για τους εργαζόμενους-ες και το συνδικαλιστικό κίνημα. Η πλήρης υποταγή και αυτής της Κυβέρνησης στους Δανειστές, έχει προκαλέσει απογοήτευση και σύγχυση. Το σύνολο των εργατικών κατακτήσεων βρίσκονται στο στόχαστρο, το Τραπεζικό Σύστημα περνάει στα χέρια κερδοσκοπικών funds, οι θέσεις εργασίας μειώνονται συνεχώς και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας εδραιώνονται. Αυτό επιβάλλει την άμεση ενεργοποίηση των μαχητικών συνδικαλιστικών δυνάμεων, την δημοκρατική και ειλικρινή συζήτηση για την εξαγωγή συμπερασμάτων από τους αγώνες της προηγούμενης περιόδου και πάνω από όλα την εκπόνηση σχεδίου για τις μάχες που έρχονται.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η συνδικαλιστική ηγεσία στον ΣΥΕΤΕ ήταν απούσα. Αυτό, φυσικά, δεν είναι τυχαίο. Έχει αποκοπεί σε τέτοιο βαθμό από τη βάση των εργαζομένων, που πλέον μόνο της μέλημα είναι η αναπαραγωγή της.
Παρακάτω αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση της «Πρωτοβουλίας» – Ανεξάρτητης, Αγωνιστικής, Συνδικαλιστικής Κίνηση στην ΕΤΕ» (στην οποία συμμετέχει το «Ξ») που καλεί σε καταψήφιση των πεπραγμένων της πλειοψηφίας του Σωματείου και περιγράφει την ανάγκη για ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και για ένα ριζικά διαφορετικό μοντέλο συνδικαλισμού με αποφασιστική συμμετοχή της βάσης και αγωνιστικό προσανατολισμό».
Γενική Συνέλευση ΣΥΕΤΕ:
Καταψηφίζουμε τα πεπραγμένα της πλειοψηφίας
Αγωνιζόμαστε για ένα διαφορετικό μοντέλο συνδικαλισμού
Το 2016 υπήρξε μια χρονιά εξαιρετικά δύσκολη για τους εργαζόμενους-ες και το συνδικαλιστικό κίνημα. Η πλήρης υποταγή και αυτής της Κυβέρνησης στους Δανειστές, έχει προκαλέσει απογοήτευση και σύγχυση. Το σύνολο των εργατικών κατακτήσεων βρίσκονται στο στόχαστρο και αυτό επιβάλλει την άμεση ενεργοποίησή μας, την δημοκρατική και ειλικρινή συζήτηση για την εξαγωγή συμπερασμάτων από τους αγώνες της προηγούμενης περιόδου και πάνω από όλα την εκπόνηση σχεδίου για τις μάχες που έρχονται.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, οι συνδικαλιστικές μας ηγεσίες κρίνονται για ακόμα μια φορά ανεπαρκείς. Αυτό, φυσικά, δεν είναι τυχαίο. Έχουν αποκοπεί σε τέτοιο βαθμό από τη βάση των εργαζομένων, που πλέον μόνο τους μέλημα είναι η αναπαραγωγή τους. Η ανατροπή αυτής της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος σε αγωνιστική και δημοκρατική βάση είναι απαραίτητος όρος για να παλέψουμε με προοπτική νίκης.
Για ακόμη μια χρονιά ο τρόπος που διοργανώνεται η Γενική Συνέλευση του ΣΥΕΤΕ τείνει να μοιάσει περισσότερο με “φιέστα”, παρά με πραγματική και γόνιμη διαδικασία. Παρόλα αυτά, θεωρούμε ότι δεν πρέπει να απέχουμε. Το ακριβώς αντίθετο. Η μαζική μας συμμετοχή, η μεταξύ μας “ζύμωση” και η καταδίκη των πεπραγμένων της ηγεσίας μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για ένα διαφορετικό μοντέλο συνδικαλισμού.
1. Γιατί καταψηφίζουμε τα πεπραγμένα της πλειοψηφίας του ΣΥΕΤΕ
- Επιχειρησιακή ΣΣΕ: Το 2016 υπογράφηκε νέα τριετής ΣΣΕ. Φυσικά είμαστε της άποψης ότι η μάχη για την υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων είναι κορυφαίας σημασίας. Παρόλα αυτά θέλουμε να σταθούμε σε κάποια “μελανά σημεία”. Καταρχήν, δεν αποκαθίστανται οι απώλειες (μισθολογικές και ασφαλιστικές), επιβεβαιώθηκε η αυθαίρετη μονομερής αναδιαμόρφωση του ορίου για τις μειώσεις από την Επιχειρησιακή 2013 και αντικαταστάθηκε η σαφής ρήτρα μη απολύσεων με ένα… ευχολόγιο. Δεύτερο και ακόμα πιο σημαντικό: Υπάρχει, από την πλευρά της ηγεσίας, πλήρης αποδοχή του πλάνου αναδιάρθρωσης, το οποίο ισοδυναμεί με αποδοχή των μνημονιακών πολιτικών μείωσης των θέσεων εργασίας, λιτότητας και ξεπουλήματος του τραπεζικού συστήματος. Τελευταίο, αλλά εξίσου κρίσιμο για εμάς: Δεν υπήρξε στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων, καμία ενημέρωση και κινητοποίηση της βάσης των εργαζομένων. Δεν μας δόθηκε λόγος για το ποια πρέπει να είναι η τακτική και η στρατηγική του Συλλόγου. Οι όποιες αποφάσεις πάρθηκαν “κεκλεισμένων των θυρών”.
- Κοινωνική ασφάλιση: Κυβέρνηση και Δανειστές έχουν ως βασική τους επιδίωξη την συρρίκνωση της κοινωνικής ασφάλισης προς όφελος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Το κίνημα που αναπτύχθηκε τον Φλεβάρη του 2016 ήταν μαζικό και αποφασισμένο. Παρόλα αυτά ΓΣΕΕ, ΟΤΟΕ και ΣΥΕΤΕ δεν ανέπτυξαν σχέδιο δράσης, κλιμάκωσης και συντονισμού των αγώνων, με αποτέλεσμα αυτό να ξεφουσκώσει και τα μέτρα να περάσουν για μια ακόμη φορά.
- Εθελούσια Έξοδος: Πάνω από 1.120 συνάδελφοι-ισσες αποχώρησαν. Ήδη οι πρώτες αρνητικές συνέπειες είναι εμφανείς. Καταστήματα που υπολειτουργούν, ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση και εργασιακό στρες, δεκάδες αποσπάσεις χωρίς συγκατάθεση και συνεννόηση και φυσικά να μην ξεχνάμε το ισχυρό πλήγμα που θα δεχτούν τα ταμεία μας και κύρια το ΤΥΠΕΤ, αλλά και η λειτουργία του ΣΥΕΤΕ.
Η Διοίκηση έκανε τη δουλειά της. Καλλιέργησε το «απαραίτητο» κλίμα ανασφάλειας και φόβου. Το πιο σημαντικό για εμάς, όμως, είναι το πώς αντιμετώπισε την κατάσταση η ηγεσία του Συλλόγου. Εδώ πρέπει να είμαστε καθαροί. Σε συμφωνία των ΔΗΣΥΕ – ΔΑΚΕ – ΔΑΣ, ο ΣΥΕΤΕ έβαλε ουσιαστικά “πλάτη” στην υλοποίηση του προγράμματος, αποδεχόμενος μετά δακρύων το δήθεν “αναπόδραστο” του πλάνου αναδιάρθρωσης, συνεπώς και των Μνημονίων, ως προϋπόθεση σταθερότητας της ΕΤΕ. Δεν προστάτεψε τους συναδέλφους/ισσες, δεν πρότεινε κανένα σχέδιο αντίστασης ενάντια στην συνεχή απαξίωση της εργασίας μας, δεν έχει καμία πρόταση για το ποιο πρέπει να είναι το μέλλον του τραπεζικού συστήματος και ως εκ τούτου του επαγγέλματος του τραπεζοϋπαλλήλου. Εδώ και χρόνια αποτελούν ουσιαστικά την “ουρά” στις στρατηγικές επιδιώξεις της κάθε Διοίκησης. Και για να μην ξεχνιόμαστε, η αφαίρεση της ρήτρας μη απολύσεων από την τελευταία επιχειρησιακή ΣΣΕ είχε σαφή στόχευση την “πετυχημένη” έκβαση της εθελουσίας εξόδου. - Περαιτέρω αλλοίωση των σταθερών και ρυθμισμένων εργασιακών σχέσεων. Οι ειδικοί σύμβουλοι κάνουν “πάρτυ” ανεξέλεγκτοι, οι ελαστικές μορφές εργασίας έχουν λάβει διαστάσεις επιδημίας, η εξωτερίκευση εργασιών, το ίδιο. Η πλειοψηφία του Συλλόγου “αντιδρά” με τουφεκιές στον αέρα και μόνο όταν θίγεται κάποιος χώρος ή άτομα του ενδιαφέροντός τους.
- Δεν αντιστέκεται με σχέδιο απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές. Η πλειοψηφία του Συλλόγου ( ΔΗΣΥΕ-ΔΑΚΕ), αλλά και η ΔΑΣ, τις έχουν αποδεχτεί ως αναπόδραστη νομοτέλεια. Αυτό έχει μετατρέψει τον Σύλλογο σε “ουρά” των εξελίξεων, με έκδηλη την αμηχανία της ηγεσίας του στα εκβιαστικά διλήμματα που μπαίνουν κάθε φορά από την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η μη αμφισβήτηση των όσων προβλέπονται από τα πλάνα αναδιάρθρωσης για το τραπεζικό σύστημα, πέρα από τις κενές περιεχομένου κραυγές περί “αφελληνισμού”, όπως και η καθυστερημένη και υποτονική αντίδραση για το ξεπούλημα της “Εθνικής Ασφαλιστικής”, που ακόμη δεν έχει αντιμετωπιστεί με αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
- Δημοκρατικό έλλειμμα και λειτουργία “κορυφής” του ΣΥΕΤΕ. Η ηγεσία του Συλλόγου βρίσκεται ολοένα πιο μακριά από τις πραγματικές ανάγκες και τα προβλήματα της βάσης. Δεν οργανώνουν αντιστάσεις και διεκδικήσεις, παρά μόνο συντηρούν έναν μηχανισμό ρουσφετιών και ατομικών διευθετήσεων. Είναι φανερό ότι δεν θέλουν να διεκδικούμε συλλογικά λύσεις για τα προβλήματά μας.
2. Παλεύουμε για ένα άλλο συνδικαλιστικό κίνημα, αγωνιστικό και με συμμετοχή της βάσης
Η απαραίτητη κριτική στην ηγεσία δεν πρέπει να οδηγεί σε απαξίωση του συνδικαλισμού γενικά. Οι συλλογικοί και καλά οργανωμένοι αγώνες αποτελούν μονόδρομο για την προάσπιση των δικαιωμάτων μας. Πιστεύουμε ότι ένα άλλο μοντέλο συνδικαλισμού, αγωνιστικού και συμμετοχικού, είναι αναγκαίο και εφικτό. Τέτοιο, που
- να ξεκινά από τις “Μικρές” καθημερινές μάχες. Για παράδειγμα: απόσυρση των satisfaction panels, κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας, όπως η ενοικίαση και το i-work, διεκδίκηση διαφάνειας στους διαγωνισμούς επιλογής προσωπικού, καταγγελία της αναλγησίας παραγόντων της Διοίκησης απέναντι σε προβλήματα των συναδέλφων/ισσών, κ.α.. Στόχος μας είναι να αναδεικνύουμε τα “κακώς κείμενα” και τις αδικίες και να παρεμβαίνουμε άμεσα, μαχητικά και συλλογικά, προκειμένου να βρίσκουμε λύσεις,
- να αφουγκράζεται τις τάσεις και να προετοιμάζει από τώρα ένα ανοιχτό διάλογο σχετικά με το μέλλον του επαγγέλματός μας ( μείωση προσωπικού, ψηφιοποίηση, εκχώρηση δανείων σε funds, κ.α.)
- να τις συνδέει με τον αγώνα για ριζική αλλαγή λειτουργίας του Τραπεζικού Συστήματος. Η δημόσια ιδιοκτησία κάτω από τον δημοκρατικό έλεγχο των εργαζομένων και της κοινωνίας θα πρέπει να είναι στο επίκεντρο του αγώνα μας,
- και τέλος να αντιλαμβάνεται ότι η προάσπιση των δικαιωμάτων μας δεν είναι συντεχνιακό ζήτημα, αλλά αντίθετα απαιτείται ο συντονισμός με άλλους κλάδους με στόχο την οριστική ανατροπή των Μνημονιακών πολιτικών.
Για να γίνουν τα πιο πάνω υπάρχει ακόμα ένας κρίσιμος παράγοντας:
- Η Λειτουργία του ΣΥΕΤΕ.
Πιστεύουμε ότι ο συνδικαλισμός δεν είναι το επάγγελμα μια χούφτας ειδικών, με αιώνιες αποσπάσεις και “ειδικές διευκολύνσεις”, αλλά μας αφορά όλους και όλες. Για αυτό πρέπει να περάσει στα χέρια μας. Με συνελεύσεις στους μαζικούς χώρους και ανά Νομό, με πραγματική, ανοιχτή και ζωντανή λειτουργία των Νομαρχιακών Παραρτημάτων, με δικτύωση των ΕΑΚ και με συνεχή έλεγχο των εκλεγμένων και των οικονομικών του Συλλόγου. Τέλος, πρέπει να προσθέσουμε στις διεκδικήσεις μας και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό. Την αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στα συνδικαλιστικά δρώμενα, καθώς και την μάχη ενάντια σε φαινόμενα σεξισμού.
3. ΤΥΠΕΤ- Εκλογική συνεργασία των αγωνιστικών δυνάμεων
Την προσεχή περίοδο θα διεξαχθούν οι εκλογές στο Ταμείο Υγείας, το οποίο διοικείται από τους ίδιους τους εργαζόμενους -ες και αποτελεί μια πολύ σημαντική κατάκτηση των προηγούμενων δεκαετιών. Δεν πρέπει να το υποτιμήσουμε και να δώσουμε “λευκή επιταγή” στη σημερινή γραφειοκρατική και κυβερνητική πλειοψηφία. Είναι πολύ μεγάλη η ανάγκη εκλογικής συνεργασίας των μαχητικών δυνάμεων απέναντι στα σχέδια διάλυσης της Υγείας και υπέρ της προάσπισης και βελτίωσης των παροχών του Ταμείου, της υπεράσπισης του αυτοδιαχειριστικού χαρακτήρα του και του εκδημοκρατισμού της λειτουργίας του. Τις επόμενες μέρες θα καταθέσουμε και επίσημα πρόταση συνεργασίας και συμπόρευσης.
Πρωτοβουλία
Ανεξάρτητη Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση στην ΕΤΕ [bold]
