Το «Ξ» μίλησε με τον σύντροφο Θανάση Μαρίνη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας και της συνδικαλιστικής κίνησης «Πρωτοβουλία» (http://protovouliasyete.blogspot.gr/) σχετικά με τις μειώσεις προσωπικού μέσα από «εθελούσιες εξόδους».
Θανάση, πριν από λίγες μέρες υλοποιήθηκε ακόμα ένα πρόγραμμα «Εθελουσίας Εξόδου» στην Εθνική Τράπεζα. Είχε συμμετοχή; Ποιες οι επιπτώσεις στην εργασιακή καθημερινότητα;
Περίπου 1.120 εργαζόμενοι-ες αποχώρησαν, εκ των οποίων το 25% κάτω από 50 ετών. Ήδη οι πρώτες αρνητικές συνέπειες είναι εμφανείς. Καταστήματα που υπολειτουργούν, υποβάθμιση της ποιότητας εξυπηρέτησης του συναλλακτικού κοινού, ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση και εργασιακό στρες, δεκάδες αποσπάσεις χωρίς συγκατάθεση και συνεννόηση και φυσικά να μην ξεχνάμε το ισχυρό πλήγμα που θα δεχτούν τα ασφαλιστικά ταμεία μας, αλλά και η ίδια λειτουργία του Σωματείου.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η Διοίκηση της ΕΤΕ συνεχίζει τις προκλητικές τοποθετήσεις ακριβοπληρωμένων ειδικών συμβούλων!
Για ποιο λόγο αποχώρησαν οι εργαζόμενοι-ες;
Τα τελευταία χρόνια η απαξίωση της δουλειάς μας είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Εντατικοποίηση, πίεση για κάλυψη στόχων, που όλο και μικρότερη σχέση έχουν με την κοινωνική πραγματικότητα, περιεχόμενο εργασίας όλο και λιγότερο δημιουργικό.
Ταυτόχρονα, το Τραπεζικό σύστημα με τις πρακτικές του, αντί να συμβάλλει στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, βυθίζει ακόμα περισσότερο την Οικονομία στην ύφεση και την κοινωνία στην ανέχεια.
Επιπλέον, η συζήτηση για την απελευθέρωση των απολύσεων και την περαιτέρω υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων, δημιουργούσε ένα ασφυκτικό πλαίσιο. Σε αυτήν την πραγματικότητα πρέπει να προσθέσουμε και το κλίμα τρομοκρατίας που είχε καλλιεργηθεί από τα συντηρούμενα από τις Τράπεζες μέσα ενημέρωσης, τα οποία κάθε μέρα επί μήνες είχαν (όλως τυχαίως) τίτλους ειδήσεων του τύπου «Επίκειται σφαγή των τραπεζοϋπαλλήλων» και άλλα παρόμοια.
Αυτές ήταν οι συνθήκες που αξιοποίησε και καλλιέργησε η Διοίκηση για να «πετύχει» η Εθελουσία.
Τι στάση κράτησε το Σωματείο σας;
Το πιο σημαντικό για εμάς είναι το πώς αντιμετώπισε την κατάσταση η ηγεσία του Συλλόγου. Εδώ πρέπει να είμαστε καθαροί. Σε συμφωνία των ΔΗΣΥΕ (ΠΑΣΚΕ) ΔΑΚΕ (ΝΔ) και ΔΑΣ (ΣΥΡΙΖΑ) ο ΣΥΕΤΕ έβαλε ουσιαστικά «πλάτη» στην υλοποίηση του προγράμματος, αποδεχόμενος μετά δακρύων το δήθεν «αναπόδραστο» των Μνημονίων, ως προϋπόθεση σταθερότητας της ΕΤΕ.
Δεν προστάτεψε τους συναδέλφους, δεν πρότεινε κανένα σχέδιο μάχης ενάντια στην συνεχή απαξίωση της εργασίας μας, δεν έχει καμία πρόταση για το ποιο πρέπει να είναι το μέλλον του τραπεζικού συστήματος και ως εκ τούτου του επαγγέλματος του τραπεζοϋπαλλήλου. Εδώ και χρόνια αποτελούν ουσιαστικά την «ουρά» στις στρατηγικές επιδιώξεις της κάθε Διοίκησης. Και για να μην ξεχνιόμαστε, η αφαίρεση της «ρήτρας μη απολύσεων» από την τελευταία επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας είχε σαφή στόχευση την «πετυχημένη» έκβαση της εθελουσίας εξόδου.
Για ποιο λόγο πιστεύεις πως οι Διοικήσεις των Τραπεζών επιλέγουν εδώ και καιρό αυτόν τον τρόπο μείωσης του προσωπικού; Τι επιδιώκουν σχετικά με τις εργασιακές σχέσεις στις Τράπεζες;
Εδώ και πάνω από μια δεκαετία, η μέθοδος αυτή ακολουθήθηκε πιστά από όλες τις Διοικήσεις, υπό την πλήρη ανοχή της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Μέχρι στιγμής οι θέσεις εργασίας έχουν μειωθεί σχεδόν κατά 50%, ενώ οι νέες ανάγκες καλύπτονται σχεδόν αποκλειστικά από προσωπικό με ελαστικές σχέσεις εργασίας (Ενοικίαση μαθητεία, κ.α.) όπως επιτάσσουν άλλωστε και οι «βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ».
Με λίγα λόγια, οι Τραπεζίτες επιχειρούν να «αλώσουν» τον κλάδο «αναίμακτα», αμφισβητώντας πλέον ανοιχτά τις σταθερές και ρυθμισμένες εργασιακές σχέσεις, που αποτελούν κληρονομιά της οργανωμένης συνδικαλιστικής δράσης και των αγώνων του παρελθόντος.
Εύκολα, λοιπόν, απαντιέται το ερώτημα γιατί οι τράπεζες και κυρίως η ΕΤΕ επιλέγουν εδώ και χρόνια τη συγκεκριμένη πρακτική. Σίγουρα τους κοστίζει κάτι παραπάνω από τις κανονικές απολύσεις, ωστόσο ούτε πολιτικό κόστος χρεώνονται για τη μαζική μείωση προσωπικού, ούτε συλλογικές αντιστάσεις βρίσκουν, αφού από τους Συλλόγους και την ΟΤΟΕ υπάρχει η πλήρης αποδοχή της «μη απόλυσης», ούτε προκαλείται γενικότερη οικονομική αναταραχή που αφορά τη βιωσιμότητα των μεγεθών τους, όπως ενδεχομένως θα συνέβαινε αν επιχειρούσαν μαζικές απολύσεις.
Ως «Πρωτοβουλία» τι στάση κρατήσατε; Πως σκοπεύετε να παρέμβετε από εδώ και πέρα;
Ως «Πρωτοβουλία» ταχτήκαμε από την πρώτη στιγμή κατηγορηματικά ενάντια στην περαιτέρω μείωση του προσωπικού. Καλέσαμε τους εργαζομένους να μην συμμετέχουν. Αναλύσαμε τις συνέπειες που θα επιφέρει ακόμα μία μαζική «Εθελούσια Έξοδος» στην εργασιακή μας καθημερινότητα, στα ασφαλιστικά μας ταμεία, αλλά και συνολικά στις εργασιακές σχέσεις. Την επόμενη περίοδο έχουμε ήδη θέσει μια σειρά από στόχους πάλης:
- Δυναμική διεκδίκηση ανακεφαλαιοποίησης από την Τράπεζα των ασφαλιστικών μας ταμείων, έτσι ώστε να καταστούν βιώσιμα και να βελτιώσουν τις παροχές τους.
- Να αποτρέψουμε τα σχέδια για περαιτέρω συρρίκνωση των θέσεων εργασίας και των εργασιακών σχέσεων στην ΕΤΕ. Να παλέψουμε από κοινού με το «ενοικιαζόμενο» προσωπικό για πρόσληψή τους και για κατάργησή των ελαστικών μορφών εργασίας. Ταυτόχρονα, αγωνιζόμαστε για το «ξήλωμα» των golden boys και girls, που πλέον δρουν ανεξέλεγκτα.
- Να ανοίξουμε, επιτέλους, την κουβέντα για το ποιο πρέπει να είναι το περιεχόμενο του επαγγέλματος του τραπεζοϋπαλλήλου. Δεν θέλουμε η εργασία μας να «ξοδεύεται» στα κερδοσκοπικά παιχνίδια της άρχουσας ελίτ και των μεγαλοστελεχών, αλλά να βρίσκεται σε σύνδεση με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, με τον αγώνα για ανάταξη της οικονομίας προς το συμφέρον των εργαζομένων και κοινωνικών στρωμάτων που πλήττονται από τις κυρίαρχες πολιτικές. Αγωνιζόμαστε για την Εθνικοποίηση του Τραπεζικού συστήματος κάτω από τον δημοκρατικό έλεγχο των εργαζομένων και της κοινωνίας.
