Η δεύτερη συνδιάσκεψη της CAP στις 2 Φεβρουαρίου 2007 αποτέλεσε ένα πολύ σημαντικό βήμα για τη δημιουργία μιας εναλλακτικής πολιτικής λύσης για τους εργαζόμενους και τη νεολαία στο Βέλγιο.
Η συνδιάσκεψη αποφάσισε η CAP να συμμετέχει στις ομοσπονδιακές εκλογές στις 10 Ιουνίου σαν ανεξάρτητη κίνηση/ κόμμα και έθεσε τις βάσεις για τη δημιουργία ενός πολιτικού προγράμματος που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες ενός μαχητικού αντι-νεοφιλελεύθερου σχηματισμού.
Το Αριστερό Σοσιαλιστικό Κόμμα, (LSP/MAS – βέλγικο τμήμα της CWI), έχει παίξει σημαντικό ρόλο μέχρι τώρα, τόσο στην ανάπτυξη της CAP όσο και σε αυτή τη συνδιάσκεψη.
Ένα μαχητικό πρόγραμμα
Το σχέδιο προγράμματος είχε συνταχθεί από τον Danny Carleer, συνδικαλιστή, τον Lode Van Outrive, πρώην ευρωβουλευτή, τον David Dessers, μέλος του SAP/POS (Βέλγικο τμήμα της U.S.F.I.) και την Anja Deschoemacker, μέλος του LSP/MAS (CWI).
Υπήρξε αρκετή συζήτηση για το πρόγραμμα.
Ο Eric Byl, υπερασπίστηκε πρόταση του LSP/MAS που ανέφερε την ανάγκη το πρόγραμμα να περιλαμβάνει ένα σοσιαλιστικό ιδεολογικό πλαίσιο. Η πρόταση του LSP/MAS ανέφερε πως η CAP πρέπει να είναι αντίθετη στο νεοφιλελεύθερο σύστημα, να μην συμμετάσχει σε νεοφιλελεύθερους συνασπισμούς και να προτείνει ένα εναλλακτικό όραμα για την κοινωνία.
Το 98% των συμμετεχόντων ψήφισε υπέρ του προτεινόμενου προγράμματος.
Μια διαφορετική προεκλογική εκστρατεία
Ο Raf Verbeke εξήγησε τι έχει συμβεί από την προηγούμενη συνδιάσκεψη στις 28 Οκτώβρη όπου είχε παρθεί η απόφαση να υπάρξουν συζητήσεις από τη μεριά της CAP με οποιονδήποτε πολιτικό σχηματισμό ήταν διατεθειμένος να παλέψει ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό.
Οι Πράσινοι πρότειναν την δημιουργία μιας “κόκκινης ζώνης” στις εκλογικές τους λίστες δίνοντας θέσεις στα μέλη της CAP στα ψηφοδέλτια όλων των περιοχών. Πρότειναν επίσης και οικονομική υποστήριξη για την εκστρατεία των υποψηφίων της CAP.
Ο Bart Vandersteene (LSP/MAS) ανέφερε πως μια «εναλλακτική πολιτική» θα ήταν πραγματικά αξιόπιστη μόνο αν η CAP κινηθεί με τελείως διαφορετικό τρόπο από τα παραδοσιακά κόμματα που ενδιαφέρονται μόνο για την εξουσία και τα προσωπικά οφέλη. Η CAP πρέπει να μπει μπροστά στον αγώνα ενάντια στην πολιτική των παραδοσιακών κομμάτων που ψήφισαν υπέρ του Ευρωσυντάγματος και του «Συμφώνου μεταξύ των γενεών» (του προγράμματος λιτότητας που προκάλεσε 2 γενικές απεργίες μέσα στο 2005). Ο Bart πρόσθεσε επίσης πως, σε αντίθεση με τα παραδοσιακά κόμματα που τα χρήματα τους προέρχονται από το κράτος και τις μεγάλες επιχειρήσεις, η CAP θα πρέπει να στηριχθεί στην υποστήριξη των εργαζομένων.
Αποφάσεις
Μετά τη συζήτηση μια σειρά θέματα τέθηκαν σε ψηφοφορία και υπερψηφίστηκαν από τους συνέδρους.
Θέματα όπως η ανεξάρτητη συμμετοχή στις εκλογές, η υπογραφή δήλωσης όσων κατεβαίνουν υποψήφιοι στις λίστες της CAP που να αναφέρει πως σε περίπτωση που εκλεγούν θα παίρνουν μόνο τον μέσο μισθό ενός εργαζομένου και θα παραχωρούν το υπόλοιπο ποσό της βουλευτικής αποζημίωσης στο κίνημα.
Κάποιοι, όπως η SAP/POS, (USFI), ήταν ενάντια στη συμμετοχή στις εκλογές καθώς πιστεύουν πως είναι πολύ σύντομα (σε πέντε μήνες).
Η αναζήτηση για κάτι διαφορετικό είναι πολύ έντονη στη βέλγικη κοινωνία και ο ‘κυνισμός’ είναι πιθανότατα ο μεγαλύτερος εχθρός της CAP. Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που κάνει την ανεξάρτητη κάθοδο στις εκλογές, χωρίς συνεργασίες ή διασυνδέσεις με τα παραδοσιακά κόμματα, τόσο σημαντική.
Στο τέλος της συζήτησης η μεγάλη πλειοψηφία ψήφισε υπέρ της ανεξάρτητης συμμετοχής της CAP και στην γαλλόφωνη και στην φλαμανδική περιοχή.
Συμπέρασμα
Η συνδιάσκεψη αυτή ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα για το χτίσιμο της CAP και μιας μαζικής αριστερής εναλλακτικής λύσης στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των παραδοσιακών κομμάτων.
Τώρα έχει ξεκινήσει η καμπάνια για τη συλλογή των απαραίτητων υπογραφών για τη συμμετοχή στις εκλογές.
Karel Mortier,
Βέλγιο
