Άρθρο της Σύνταξης από το τελευταίο τεύχος του «Ξ» (448), που κυκλοφορεί, 9 Μάρτη – 23 Μάρτη
Την Τετάρτη 1 Μάρτη ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ κατάθεσε στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο τις σκέψεις της Επιτροπής για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο που δεν αναφέρθηκε στον ένα γνωστό «μονόδρομο»: μόνο μπροστά, πιο βαθιά ενοποίηση σε όλα τα επίπεδα, «ολοκλήρωση» του οράματος της «Ενωμένης Ευρώπης». Κατέθεσε 5 διαφορετικές επιλογές (δείτε ενδεικτικά, Ελεύθερος Τύπος, 1-4-2017 και Huffingtonpost, 05-03-2017):
1. Συνέχεια ως έχει – με άλλα λόγια, «ότι είναι να γίνει θα γίνει, πάμε και ο Θεός βοηθός».
2. Μόνο Κοινή Αγορά – πράγμα που ισοδυναμεί με ένα τεράστιο βήμα προς τα πίσω, καθώς σημαίνει εγκατάλειψη της ιδέας της νομισματικής ένωσης για όλους, της κοινής άμυνας, της κοινής εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ενοποίησης.
3. Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων – με άλλα λόγια όσοι μπορούν προχωρούν, σε όσους δεν μπορούν να ακολουθήσουν ευχόμαστε «καλή τύχη».
4. Λιγότερη Ευρώπη με έμφαση σε επιλεγμένους τομείς όπου μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική – είναι μια διαφορετική διατύπωση για την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων.
5. Πολύ περισσότερη Ευρώπη, με στόχο το 2015 η Ευρώπη να μιλάει ως μία οντότητα – με άλλα λόγια «πρέπει να βρω και κάτι θετικό να πω για το μέλλον».
Αν δούμε προσεκτικά τις «5 σκέψεις» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μπορούμε να την συνοψίσουμε στην εξής μία: το πουλόβερ ξηλώνεται, πρέπει να αναγνωρίσουμε αυτή την πραγματικότητα και να πάρουμε τα μέτρα μας για να περιορίσουμε το κακό. Η τελευταία πρόταση που μιλά για «περισσότερη Ευρώπη» μπαίνει μόνο και μόνο για να υπάρχει κάτι θετικό. Γιατί, η αλήθεια είναι, κανένας δεν πιστεύει πως είναι δυνατό η σημερινή Ευρώπη, σαν σύνολο, να προχωρήσει σε μεγαλύτερη εμβάθυνση, στην κατεύθυνση της «ολοκλήρωσης» που επεδίωκε.
Στην πραγματικότητα το όραμα της «ενωμένης Ευρώπης» σε καπιταλιστική βάση κείται στο έδαφος καταρρακωμένο. Μετά τον κίνδυνο του Grexit, κι εκεί που οι άρχοντες της ΕΕ είχαν χαλαρώσει, ήρθε το Brexit. Μετά ήρθε ο Τραμπ να πει στη βρετανική κυβέρνηση «καλά κάνετε και φεύγετε» εγώ είμαι μαζί σας. Σήμερα η ΕΕ είναι αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ανόδου των «ακροδεξιών λαϊκιστών» κατ’ αρχήν στην Ολλανδία και τη Γαλλία. Αν σ’ αυτές τις χώρες ο Βίλντερς και η Λεπέν μπορέσουν να επιβάλουν δημοψηφίσματα για το θέμα της ΕΕ, τα αποτελέσματα είναι εντελώς αμφίβολα για την ΕΕ. Ας θυμηθούμε το ελληνικό δημοψήφισμα του ’15 και το βρετανικό και ιταλικό του ’16 – σε όλες τις περιπτώσεις οι βασικές επιλογές των αρχουσών τάξεων, ταυτισμένες και με τις επιλογές του Ευρωπαϊκού διευθυντηρίου, κατατροπώθηκαν, παρά την εκστρατεία τρόμου που είχαν εξαπολύσει. Και πριν από τα δημοψηφίσματα στη Βρετανία και την Ιταλία, βέβαια, είχαμε μια σειρά χώρες της κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων να υψώνουν τείχη και φράκτες για να ανακόψουν τους πρόσφυγες – εξευτελίζοντας κάθε έννοια «ενωμένης» Ευρώπης καθώς και τις υπογραφές τους κάτω από τις διεθνείς συνθήκες που αφορούν τους πρόσφυγες πολέμων.
Πριν 60 χρόνια Μάρτιο μήνα, στην Ρώμη, μπήκαν οι βάσεις (με τη Συνθήκη της Ρώμης) για τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό το Μάρτη, στη Ρώμη, ετοιμάζονται να «γιορτάσουν» τα 60χρονα της «μεγάλης απόφασης». Θα «φορέσουν τα καλά» τους και προσπαθήσουν να πείσουν πως το όραμα είναι ζωντανό. Θα μιλούν για τα επιτεύγματα και θα χειροκροτούν ζωηρά! Μόνο που κανείς δεν θα πιστεύει αυτά που λέει και αυτά που ακούει…
